วันศุกร์ที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2561

ความชื่นชมยินดีในยามยากลำบาก


โดย FR. PAUL MURRAY, O.P.

A Mysterious Joy
ความชื่นชมยินดีในยามยากลำบาก

            ผมได้อ่านจดหมายฉบับหนึ่งที่มีผู้เขียนไว้เมื่อหลายปีก่อน จดหมายนี้มาจากนักโทษที่กำลังจะถูกประหารชีวิตในคุกที่อัฟริกาใต้  เขาอายุ 22 ปี และเขาชื่อ “เควิน” Kevin จดหมายที่เขาเขียนมานี้เป็นจดหมายฉบับสุดท้าย  อีกไม่นานเขาจะถูกประหารชีวิตด้วยการแขวนคอ  ถึงแม้เควินจะเป็นคาทอลิก  และในตอนที่เป็นเด็กเขาเคยเป็นเด็กช่วยมิสซาด้วย  แต่ต่อมาในเวลาที่เป็นวัยรุ่นเขาได้ดำเนินชีวิตออกห่างจากพระเจ้าและห่างจากพระศาสนจักร  ชีวิตของเขาจบลงที่การประกอบอาชญากรรมร้ายแรงหลายครั้ง  ขณะที่อยู่ในคุก มีซิสเตอร์คนหนึ่งมาเยี่ยมเขา  เป็นซิสเตอร์ที่ดีมาก ซิสเตอร์มีชื่อว่า เกอร์ดา   Gerda  และผมโชคดีที่มีโอกาสได้พบกับซิสเตอร์ในบางโอกาส  ซิสเตอร์เกอร์ดา เป็นชาวเยอรมนี  และท่านมีบิดาซึ่งเคยติดคุกมาก่อน  หลายสัปดาห์ผ่านไป ด้วยความช่วยเหลือของซิสเตอร์เกอร์ดา  เควินก็ได้กลับมาหาพระเจ้า

ผมจะอ่านจดหมายในที่นี้เพราะมันพูดถึงหัวข้อข้างบนนี้โดยตรง “ภารกิจแห่งความสุข” The Task of Happiness และเพราะเป็นจดหมายที่แสดงออกถึงความชื่นชมยินดี ที่เขียนขึ้นโดยผู้ที่อยู่ในความทุกข์เป็นอย่างมาก  จดหมายของเควิน ถึง เกอร์ดา เริ่มต้นดังนี้

            “ใช่แล้วครับ, คุณแม่ในพระคริสต์ที่รักของผม, ใกล้เวลาที่ผมจะต้องจากโลกที่เต็มไปด้วยบาปนี้แล้ว ผมจะตายโดยพระนามของพระเยซูเจ้าอยู่บนริมฝีปากและอยู่ในอ้อมแขนของผม  ผมจะเชื่อและไว้วางใจจนวินาทีสุดท้าย....มีเพียงพระเยซูเจ้าเท่านั้นที่สามารถช่วยผมได้ในเวลานี้  ผมไม่เข้าใจเรื่องหนึ่ง ในขณะที่ผมกำลังจะมีประสบการณ์ของความตาย แต่ผมก็ยังมีความปรารถนาจะได้รับความชื่นชมยินดีแห่งสวรรค์ ผมต้องการ และผมปรารถนาจริงๆที่จะไปอย่างอิสระ  ไม่มีอะไรมาขวางทางของผม แม้แต่คนที่ผมรักมากที่สุด  เป็นเพราะความรักต่อพระคริสต์ของผมนั้นแข็งแรง มั่นคง เป็นจริงและเป็นอิสระ ผมเขียนจดหมายนี้ด้วยน้ำตาแห่งความยินดีที่หลั่งออกมาเพราะรู้ว่าพระเจ้าทรงอยู่กับผม ผมมีความสุขมากจริงๆที่ได้พบกับพระเจ้าและพระผู้ไถ่ของผมอีกครั้ง มันไม่สามารถอธิบายได้  ดูเหมือนว่าในเวลาที่ผมเริ่มสวดภาวนา ผมได้สัมผัสกับพระเจ้าโดยตรง หรือผมรู้สึกว่าผมต้องมอบหัวใจของผมในทันทีที่ผมกระโดดไปสู่นิรันดรภาพ โอ ซิสเตอร์ครับ ผมรู้สึกว่าไม่ได้รับความรักมากเพียงพอในชีวิตนี้....แต่ในที่สุดผมก็มีประสบการณ์ถึงความรักที่ผมปรารถนาและรอคอยในองค์พระเจ้าโดยผ่านทางซิสเตอร์...พรุ่งนี้ผมจะจากไปในฐานะบุตรของพระเจ้า ลูกที่หายไปได้กลับมายังบ้าน และพูดเป็นครั้งสุดท้ายว่า “เยซู  มารีย์ โยเซฟ  ข้าพเจ้าขอถวายดวงใจ สติปัญญาและชีวิตแด่ท่าน โปรดรับผมไว้ด้วยเทอญ”

            ซิสเตอร์เกอร์ดาบอกผมว่า  ในการพบกับเควินครั้งสุดท้ายในคุก “เขาเปลี่ยนไปมากและมีความสุข จนแม้แต่ตัวเขาและมารดาของเขาเองก็ไม่อาจกลั้นน้ำตาไว้ได้เวลาที่พูดร่ำลากัน” และเมื่อใกล้ถึงช่วงเวลาสุดท้าย ซิสเตอร์เกอร์ดารู้สึกประหลาดใจมาก เพราะใบหน้าที่บ่งบอกถึงความยินดีของเควินไม่ได้จางหายไปเลย  อันที่จริง ซิสเตอร์เกอร์ดาบอกผมว่า “เขาร้องเพลง ขณะที่จากเราไป”
 
***************


“ผู้ได้รับความทุกข์ร้อน ย่อมเป็นสุข  เพราะเขาจะได้รับความบรรเทา”

            ถึงแม้เควินจะมีความทุกข์ร้อนเพราะต้องถูกประหารชีวิตในอีกไม่กี่วัน  แต่จิตใจของเขากลับมีความสุข  ทั้งนี้เพราะเขาได้กลับมาหาพระเจ้าแล้วด้วยความช่วยเหลือจากซิสเตอร์เกอร์ดา  เควินได้สำนึกผิดในบาปความผิดทั้งหลายของเขาอย่างจริงใจ  เขาได้รับการอภัยบาปจากพระเจ้าแล้ว และด้วยพระหรรษทานของพระเจ้า  เขาได้ชำระล้างตนเองให้บริสุทธิ์ในพระเยซูคริสตเจ้า  ดังนั้นจิตใจของเขาจึงเป็นอิสระจากสิ่งต่างๆของโลก  ใจของเขาไม่ยึดเหนี่ยวกับโลกนี้อีกต่อไป จิตใจที่เป็นอิสระโบยบินไปหาพระเจ้า  ไม่วิตกกังวลในความทุกข์ร้อนของตน นี่คือการอยู่ในมหาบุญลาภของพระเยซูเจ้าอย่างแท้จริง  ผู้ที่อยู่ในมหาบุญลาภคือผู้ที่ได้ชำระล้างตนเองให้บริสุทธิ์ในพระเยซูคริสตเจ้า พระองค์ทรงไถ่กู้วิญญาณนั้นให้รอด และทำให้วิญญาณเป็นอิสระจากโลกและบาปต่างๆ

*************

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น