ความสุขในอาณาจักรสวรรค์

วิญญาณที่ได้รับพระพรของทุกคนมีความสุขอย่างเต็มเปี่ยมในอาณาจักรสวรรค์ และระดับของความสุขนั้นจะมากน้อยขึ้นอยู่กับความสามารถหรือพละกำลังของแต่ละวิญญาณที่สามารถรับได้ ความสามารถของวิญญาณในการรับความสุขแห่งสวรรค์นั้นได้มาจากระยะเวลาที่วิญญาณนั้นๆพัฒนาขึ้นขณะดำรงชีวิตอยู่ในโลก  ดังนั้นบรรดาวิญญาณของผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์มากได้พัฒนาความรักของท่านที่มีต่อพระเป็นเจ้าและต่อเพื่อนมนุษย์ขณะที่ท่านมีชีวิตอยู่บนโลก ทำให้วิญญาณของท่านมีความสามารถในการรับความสุขของพระเป็นเจ้าได้มากกว่าวิญญาณของผู้ที่มีพัฒนาการด้านความรักนี้น้อยกว่า ดังนั้นความรักต่อพระเป็นเจ้าและต่อเพื่อนมนุษย์ขณะที่มีชีวิตอยู่บนโลกส่งผลไปถึงชีวิตนิรันดรของแต่ละบุคคล  อีกประการหนึ่งบุคคลที่เสียสละชีวิตของเขาเพื่อพระเป็นเจ้าและเพื่อเพื่อนมนุษย์มากเพราะความรัก  พระเป็นเจ้าก็ย่อมจะประทานเกียรติแก่บุคคลนั้นมากกว่าผู้ที่เสียสละตนเองน้อยกว่า  อย่างไรก็ตาม วิญญาณทุกดวงจะได้รับความสุขอย่างเต็มที่เท่าที่สามารถรับได้ วิญญาณของผู้ศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายจะแบ่งปันความสุขให้แก่กันและกัน  มอบความรักให้แก่กันและกัน  ในสวรรค์จึงเต็มไปด้วยความสุขของทุกคน

มีระดับชั้นในสวรรค์ด้วย

ที่เมืองลิสตรา เปาโลได้เทศน์สอนและทำสิ่งอัศจรรย์ ทำให้ประชาชนกลับใจมาเชื่อในพระเยซูเจ้ามากมาย แต่ก็ทำให้ชาวยิวรู้สึกไม่พอใจ พวกเขาเอาหินขว้างใส่เปาโล ทำให้เปาโลบาดเจ็บ ขณะที่บาดเจ็บ เปาโลถูกนำขึ้นไปสู่สวรรค์ นักบุญเปาโลได้เล่าเรื่องการไปสู่สวรรค์ว่า  “ข้าพเจ้ารู้จักมนุษย์คนหนึ่งผู้เลื่อมใสในพระคริสตเจ้า (หมายถึงตัวท่านเอง) เมื่อสิบสี่ปีมาแล้ว เขาถูกดึงตัวขึ้นสวรรค์ชั้นที่สาม แต่จะไปในร่างกายหรือนอกร่างกาย ข้าพเจ้าไม่อาจรู้ได้ พระเจ้าทรงทราบ" (2โครินทร์12 :2-5)  และท่านบรรยายถึงสวรรค์ว่า “เป็นสิ่งที่ตาไม่เคยเห็น หูไม่เคยได้ยิน และจิตใจของมนุษย์ไม่อาจเข้าใจได้ในสิ่งที่พระเป็นเจ้าทรงจัดเตรียมไว้ให้สำหรับผู้ที่รักพระองค์” (1โครินทร์2:9)

ระดับชั้นในสวรรค์แต่ละชั้นเป็นอย่างไร? ไม่มีใครรู้ได้  ผู้ที่ได้รับประสบการณ์หลังความตายหรือใกล้ตายได้เล่าบรรยายถึงสวรรค์ที่พวกเขาเห็นไว้หลายแบบ  บางคนบอกว่าได้เห็นสวนที่สวยงาม ซึ่งเต็มไปด้วยดอกไม้สวยงามหลากหลายชนิดที่ไม่มีในโลก มีกลิ่นหอมอบอวลไปทั่ว มีผู้คนมากมายกำลังเล่นอย่างสนุกสนาน มีเสียงดนตรีไพเราะ มีอาคารที่สวยงาม บรรยากาศแห่งความสุขแผ่กระจายไปทั่ว ฯลฯ.....ครั้งหนึ่งนักบุญโดมินิก ซาวีโอได้ปรากฏแก่คุณพ่อบอสโกในความฝัน  และคุณพ่อบอสโกเห็นสิ่งต่างๆตามที่กล่าวมานี้ น.โดมินิกบอกคุณพ่อบอสโกว่าสิ่งที่ท่านเห็นนี้ยังไม่ใช่สวรรค์  แต่เป็นเพียงสิ่งที่คล้ายหรือใกล้เคียงสวรรค์เท่านั้น (แต่ก็ยังห่างไกลจากสวรรค์มาก)  เพราะถ้าคุณพ่อบอสโกเห็นสวรรค์จริงๆแล้ว  ท่านอาจตายเพราะความสุขล้นเหลือของสวรรค์ได้  เราจึงไม่อาจจินตนาการได้อย่างชัดเจนในเรื่องความสุขของสวรรค์  ระดับชั้นในสวรรค์อาจแบ่งตามความศักดิ์สิทธิ์ของวิญญาณแต่ละดวง และมีฐานันดรที่พระเป็นเจ้าทรงแบ่งไว้ เช่นฐานันดรสำหรับวิญญาณของพระสงฆ์ ของนักบวช พรหมจารีย์ ปิตาจารย์ อัครสาวก มรณสักขี  และของบุคคลทั่วไป แต่วิญญาณก็สามารถติดต่อสื่อสารกันได้เสมอโดยไม่มีการแบ่งชั้นวรรณะ พระเป็นเจ้าทรงจัดทุกสิ่งไว้อย่างเป็นระเบียบเสมอ

