บรรพกาล

บรรพกาล

แต่ใดมาสวรรค์และโลกา

หาได้มีรูปลักษณ์และสัณฐาน

พระผู้ทรงมหิทธิ์ล้นดลบันดาล

ทุกสิ่งสรรพอันโอฬารตระการใจ

วิเศษเลิศเพริศพริ้งเพราเนาว์เป็นนิจ

งามวิจิตรพิสดารสว่างไสว

จากแดนสรวงสู่โลกันตร์อนันไตย

ทุกสิ่งไซร้เทิดเกียรติพระปรีชาญาณ

เมื่อนั้นองค์บิตุรงค์ทรงฤทธิ์

ทรงพินิจจักรวาลอันไพศาล

หทัยรักล้ำลึกตรึกแผนการณ์

ผายพระเกียรติแผ่ไพศาลพระเมตตา

ธ ทรงสร้างมวลจิตบริสุทธิ์

งามพิสุทธิ์เลิศลักษณ์หลายยศฐา

เครูบิมเซราฟิมอัครเทวดา

ก้มกราบกรานน้อมวันทาพระทรงชัย

ทุกองค์ไซร้รับใช้พระภูบาล

แสนสำราญแดนสวรรค์งามไสว

มีแต่สุขไร้ทุกข์กังวลใด

อิ่มฤทัยสรรเสริญพระสัจจา

เมื่อนั้นพระภูมินทร์ทรงมีวจนะ

แก่ทุกเหล่าเทพเทวาแดนหรรษา

เราจะสร้างมนุษย์ไว้ในโลกา

ทุกท่านจงอารักขาเฝ้าคุ้มกัน

เราจะยกมนุษย์ผู้หนึ่งไซร้

ให้เป็นใหญ่ในแดนไตรครองสิ่งสรรพ์

ท่านทั้งหลายจักน้อมอภิวันท์

ท่านผู้นั้นตลอดในฤทัยเทอญ

บัดนั้นลูซีเฟอร์ผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์

ฟังพระบัญชาของทรงฤทธิ์จิตขวยเขิน

กูนี่หรือคือใครยิ่งใหญ่เกิน

ให้บังเอิญต้องรับใช้แก่ใครกัน

มนุษย์ผู้นั้นหรือคือผู้ใด

ต้องรับใช้มันหรือนั่นช่างน่าขัน

พระทรงฤทธิ์ผิดเพี้ยนอย่างไรกัน

ดูถูกข้ากระนั้นหรือจึ่งบัญชา

กูจะดูต่อไปใคร่จะรู้

มนุษย์นั้นคือผู้ใดใหญ่หนักหนา

ยิ่งใหญ่กว่าตัวกูผู้ทรงศักดา

รองลงมาก็แต่องค์พระทรงชัย

                                                              บัดนั้นเหล่าเทพเทวาในสวรรค์

ซุบซิบกันจำนรรจาด้วยสงสัย

มนุษย์ผู้นั้นหรือคือผู้ใด

ไม่แจ้งใจในประสงค์ของทรงธรรม

                                                                เหล่าเทวามีความเห็นเป็นสองฝ่าย

บ้างกลับกลายความคิดจิตตกต่ำ

ไม่ต้องใจน้ำพระทัยอันลึกล้ำ

ความคิดอันมืดดำครอบงำใจ

                                                               แต่เทวาส่วนใหญ่ไม่สะท้าน

รับบรรหารใส่เกษาพาสดใส

สดุดีแซ่ซ้องร้องอวยชัย

ถวายไท้ตลอดไปชั่วนิรันดร์

ปฐมกาล

เริ่มแรกนั้น แผ่นดินโลกปราศจากรูปร่างและว่างเปล่าอยู่ พระเป็นเจ้าได้ทรงสร้างโลกและทุกสิ่งที่อยู่บนโลกอันได้แก่พืชพรรณต่างๆ สัตว์บก สัตว์น้ำ และนกที่บินในอากาศ เมื่อถึงวันที่หก พระเป็นเจ้าทรงสร้างมนุษย์ผู้หนึ่งประทานนามว่า อาดัม หลังจากนั้นทรงสร้างหญิงให้เป็นคู่ของเขา ชายตั้งชื่อหญิงนั้นว่า เอวา พระองค์ทรงสร้างมนุษย์ให้ละม้ายคล้ายกับพระองค์ มนุษย์ทั้งสองอาศัยอยู่ในสวนที่พระเป็นเจ้าสร้างขึ้นเรียกว่า สวนเอเดน พระเป็นเจ้าทรงรักมนุษย์มาก ทรงประทานฐานะให้เขาเป็นบุตรของพระองค์ ในเวลาเย็นพระองค์จะเสด็จมาสนทนากับพวกเขาและดำเนินไปในสวนกับเขาทั้งสอง พวกเขาจึงใกล้ชิดสนิทสนมกับพระเป็นเจ้ามาก พวกเขาเรียกพระองค์ว่า อับบา (พ่อจ๋า) 

