บทความนี้นำมาจาก Catholic Exchange:
อัศจรรย์การรักษาโรคเหตุการณ์หนึ่งของ
น.ยอห์น บอสโก เกิดขึ้นในปีเดียวกับที่เด็กชาย 6
คนหายอย่างอัศจรรย์จากโรกฝีดาษที่ระบาดในเมือง Lanzo ของอิตาลี
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นประมาณ 5
โมงเย็นของวันที่ 16 พฤษภาคม ซึ่งเป็นวันฉลองพระจิตเจ้าเสด็จลงมา
ในโบสถ์แม่พระองค์อุปถัมภ์ที่คุณพ่อบอสโกสร้างขึ้นใกล้กับบ้านพักและโรงเรียนสำหรับเด็กชายในกรุงตูริน เด็กหญิงตาบอดชื่อ Maria
Stardero อายุประมาณ 10 – 12 ปี ถูกป้าของเธอนำมาที่โบสถ์แม่พระองค์อุปถัมภ์ เวลานั้นมีเด็กชาย 12 คนกำลังยืนหรือคุกเข่าสวดภาวนาเพื่อรอคุณพ่อบอสโกมาฟังสารภาพบาป คุณพ่อ Francis Dalmazzo หนึ่งในพระสงฆ์ซาเลเซียนอันดับแรกๆของซาเลเซียนได้เข้ามาพูดทักทายกับคุณป้าและเด็กหญิงนั้น คุณพ่อฟรานซิสเล่าในการให้คำเป็นพยานของเรื่องนี้ว่า
“ผมรู้สึกสลดใจมากเมื่อเห็นดวงตาของเด็กหญิงคนนี้
ไม่มีดวงตาดำเลย
มันขาวเหมือนหินอ่อน”
เมื่อคุณพ่อบอสโกมาถึง ท่านถามเด็กหญิงเกี่ยวกับดวงตา เธอเกิดมามีดวงตาปกติ
แต่เกิดโรคในดวงตาทำให้เธอตาบอดเมื่อเธออายุได้สองขวบ คุณพ่อบอสโกถามถึงการรักษาจากแพทย์ ป้าของเด็กหญิงบอกด้วยความสะเทือนใจว่า ได้พยายามทุกวิถีทางแล้ว แต่หมอบอกว่า
ไม่มีหวังที่จะรักษาดวงตาให้มองเห็นได้อีกต่อไป
คุณพ่อบอสโกถามว่า
“หนูบอกพ่อได้ไหมว่าสิ่งที่อยู่ในมือพ่อใหญ่หรือเล็ก?”
เด็กหญิงตอบ
“หนูมองไม่เห็นอะไรเลยค่ะ”
คุณพ่อบอสโกนำเด็กหญิงไปที่หน้าต่างและถาม
“หนูเห็นแสงสว่างไหม?”
“หนูมองไม่เห็นอะไรเลยค่ะ”
คุณพ่อบอสโกพูด “หนูอยากมองเห็นไหม?”
“โอ ใช่ค่ะ
นั่นเป็นสิ่งเดียวที่หนูต้องการ” เด็กหญิงเริ่มร้องไห้ในชะตากรรมของเธอ
คุณพ่อบอสโกพูด
“หนูจะใช้ดวงตาในทางที่ดีต่อวิญญาณของหนูและไม่ทำสิ่งที่ผิดต่อพระเป็นเจ้าหรือไม่?”
“หนูสัญญาจะทำค่ะ ด้วยสิ้นสุดหัวใจของหนู” เด็กหญิงตอบ
คุณพ่อพูดต่อ “ดีแล้ว
ลูกจะได้สายตากลับคืนมา”
ท่านได้พูดให้กำลังใจและให้เด็กมีความเชื่อมั่นในความช่วยเหลือของแม่พระ และท่านได้สวดภาวนาบทวันทามารีย์ และบทอื่นๆ
เช่น บทราชินีแห่งสวรรค์
และพระชนนีของพระเจ้า พร้อมกับเด็กและป้าของเธอ
หลังจากนั้นคุณพ่อบอสโกกระตุ้นเตือนให้พวกเขาไว้วางใจอย่างเต็มเปี่ยมในคำภาวนาของแม่พระและได้อวยพรเด็กหญิง
ต่อมาคุณพ่อนำเหรียญแม่พระองค์อุปถัมภ์มาถือไว้ในมือของท่านและยื่นไปต่อหน้าของเด็กหญิงและถามว่า
“ในพระสิริรุ่งโรจน์ของพระเป็นเจ้าและพระนางพรหมจารีย์มารีย์ หนูบอกพ่อซิว่าพ่อถืออะไรอยู่ในมือของพ่อ?”
“เธอตอบไม่ได้หรอก......” ป้าของเด็กหญิงชิงพูด แต่คุณพ่อบอสโกไม่สนใจ ชั่วขณะหนึ่งเด็กหญิงตะโกนว่า
“หนูมองเห็นแล้ว”
แล้วเธออธิบายลักษณะของเหรียญ
เด็กหญิงยื่นมือออกมาเพื่อหยิบเหรียญจากมือของคุณพ่อบอสโก แต่เหรียญหลุดร่วงหล่นไปที่มุมห้องที่มืดสลัว
ป้าทำท่าจะเดินไปเก็บเหรียญขึ้นมา แต่คุณพ่อบอสโกห้ามไว้
“ให้เธอไปเก็บเหรียญเถอะ
เพื่อดูว่าแม่พระทรงรักษาดวงตาของเธออย่างสมบูรณ์แล้วหรือไม่?” คุณพ่อพูด
เด็กหญิงไปที่มุมห้องและก้มตัวลงเก็บเหรียญเล็กๆได้อย่างไม่ผิดพลาด
ทุกคนที่อยู่ที่นั่นต่างเห็นเป็นพยานในเรื่องนี้ เด็กหญิงกลับไปบ้านด้วยความดีใจ ส่วนคุณป้าก็ขอบคุณคุณพ่อบอสโกด้วยความยินดี
เด็กหญิง
Maria Stardero
ตื่นเต้นยินดีจนลืมที่จะขอบคุณผู้ที่สวดภาวนาและรักษาเธอ ดังนั้นเมื่อไปถึงบ้านและนึกขึ้นมาได้ เธอจึงกลับมาหาคุณพ่อบอสโกอีกครั้งเพื่อขอบคุณและยังได้มอบเงินทำบุญจำนวนหนึ่งสำหรับงานของคุณพ่อบอสโกด้วย 46 ปีต่อมา
ในปี 1916 ซาเลเซียนบางคนได้ไปตรวจสอบเธออีกครั้ง และพบว่าเธอมีสายตาที่ปกติ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น