เอเสเคียลผู้น่าสงสาร ท่านเชื่อฟังคำสั่งของพระเจ้า ท่านจัดข้าวของบรรจุลงในถุงย่าม และขุดผนังกำแพงด้วยมือของท่านเอง ในตอนเย็นวันนั้นท่านก็ตะเกียกตะกายผ่านรูนั้นและเดินออกไปในความมืด ขณะที่คนอื่นๆเฝ้ามองดูการกระทำของท่าน หลายคนต้องคิดว่าท่านเป็นคนโง่หรือไม่ก็เป็นคนบ้า
เมื่อไม่กี่ปีก่อนหน้านี้ ชาวบาบิโลนมีชัยชนะเหนือนครศักดิ์สิทธิ์ เอเสเคียลกับเพื่อนชาวยิวของท่านถูกขับออกจากกรุงเยรูซาเล็มและเข้าไปในดินแดนต่างประเทศ เวลานี้ชาวยิวทุกคนถูกพาตัวไปยังกรุงบาบิโลน พวกเขาต้องอยู่ห่างจากพระวิหารและสถานที่ในการนมัสการพระเจ้าของพวกเขา พวกเขารู้สึกสับสนวุ่นวายใจในสถานการณ์ที่ประสบนี้ พระเจ้าทรงทอดทิ้งพวกเขาแล้วหรือ? พระเจ้าทรงสั่งให้เอเสเคียลทำบางอย่างเพื่อดึงดูดความสนใจของประชาชนเพื่อสอนพวกเขาให้รู้ถึงความหมายของความทุกข์ทรมานในปัจจุบันของพวกเขา
เอเสเคียลได้รับการเรียกเป็นพิเศษจากพระเจ้าเพื่อทำหน้าที่เป็นเครื่องหมายซึ่งพระเจ้าจะทรงอธิบายว่าเหตุใดพระองค์จึงอนุญาตให้ชาวอิสราแอลถูกเนรเทศ การถูกเนรเทศเป็นทั้งการลงโทษและวิธีแก้ไขความสัมพันธ์ระหว่างคนบาปกับพระเจ้า: "แล้วเขาจะรู้ว่าเราคือพระเจ้า เมื่อเราทำให้พวกเขากระจัดกระจายไปในหมู่ประชาชาติและกระจายพวกเขาไปทั่วแผ่นดิน" (อสค 12:15) . การเนรเทศทำหน้าที่ชี้แจงและให้ความรู้แก่ชาวอิสราแอลเกี่ยวกับพระเจ้า – ความรู้ที่นำความสุขมาให้ยิ่งกว่าสิ่งอื่นๆ
พระเจ้ายังคงเรียกให้ประชากรของพระองค์เป็นเครื่องหมายของกิจการของพระองค์ เพื่อส่องสว่างแก่ทุกคนให้เห็นถึงความดีพร้อมของชีวิต ผู้ที่แต่งงานแล้วถูกเรียกให้เป็นพยานถึงความสัตย์ซื่อและความรักของพระเจ้า ในวัฒนธรรมปัจจุบันของเรา ครอบครัวคริสตชนที่มั่นคงและมีชีวิตชีวาเป็นประจักษ์พยานของความศรัทธาและความหวัง เนื่องจากความเชื่อและความหวังจะเปิดหนทางเพื่อนำเด็กเข้าสู่โลก คณะนักบวชเป็นเครื่องหมายโดยตรงของอาณาจักรของพระเจ้า พระสันตะปาปายอห์นปอลที่ 2 ตรัสว่า นักบวชแต่งเครื่องแบบเพราะนั่น "เป็นเครื่องหมายของการถวายตัว" (Vita Consecrata 25) และการอุทิศถวายตนของนักบวชและ "การให้ความรู้ทางพระวรสารทำให้พวกเขาเป็นแบบอย่างและเป็นความหวังสำหรับชุมชนของพี่น้องและคนทั้งโลก" (Vita Consecrata 15) ทุกวันที่เราสวมชุดเครื่องแบบ เราได้เตือนตัวเองและคนที่เห็นเราว่าโลกนี้เป็นเพียงเงาและชีวิตของเราอยู่ในพระคริสต์
เมื่อชีวิตของเรากลายเป็นเครื่องหมายของอาณาจักรของพระเจ้า เราสามารถคาดหวังว่าคำถามที่คนอื่นถามเอเสเคียลว่า: "ท่านกำลังทำอะไร?" (อสค. 12: 9)? ทำไมคุณถึงแต่งงานกัน? ทำไมคุณถึงมาเป็นนักบวช เป็นพระสงฆ์? และคำตอบของเราต้องเป็นบางสิ่งที่ชีวิตของเอเสเคียลได้บ่งบอกไว้ คือการเป็นเครื่องหมายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในบรรดาเครื่องหมายทั้งปวง นั่นคือไม้กางเขน ไม้กางเขนเป็นตะเกียงที่ลุกไหม้บนขาตั้งซึ่งให้แสงสว่างแก่ทุกคนในบ้าน เป็นหมายสำคัญของความรักของพระเจ้า ที่ช่วยชีวิตและเยียวยารักษาโลกที่แตกสลาย พระเยซูคริสตเจ้าเป็นเครื่องหมายของโยนาห์ เป็นผู้ที่หายไปจากแผ่นดินโลกและกลับฟื้นคืนพระชนม์ และพระองค์กลายเป็นชีวิตและความปีติยินดีของเรา
ดังนั้นเราควรจะพูดว่า "เอเสเคียลผู้น่าสงสาร"หรือ ? ใช่. เขาได้รับความทุกข์ทรมานจากการเรียกของพระเจ้าและในความทุกข์ยากของเขาทำให้เขาใกล้ชิดกับพระเจ้ามากยิ่งขึ้น ท่านเป็นคนที่น่าสงสารที่พระผู้เป็นเจ้าทรงสดับฟัง ท่านเป็นคนที่น่าสงสารที่อยู่ใกล้ดวงพระทัยพระเจ้า นี่คือความสุขของเรา – การที่ได้กลายเป็นเครื่องหมายที่น่าสงสาร เป็นเครื่องมือแห่งความรอดในพระหัตถ์ของพระเจ้าผู้ทรงพระเมตตา
*************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น