เด็กน้อยอธิบายถึงความตาย

ในฐานะแพทย์ผู้เชี่ยวชาญทางด้านเนื้องอกเป็นเวลา 29 ปี ผมพูดได้ว่า มีการเปลี่ยนแปลงในตัวผมอันเป็นผลจากประสบการณ์ที่น่าเศร้าของบรรดาผู้ป่วยของผมที่ต้องทนทรมานจากความเจ็บป่วย  ในท่ามกลางความเศร้าใจนั้น เราได้ค้นพบว่าเราสามารถไปไกลเกินกว่าที่เราคาดคิด

ผมชอบความทรงจำเกี่ยวกับโรงพยาบาลรักษาเนื้องอกแห่ง Pernambuco เป็นที่แรกที่ผมทำงาน  ผมเริ่มต้นจากผู้ป่วยเด็ก  และทำให้ผมรักในงานนี้

ผมได้เห็นความทุกข์ทรมานของผู้ป่วยของผมที่ต้องทนรับ  ผู้ป่วยเด็กที่บริสุทธิ์ที่เป็นมะเร็ง  ตั้งแต่ที่ลูกสาวคนแรกของผมเกิดมา  ก็ทำให้ผมเริ่มรู้สึกถึงความไม่สบายใจเมื่อต้องเห็นบรรดาเด็กๆที่ต้องทนทุกข์  จนกระทั่งวันหนึ่ง มีเทวดาน้อยๆตนหนึ่งผ่านมา

ผมเห็นเด็กหญิงน้อยๆอายุ 11 ปีที่เหมือนเทวดา  เธอต้องทุกข์ทรมานจากการรักษาอย่างไม่ถูกต้องเป็นเวลานานถึง 2 ปี  ด้วยการฉีดยาและรักษาทางเคมีบำบัดและการฉายรังสี  แต่ผมไม่เห็นเด็กท้อแท้เลย  ผมเห็นเธอร้องไห้หลายครั้ง  ผมเห็นความกลัวบนใบหน้าของเธอ  แต่นั่นเป็นเพียงความรู้สึกประสามนุษย์

วันหนึ่งผมมาถึงโรงพยาบาลแต่เช้าตรู่และพบเทวดาน้อยๆของผมในห้องของเธอตามลำพัง  ผมถามเธอว่าแม่ของเธออยู่ที่ไหน  วันนี้ผมแปลกใจในการตอบสนองของเธอซึ่งน่าประทับใจมาก

“บางครั้งแม่ของหนูจะออกไปที่ท่างเดินนอกห้องเพื่อร้องไห้เพื่อที่หนูจะได้ไม่เห็นค่ะ  เมื่อหนูตายไป  แม่คงคิดถึงหนูมาก  แต่หนูไม่กลัวตายหรอก  หนูไม่ได้เกิดมาเพื่อมีชีวิตนี้”

ผมถามเธอว่า “แล้วความตายมีความหมายอย่างไรสำหรับหนูล่ะ?

“เมื่อเรายังเป็นเด็กเล็กๆ  บางครั้งเราจะไปนอนในเตียงของพ่อแม่  แต่เมื่อเราตื่นขึ้นมากลับพบว่าเรามานอนอยู่ในเตียงของเราเองใช่ไหมค่ะ?” (ทำให้ผมคิดถึงลูกสาวของผมเอง ซึ่งในเวลานั้นคนหนึ่งอายุ 6 ขวบและอีกคนอายุ 2 ขวบ และเรื่องนี้ก็เกิดกับพวกเธอด้วย)

“มันก็จะเป็นอย่างนั้นด้วย  วันหนึ่งหนูจะนอนหลับไปและพ่อจะมาหาหนู  หนูจะตื่นขึ้นมาในบ้านของพ่อ  ในชีวิตที่แท้จริงของหนู”

ผมตะลึง และไม่รู้จะพูดกับเธออย่างไร ผมตกใจในความเป็นผู้ใหญ่เกินวัยของเธอ  ความทุกข์ทรมานได้ทำให้เกิดสิ่งนี้ในจิตใจของเด็กเล็กๆของเธอ

“และแม่ของหนูจะคิดถึงหนู” เธอพูดต่อ

ด้วยความสะเทือนใจ  ผมพยายามสกัดกั้นน้ำตาและถามเธอว่า “และการที่ใครบางคนคิดถึงหนูมีความหมายอย่างไรต่อหนูล่ะ?

“การที่ใครบางคนคิดถึงหมายถึงความรักที่ยังคงอยู่ค่ะ” เธอตอบ

ในวันนี้  ด้วยอายุ 53 ปี  ผมขอท้าให้ใครก็ได้มาลองให้คำจำกัดความของคำว่า “คิดถึง” ดูสิ – มันคือความรักที่ยังคงอยู่

เทวดาน้อยๆของผมได้จากผมไปเมื่อหลายปีมาแล้ว แต่เธอทิ้งบทเรียนไว้ให้ผมที่ช่วยให้ผมปรับปรุงชีวิตของผม  ด้วยการพยายามเป็นมนุษย์มากขึ้นในการให้ความเห็นอกเห็นใจแก่คนไข้ของผม  ให้ผมคิดใหม่ในเรื่องคุณค่าของมนุษย์ เมื่อตกค่ำและท้องฟ้ากระจ่าง  ผมมองเห็นดวงดาว  ผมจะพูดขึ้นว่า “เทวดาน้อยของผม” กำลังส่องแสงมาจากสวรรค์

ผมคิดว่านั่นคือบ้านใหม่และบ้านนิรันดรของเธอ  และเธอกำลังส่องแสงเหมือนดวงดาว

ขอบคุณนะ  เทวดาน้อย  สำหรับชีวิตของหนู  สำหรับบทเรียนที่หนูสอนผม  สำหรับความช่วยเหลือของหนูที่ให้กับผม  - ความคิดถึง - ช่างสวยงามจริงๆ

            — Dr. Rogério Brandão, Oncologist  ดร. โรเจอร์ แบรนดา  ผู้เชี่ยวชาญด้านเนื้องอก