วันอาทิตย์ที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2568

ความยากจนเป็นหนทางสู่สวรรค์

 

“ความมั่งคั่งของข้าพเจ้าอยู่ในคนยากจน” ปรีชาญาณของพระศาสนจักรกล่าวไว้ เพราะเมื่อเรามอบทรัพย์สินบางส่วนของเราให้กับผู้ที่ต้องการ เราก็มีส่วนร่วมในความยากจนทางจิตวิญญาณแห่งความไม่ยึดติด
 
“เลดี้แห่งความยากจน”ดังที่นักบุญฟรังซิสเรียก คือเจ้าสาวที่นักบุญผู้ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดเลือกสรร อันที่จริง ชาวคริสต์ทุกคนต้องปรารถนาความยากจนในรูปแบบที่สอดคล้องกับสภาพชีวิตของเรา ในด้านชีวิตกระแสเรียก นี่คือคำปฏิญาณแรกในสามข้อของนักบวช และด้วยเหตุผลที่ดี
 
กระนั้นก็ดี ความยากจนทางวัตถุก็ไม่ได้ถูกบังคับหรือแม้แต่แนะนำให้คริสตชนทำ แต่พระเจ้าทรงประสงค์ให้เราปฏิบัติความยากจนทางวิญญาณมากกว่า ซึ่งก็คือการปลีกตัวออกจากสิ่งต่างๆ ของโลก เพื่อให้เรามีอิสระมากขึ้นในการทำตามพระประสงค์ของพระเจ้า คือให้เราพึ่งพาพระเจ้า ไม่ใช่พึ่งพาตนเอง
 
เราต้องตระหนักว่าความยากจนเป็นความจริงอันถาวรของสังคมมนุษย์ ซึ่งระบบใดๆ ไม่ว่าจะได้รับการออกแบบมาอย่างดีเพียงใด ก็ไม่สามารถขจัดให้หมดสิ้นไปได้ ทั้งพันธสัญญาเดิมและพันธสัญญาใหม่บอกเราดังนี้: “ในแผ่นดินจะยังคงมีคนยากจนอยู่เสมอ ข้าพเจ้าจึงสั่งให้ท่านมีใจเอื้อเฟื้อต่อพี่น้องที่ยากจนและขัดสนในแผ่นดินของท่าน” (เฉลยธรรมบัญญัติ 15:11) “ท่านจะมีคนยากจนอยู่กับท่านเสมอ แต่ท่านจะไม่มีเราอยู่กับท่านเสมอไป” (มัทธิว 26:11)
 
อีกด้านหนึ่งพระเจ้าทรงบอกเราว่า คนยากจนจะอยู่กับเราเสมอ ในเฉลยธรรมบัญญัติ พระเจ้าทรงบัญชาให้เรายื่นมือช่วยเหลือผู้ยากไร้ ดังนั้นการรักเพื่อนบ้านจึงเป็นการเชื่อฟังพระเจ้าด้วย ในมัทธิว พระเจ้าทรงขอให้เรารักทั้งพระเจ้าและเพื่อนมนุษย์ พระบัญญัติสำคัญสองข้อของพระคริสต์ นั่นคือ “ท่านจะต้องรักองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของท่านสุดจิตใจ สุดวิญญาณ สุดสติปัญญาของท่าน นี่คือบทบัญญัติเอกและเป็นบทบัญญัติแรก บทบัญญัติประการที่สองก็เช่นเดียวกัน คือท่านต้องรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเอง” (มัทธิว 22:37-40)
 
ความยากจนทางวัตถุเป็นเรื่องยากที่จะรักในมุมมองของคนทั่วไป แต่คนยากจนจะไม่มีวันไปไหน เราไม่สามารถออกกฎหมายหรือปลุกใจคนจนทุกคนให้หลุดพ้นจากความยากจนได้ นี่คือเหตุผลที่คาทอลิกตอบสนองต่อความยากจนด้วยการมองเห็นพระคริสต์ในคนยากจนและให้ความช่วยเหลือแก่พวกเขา ในอีกแง่หนึ่ง การที่เราสละเงินทำบุญช่วยเหลือคนยากจน เท่ากับเป็นการฝึกฝนตนเองในคุณธรรมแห่งความยากจนทางจิตวิญญาณ เป้าหมายคือการเรียนรู้ว่า เราต้องพึ่งพาพระเจ้า ถ้าหากปราศจากพระเจ้าเราจะไม่มีอะไรเลย การวางใจในพระองค์เช่นนี้จะปลดปล่อยเราจากการยึดติดมากเกินไปกับสิ่งที่พระเจ้าทรงสร้าง และนำไปสู่ความศักดิ์สิทธิ์ของเรา นี่คือเส้นทางสู่สวรรค์อย่างแน่นอน
 
************************
 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น