วิญญาณที่มีความรักต่อพระเป็นเจ้ามากในเวลาที่มีชีวิตอยู่บนโลกก็สามารถรับความรักจากพระเป็นเจ้าได้มาก วิญญาณนั้นก็อยู่ใกล้ชิดพระเป็นเจ้ามาก วิญญาณที่รักพระเป็นเจ้าน้อยกว่าก็สามารถรับความรักจากพระเป็นเจ้าได้น้อยกว่า  วิญญาณนั้นก็อยู่ห่างจากพระเป็นเจ้าไปอีกเล็กน้อย  แต่ไม่ว่าจะอยู่ในระดับชั้นใดในสวรรค์  วิญญาณทุกดวงได้เห็นพระเป็นเจ้าหน้าต่อหน้า ได้รู้จักพระเป็นเจ้าตามที่พระองค์ทรงเป็นจริง
 

 ความสามารถในการรับความสุขของสวรรค์

นักบุญหลุยส์ มาร์ติน บิดาของนักบุญเทเรซาแห่งพระกุมารเยซู ได้สอนลูกสาวห้าคนของท่านเกี่ยวกับความสุขของสวรรค์ที่วิญญาณแต่ละดวงได้รับ โดยเปรียบเทียบวิญญาณแต่ละดวงกับถ้วยแก้วบรรจุน้ำแต่ละใบที่มีขนาดไม่เท่ากัน  มีถ้วยแก้วขนาดเล็ก  ขนาดปานกลาง  และขนาดใหญ่ แต่ละใบบรรจุน้ำได้ไม่เท่ากัน  แต่ทุกใบก็มีน้ำอยู่เต็มถ้วยจนไม่สามารถรับน้ำได้อีก  ฉันใดก็ฉันนั้น  วิญญาณแต่ละดวงก็ได้รับความสุขอย่างเต็มเปี่ยม  ถึงแม้จะได้รับความสุขไม่เท่ากันก็ตาม  ในสวรรค์ไม่มีความเจ็บปวดหรือความทุกข์แม้แต่ที่เล็กน้อยที่สุด ปีเตอร์ คลีฟได้อธิบายในหนังสือ The God Who Loves You, (Peter Kreeft) “วิญญาณทุกดวงจะมีน้ำใจสอดคล้องกับน้ำพระทัยของพระเป็นเจ้าเสมอ.....วิญญาณไม่พอใจในบาปของมนุษย์บนโลก....ความสุขในสวรรค์ไม่มีสิ่งใดมาทำลายได้ แม้จะเป็นความรู้ว่าผู้ที่เขารักนั้นไปอยู่ในนรกก็ตาม วิญญาณจะยังคงรักวิญญาณที่ถูกสาปแช่ง แต่ความรักของท่านเป็นเหมือนความรักของพระเป็นเจ้า เป็นความรักที่ไม่ขึ้นอยู่กับเหตุการณ์ ความรักนี้ไม่ต้องการสิ่งตอบแทน”

     วิญญาณทุกดวงในสวรรค์จะมีจิตอันสดใสรุ่งโรจน์และมีสิ่งที่เหมือนกัน 4 อย่างคือ
 

1.        ความงดงาม วิญญาณมีจิตที่สวยงามรุ่งโรจน์เป็นอย่างยิ่ง พระเยซูเจ้าตรัสว่า "ผู้ต่ำต้อยที่สุดในอาณาจักรสวรรค์ก็ยังยิ่งใหญ่กว่ายอห์น  (บัพติส)" มธ 11.2-11

2.        ความรวดเร็วว่องไว วิญญาณสามารถเคลื่อนย้ายไปตามที่ต่างๆได้อย่างรวดเร็วเพียงแต่มีความต้องการเท่านั้นก็สามารถเคลื่อนย้ายไปสู่ที่ที่ต้องการได้
 

3.        ความละเอียดอ่อน วิญญาณสามารถผ่านวัตถุสสารได้เหมือนเช่นที่พระเยซูเจ้าทรงผ่านประตูห้องที่ปิดอยู่เพื่อเข้าไปพบกับอัครสาวกในห้องชั้นบนหลังจากทรงกลับคืนพระชนม์แล้ว (ยอห์น 20:19)

        4.        ความพ้นจากทุกข์ทั้งปวง วิญญาณจะไม่ประสบความทุกข์อีกเลย

   และสุดท้ายความสุขในสวรรค์นั้นไม่มีสิ้นสุด แต่จะคงอยู่ตลอดไปชั่วนิรันดร

------------------------