ผมฝันว่าผมได้เข้าเฝ้าพระเจ้าและได้สัมภาษณ์พระองค์
พระเจ้าตรัสว่า “ลูกต้องการถามอะไรจากเราหรือ?”
ผมพูดว่า “ครับ ถ้าพระองค์พอจะมีเวลาให้ผม”
พระองค์ยิ้มและตรัส “เรามีเวลาชั่วนิรันดรสำหรับลูก
บอกคำถามของลูกมาซิ”
“มนุษยชาติทำให้พระองค์ประหลาดใจในเรื่องใดบ้างครับ?”
พระองค์ทรงตอบ
“คือการที่เมื่อตอนเป็นเด็ก
พวกเขาอยากโตเป็นผู้ใหญ่เร็วๆ แต่พอเป็นผู้ใหญ่แล้วก็อยากกลับไปเป็นเด็กอีก”
“พวกเขาทำงานอย่างหนักเพื่อหาเงินจนทำให้สุขภาพทรุดโทรม
และก็ต้องเสียเงินที่หามาได้เพื่อรักษาสุขภาพของตนเอง”
“พวกเขาวิตกกังวลถึงอนาคต จนลืมเวลาในปัจจุบัน แล้วพวกเขาก็ใช้ชีวิตโดยไม่คำนึงถึงปัจจุบันหรืออนาคต”
“พวกเขาวิตกกังวลถึงอนาคต จนลืมเวลาในปัจจุบัน แล้วพวกเขาก็ใช้ชีวิตโดยไม่คำนึงถึงปัจจุบันหรืออนาคต”
“พวกเขาใช้ชีวิตราวกับว่าไม่มีวันตาย
แล้วพวกเขาก็ตายราวกับไม่เคยมีชีวิต”
พระเจ้าทรงกุมมือของผมไว้และทรงเงียบชั่วครู่
ผมจึงถามพระองค์ว่า “พระองค์ประสงค์ให้บรรดาลูกของพระองค์เรียนรู้เรื่องอะไรบ้างครับ?
พระเจ้าทรงกุมมือของผมไว้และทรงเงียบชั่วครู่
ผมจึงถามพระองค์ว่า “พระองค์ประสงค์ให้บรรดาลูกของพระองค์เรียนรู้เรื่องอะไรบ้างครับ?
พระองค์ทรงยิ้มและตรัส “เราต้องการให้พวกเขาเรียนรู้ว่า”
“พวกเขาไม่สามารถทำให้ใครรักพวกเขาได้ สิ่งที่พวกเขาทำได้ก็คือทำให้ตัวของพวกเขาเองเป็นที่รักของผู้อื่นก่อน”
“เราต้องการให้พวกเขาเรียนรู้ว่า”
“การทำให้ผู้อื่นไว้วางใจได้นั้น
ต้องใช้เวลานานเป็นปี
แต่การทำลายความไว้เนื้อเชื่อใจนั้นใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาที”
“เราต้องการให้พวกเขาเรียนรู้ว่า”
“
สิ่งที่มีค่ามากที่สุดสำหรับเขานั้นไม่ใช่สิ่งของที่พวกเขามี แต่เป็นบุคคลที่พวกเขามีต่างหาก”
“เราต้องการให้พวกเขาเรียนรู้ว่า”
“การเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นนั้นไม่ใช่สิ่งที่ดีและควรทำ
ทุกคนจะถูกพิพากษาเป็นรายบุคคลตามความดีที่อยู่ในจิตวิญญาณของพวกเขา ไม่ได้ถูกพิพากษาเป็นกลุ่มด้วยการเปรียบเทียบว่าใครดีกว่าใคร”
“เราต้องการให้พวกเขาเรียนรู้ว่า”
“คนร่ำรวยนั้นไม่ใช่คนที่มีมากที่สุด แต่เป็นคนที่มีความต้องการน้อยที่สุด”
“เราต้องการให้พวกเขาเรียนรู้ว่า”
“การทำให้คนที่เขารักเจ็บปวดนั้นใช้เวลาไม่มากเลย
แต่ต้องใช้เวลาเป็นปีในการเยียวยารักษามัน”
“เราต้องการให้พวกเขาเรียนรู้ว่า”
“การให้อภัยแก่ผู้อื่นทำได้โดยการกระทำให้ผู้นั้นรับรู้ถึงความจริงใจของการให้อภัย”
“เราต้องการให้พวกเขาเรียนรู้ว่า”
“ยังมีคนที่รักพวกเขาอย่างสุดหัวใจ
เพียงแต่ไม่รู้วิธีแสดงออกถึงความรู้สึกของเขา”
“เราต้องการให้พวกเขาเรียนรู้ว่า”
“เงินอาจสามารถซื้อได้ทุกสิ่ง แต่ไม่สามารถซื้อความสุขที่แท้จริงได้”
“เราต้องการให้พวกเขาเรียนรู้ว่า”
“คนสองคนมองสิ่งเดียวกัน แต่อาจเห็นในสิ่งที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง”
“เราต้องการให้พวกเขาเรียนรู้ว่า”
“มิตรแท้คือผู้ที่รู้เรื่องทุกอย่างของเขา...และยังคงรักเขาเสมอ”
“เราต้องการให้พวกเขาเรียนรู้ว่า”
“ไม่เพียงแต่เขาต้องให้อภัยแก่ผู้อื่นเท่านั้น เขายังต้องให้อภัยตัวเองด้วย”
ผมอึ้งไปสักครู่ใหญ่ แล้วผมก็ขอบพระคุณพระเจ้าที่ทรงให้เวลาแก่ผมและยังดูแลผมและคนในครอบครัวของผมด้วย
ผมอึ้งไปสักครู่ใหญ่ แล้วผมก็ขอบพระคุณพระเจ้าที่ทรงให้เวลาแก่ผมและยังดูแลผมและคนในครอบครัวของผมด้วย
พระองค์ตรัสตอบว่า “ด้วยความยินดีเสมอ”
******************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น