พระเจ้าทรงรักอาดัมและเอวามาก ทรงสั่งสอนเขาให้รู้จักสิ่งต่างๆในสวนเอเดน พระองค์นำพวกเขาดูสัตว์ต่างๆและให้พวกเขาตั้งชื่อสัตว์เหล่านั้น พระองค์พาเขาไปดูพืชพันธ์ต่างๆและสอนเขาว่าผลไม้ใดที่ใช้สำหรับกินเป็นอาหาร และทรงสอนเรื่องต่างๆอีกมากมาย พระเจ้าประทานจิตใจอิสระให้แก่พวกเขาเช่นเดียวกับที่ประทานแก่ทูตสวรรค์ หมายถึงเขาสามารถเลือกได้ว่าจะเชื่อฟังหรือไม่เชื่อฟังพระองค์ก็ได้ และเพื่อทดสอบความเชื่อฟังของพวกเขา พระเจ้าสั่งห้ามเขาไม่ให้กินผลไม้จากต้นแห่งความรู้ดีรู้ชั่วที่อยู่กลางสวน

แล้วพระเป็นเจ้าทอดพระเนตรทุกสิ่งที่ทรงสร้างมาทรงเห็นว่าดีนัก

บัดนั้นลูซีเฟอร์อยู่สวรรค์

ไม่เป็นอันอยู่สุขทุกข์เพียงไหน

รู้ว่าทรงสร้างมนุษย์สุดแดนไกล

อยากจะใคร่เห็นมนุษย์จึงรุดมา

ลักลอบเข้าไปในสวนเอเดน

มองไปเห็นมนุษย์สุดสง่า

ดั่งนิรมิตอาดัมและเอวา

ให้รู้สึกอิจฉาขึ้นทันใด

นี่หรือคือมนุษย์สุดวิเศษ

องค์นเรศจะทรงตั้งให้เป็นใหญ่

กูจะยอมให้มันเป็นได้อย่างไร

หยามหน้ากูนี่กระไรไม่ได้การ

แม้พระองค์ทรงสร้างให้เป็นเลิศ

แต่ไม่เลิศไปกว่ามาตรฐาน

มีมังสายึดติดกับวิญญาณ

เป็นสัญญาณว่าต่ำชั้นกว่าเทวา

บัดนั้นด้วยญาณเพ่งเข้าไปในดวงจิต

ลูซิเฟอร์พอจะอ่านความคิดมนุษย์ได้

รู้ว่าองค์ทรงฤทธิ์ทรงสั่งไว้

กลางสวนไซร้ห้ามกินผลของต้นไม้

ด้วยวันใดเจ้ากินผลต้นกลางสวน

เป็นชนวนให้ชีวาต้องตักษัย

อย่ากรายกล้ำรุกล้ำเดินเข้าไป

จะมีภัยยิ่งใหญ่ให้จดจำ

บัดนั้นลูซีเฟอร์ดีใจเมื่อได้รู้

ไตร่ตรองดูเกิดความคิดอันถ่อยต่ำ

จะทำลายแผนขององค์ทรงธรรม

จะรู้ดำรู้ดีเป็นอย่างไร

กูจะลอบเข้าไปเจรจา

ดูซิว่ามันใจแข็งสักเพียงไหน

จะหลอกล่อให้มันทำตามใจ

กินผลไม้ที่กลางสวนนั้นสักที

บาปกำเนิด

 

ดังนั้นลูซีเฟอร์จึงปลอมตัวเป็นงู เข้าไปหาเอวา เพราะรู้ว่าเธอมีจิตใจอ่อนไหว มันพูดจาล่อหลอกให้เอวาเชื่อว่าผลไม้ที่กลางสวนนั้นกินได้และมีประโยชน์ทำให้เป็นเหมือนพระเจ้าคือรู้ดีและรู้ชั่ว เอวาหลงเชื่อจึงได้หยิบมากินและยังนำไปให้อาดัมกินด้วย ลูซีเฟอร์ยินดีปรีดายิ่งนัก มันรู้ว่ามันได้รับชัยชนะต่อพระเจ้าแล้ว แต่.....

