มธ
6:19-23…
พระเยซูเจ้าตรัสว่า
“ท่านทั้งหลายจงอย่าสะสมทรัพย์สมบัติบนแผ่นดินนี้เลย เพราะทรัพย์สมบัติทั้งหลายถูกสนิมและตัวขมวนทำลาย
ถูกขโมยเจาะช่องเข้ามาขโมยไปได้ แต่จงสะสมทรัพย์สมบัติไว้ในสวรรค์เถิด
ที่นั่นไม่มีสนิมและตัวขมวนทำลาย ขโมยก็เจาะช่องเข้ามาขโมยไปไม่ได้ เพราะทรัพย์สมบัติของท่านอยู่ที่ใด
ใจของท่านก็จะอยู่ที่นั่นด้วย”
สักวันหนึ่งทุกสิ่งทุกอย่างจะหมดสิ้นไปจากชีวิตของเรา จะไม่มีดวงอาทิตย์ส่องแสงให้กับเราอีก
ไม่มีเวลา ชั่วโมง นาทีหรือ วัน
ทุกสิ่งที่เราสะสมไว้ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สิ่งของใดๆจะหมดสิ้นไปสักวันหนึ่ง
ความร่ำรวย ชื่อเสียง อำนาจจะหายไปหมดสิ้น ทุกสิ่งจะไม่มีค่าต่อเราอีกต่อไป
ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นสิ่งที่เราเป็นเจ้าของหรือไม่ได้เป็นเจ้าของ แม้แต่ความรู้สึกคับแค้นใจ
ความอึดอัดใจ ความอิจฉาริษยา ความหึงหวง
ทุกอย่างจะมลายหายไปสิ้น และเช่นเดียวกัน ความคาดหวังของเรา
ความทะเยอทะยาน รายการต่างๆที่วางแผนไว้ว่าจะต้องทำ ก็จะหมดสิ้นไปด้วย ชัยชนะและความพ่ายแพ้ที่เคยเป็นเรื่องสำคัญมากสำหรับเราจะผ่านพ้นไป จะเป็นเช่นนี้ไม่ว่าเราจะเป็นใครมาจากไหนหรือสูงส่งเพียงใด ไม่ว่าเราจะสวยงามหรือเฉลียวฉลาด แม้แต่ผิวสีของเรา เพศของเรา ก็จะไม่มีอีกต่อไป
แล้วอะไรที่มีคุณค่าล่ะ? คุณค่าของชีวิตจะตัดสินได้อย่างไร?
สิ่งที่มีคุณค่าไม่ใช่สิ่งที่คุณหาซื้อมาแต่เป็นสิ่งที่คุณสร้างมันขึ้นมา ไม่ใช่สิ่งที่คุณได้แต่เป็นสิ่งที่คุณให้ สิ่งที่มีคุณค่าไม่ใช่ความสำเร็จของคุณแต่เป็นเจตจำนงที่ดีของคุณ ไม่ใช่สิ่งที่คุณเรียนรู้แต่เป็นสิ่งที่คุณสั่งสอน สิ่งที่มีคุณค่าคือการกระทำทุกอย่างด้วยความรัก
ความเห็นอกเห็นใจ ความเสียสละ การให้กำลังใจแก่ผู้อื่น สิ่งที่มีคุณค่าคือแบบอย่างที่ดีของคุณ
ไม่ใช่มาจากความสามารถของคุณแต่มาจากอุปนิสัยที่ดีของคุณ
สิ่งที่มีคุณค่าต่อชีวิตไม่ใช่การที่คุณได้รู้จักคนมากมาย แต่อยู่ที่ความรู้สึกของพวกเขาเมื่อคุณจากไป สิ่งที่มีค่าไม่ใช่อยู่ที่ความทรงจำของคุณแต่อยู่ที่ความทรงจำของผู้ที่รักคุณ...
บทภาวนา
“พระเจ้าข้า โปรดช่วยข้าพเจ้าให้ดำเนินชีวิตในคุณธรรมโดยอาศัยแสงสว่างนิรันดรของพระองค์ด้วยเถิด ข้าพเจ้าจะได้ไม่เสียเวลาในชีวิตไปโดยเปล่าประโยชน์ ข้าพเจ้าจะได้ใช้ชีวิตในการทำดีเพื่อผู้อื่น เพื่อทำให้ชีวิตของข้าพเจ้ามีคุณค่าด้วยเทอญ”
สิ่งที่มีคุณค่าต่อชีวิตไม่ใช่การที่คุณได้รู้จักคนมากมาย แต่อยู่ที่ความรู้สึกของพวกเขาเมื่อคุณจากไป สิ่งที่มีค่าไม่ใช่อยู่ที่ความทรงจำของคุณแต่อยู่ที่ความทรงจำของผู้ที่รักคุณ...
บทภาวนา
“พระเจ้าข้า โปรดช่วยข้าพเจ้าให้ดำเนินชีวิตในคุณธรรมโดยอาศัยแสงสว่างนิรันดรของพระองค์ด้วยเถิด ข้าพเจ้าจะได้ไม่เสียเวลาในชีวิตไปโดยเปล่าประโยชน์ ข้าพเจ้าจะได้ใช้ชีวิตในการทำดีเพื่อผู้อื่น เพื่อทำให้ชีวิตของข้าพเจ้ามีคุณค่าด้วยเทอญ”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น