By Msgr. Stephen Rossetti
เราประกอบพิธีขับไล่ปีศาจแก่เธอมาเกือบสี่ปีแล้ว เป็นกระบวนการที่ยาวนานและทรหด และบางครั้งเราก็สงสัยว่าเรามีความคืบหน้าหรือไม่? วันหนึ่งเธอเดินเข้ามาในศูนย์เพื่อรับพิธีการขับไล่ปีศาจตามขั้นตอน ใบหน้าของเธอฉายแววแห่งความสุข ไม่น่าแปลกใจเลยที่ไม่นานหลังจากนั้น เธอได้รับการปลดปล่อยอย่างเต็มที่ ไม่มีที่ว่างสำหรับปีศาจในหัวใจที่เปี่ยมด้วยความปิติยินดี!
ในทำนองเดียวกัน ก่อนเข้ารับพิธีการขับไล่ปีศาจครั้งล่าสุด ผมถามผู้ที่ถูกปีศาจกระทำเช่นเคยว่าเขาเป็นอย่างไรบ้าง เขาบอกว่าการโจมตีของปีศาจลดลง ซึ่งเป็นสิ่งที่ดี แต่แล้วเขาก็พูดบางอย่างที่สะดุดใจ: "และผมเริ่มรู้สึกมีความปิติยินดีแล้ว" ผมถามว่า "เคยเกิดขึ้นมาก่อนหรือไม่?" เขาตอบว่า "นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของผม ผมไม่เคยรู้ว่าความปิติยินดีคืออะไร" เขาเองก็กำลังอยู่ในเส้นทางแห่งการฟื้นตัวเช่นกัน
เราอยู่ในช่วงเทศกาลมหาพรต และบางคนคิดว่าใบหน้าที่หม่นหมองเป็นเครื่องหมายของความศักดิ์สิทธิ์ ตรงกันข้าม นักบุญเทเรซาแห่งอาวีลาได้กล่าวไว้ว่า “ขอพระเจ้าช่วยเราให้พ้นจากนักบุญหน้าบูดบึ้ง!” นักบุญเทเรซาแห่งลิซีเยอใช้เวลาช่วงสุดท้ายของชีวิตด้วยความเจ็บป่วยจากโรควัณโรคและต้องทนทุกข์ทรมานกับค่ำคืนอันมืดมิดของวิญญาณ แม้จะทุกข์ทรมานเหล่านี้ แต่ซิสเตอร์ที่อยู่บนเตียงมรณะก็กล่าวว่าใบหน้าของเธอฉายแววแห่งความปิติยินดีแห่งสวรรค์
เราฉลองวันอาทิตย์ลาเอตาเร(Laetare Sunday) ซึ่งหมายถึง “วันอาทิตย์แห่งความชื่นชมยินดี” ไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่การได้ร่วมเดินทางในเทศกาลมหาพรตกับพระเยซูทำให้เกิดความปิติยินดี ไม่มีแหล่งที่มาของความปิติยินดีที่แท้จริงอื่นใดนอกจากในพระเยซู ไม่ว่าจะเป็นยาเสพย์ติด เรื่องเพศ การใช้เวทมนตร์ ความร่ำรวย หรือชีวิตที่เอาแต่ใจตัวเอง บางทีการวัดว่าใครดำเนินชีวิตตามพระวรสารอย่างแท้จริงนั้นอาจวัดได้จากความปิติยินดีในจิตใจของบุคคลนั้น บางทีเครื่องหมายที่ชัดเจนที่สุดของความศักดิ์สิทธิ์ก็คือความปิติยินดีที่มาจากพระเจ้า
“เราบอกเรื่องเหล่านี้แก่ท่านทั้งหลายแล้ว เพื่อให้ความยินดีของเราอยู่กับท่าน และความยินดีของท่านจะสมบูรณ์” (ยน 15:11)
************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น