สงครามในสวรรค์

 

บัดนั้นเกิดสงครามยิ่งใหญ่ในสวรรค์

เหล่าเทวัญเข้าโรมรันกันใหญ่หลวง

ฝ่ายหนึ่งคือมีคาแอลกับเทพทั้งปวง

รุกทะลวงสู้กับเทพกลายเป็นมาร

ลูซีเฟอร์ผู้คิดคดรูปลักษณ์กลาย

เสื่อมสลายอัปลักษณ์ซึ่งสังขาร

ใจกระด้างหยาบช้าเหลือประมาณ

ได้ชื่อว่ามารซาตานจอมโลกันตร์

มีคาแอลจอมทัพผู้ยิ่งใหญ่

ถือธงชัยแห่งพระเจ้าเนาว์สวรรค์

ประกาศก้องว่านภาสุดอนันต์

หามีใครเทียบทันพระทรงชัย

มารปีศาจทั้งหลายที่กลายพักตร์

ถูกกองทัพแห่งสวรรค์อันยิ่งใหญ่

รุกขับไล่ไสส่งลงขุมไฟ

ต้องหมกไหม้รับโทษทัณฑ์นิรันดร์กาล

เมื่อนั้นพระบิตุรงค์ทรงเดช

ทรงเทวษอาวรณ์และสงสาร

เพราะมนุษย์ใจอ่อนแอจึงแพ้มาร

ธ ทรงเตรียมแผนการณ์กู้มนุษย์

 



การพิพากษา

 

พระตัดสินให้อาดัมเอวาต้องรับโทษ

พระการุณย์ที่ทรงโปรดก็สิ้นสุด

อันกายาที่ผ่องผุดต้องโทรมทรุด

ต้องม้วยมุดเมื่อสิ้นสุดอายุขัย

ส่วนเจ้างูคือผู้ล่อลวงมนุษย์

สตรีหนึ่งผ่องผุดสุดสดใส

พงศ์พันธุ์นางจะต่อสู้เจ้าเรื่อยไป

พระนางไซร้จะเหยียบหัวเจ้ากบฏ

ลูซีเฟอร์หรือก็คือมารซาตาน

ตะลึงลานวิญญาณแทบสลบ

ต้องสยบต่อองค์พระทรงภพ

รีบจรหลบหายไปในบัดดล

สงสารแต่อาดัมและเอวา

ทั้งลูกหลานกำเนิดมาในไพรสณฑ์

ต้องลำบากยากแค้นแสนทานทน

ยังคงถูกมารประจญเสมอมา

หากพระมิทรงช่วยคงม้วยหมด

พระทรงยศยังคอยเฝ้าอารักขา

จนกว่าองค์พระผู้ไถ่เสด็จมา

กาลเวลาผ่านไปหลายพันปี

พระผู้ไถ่เสด็จมา

 

และแล้วถึงเวลาพระผู้ไถ่

หนึ่งในพระตรีเอการุ่งเรืองศรี

บังเกิดมาในโลกยามราตรี

จากพระครรภ์พรหมจารีมารีอา

โอ้องค์พระเยซูพระผู้ไถ่

น้ำพระทัยเมตตามากนักหนา

ต่อมนุษย์ผู้ทำบาปเหลือคณนา

รับโทษาแทนมนุษย์สุดหทัย

มอบพระองค์เป็นดั่งยัญบูชา

แด่องค์พระบิดาเป็นค่าไถ่

นำมนุษย์กลับเป็นบุตรพระทรงชัย

หทัยรักลึกล้ำสุดจำนรรจ์

จึ่งสวรรค์มนุษย์และโลกันตร์

จงคุกเข่าอภิวันท์พระผู้ไถ่

ร่วมแซ่ซ้องสรรเสริญพระทรงชัย

เทิดทูนไท้ตลอดในฤทัยเทอญ