นักบุญอิกนาตุสแห่งโลยาลา – ศตวรรษที่ 16 (St. Ignatius of Loyola)
ท่านเป็นนักบุญผู้ยิ่งใหญ่ที่ได้ก่อตั้งคณะเยซูอิตในพระศาสนจักร แต่ในชีวิตของท่าน ท่านได้รับความทุกข์ระทมใจมากมาย เราทราบเพราะท่านได้เขียนบรรยายไว้ในหนังสืออัตชีวประวัติของท่าน (เขียนโดยบุคคลที่สาม) ความสำเร็จของท่านไม่ได้มาอย่างง่ายดายเลย
อิกนาตุสเกิดปี 1491 ที่หมู่บ้านโลโยลา ของสเปน ในตระกูลขุนนาง ท่านเป็นลูกคนสุดท้องของครอบครัวที่มีลูก 13 คน ในวัยหนุ่มอิกนาตุสมีนิสัยใจกล้า บ้าบิ่น ชอบผจญภัย เมื่ออายุ 18 ปี อิกนาตุสไปเป็นทหารในสังกัดของขุนนางท่านหนึ่ง ท่านเริ่มใช้ชื่ออิกนาตุสในเวลานั้น (เดิมชื่อ อินนิจิโอ) และเริ่มเป็นที่รู้จักว่าเป็นนักดวลดาบ มีเรื่องเล่าว่า อิกนาตุสได้ฆ่าแขกมัวร์คนหนึ่งเพราะทะเลาะกันด้วยเรื่องความเป็นพระเจ้าของพระเยซูเจ้า
อิกนาตุสได้ต่อสู้ในสงครามหลายครั้งและประสบความสำเร็จจนได้คุมกองทหารของตนเอง แต่มีการต่อสู้ครั้งหนึ่งทำให้อิกนาตุสได้รับบาดเจ็บสาหัส หมอต้องทำการผ่าตัดหลายครั้งเพื่อรักษาขาของเขา การผ่าตัดมีความเจ็บปวดมาก หลังจากผ่านการผ่าตัดมามากมาย หมอก็บอกอิกนาตุสให้เตรียมตัวรับความตาย แต่วันที่ 29 มิ.ย. 1521 อาการของอิกนาตุสก็ทุเลาและดีขึ้นเป็นลำดับ ในเวลาที่กำลังพักฟื้นนี้เอง อิกนาตุสได้อ่านหนังสือศรัทธาหลายเล่มเกี่ยวกับพระเยซูเจ้าและนักบุญ หนังสือเล่มหนึ่งคือ "De Vita Christi" (The life of Christ) ได้แนะนำการฝึกปฏิบัติทางจิตด้วยการวางตนเองไว้เบื้องหน้าพระเยซูเจ้า หนังสือเล่มนี้สร้างแรงบันดาลใจแก่อิกนาตุสเป็นอย่างมาก
ภายหลังจากที่ได้กลับใจแล้ว อิกนาตุสยังคงต้องต่อสู้กับระยะเวลาแห่งความเจ็บปวดของจิตใจ ซึ่งหมายถึง การรู้สึกถึงบาปหนักต่างๆที่ท่านเคยทำในอดีต ความรู้สึกถึงความล้มเหลวในการดำรงตนให้อยู่ในคุณธรรมที่ควรมี นี่เป็นการทดลองทางจิตใจที่หนักหนาสาหัสจนถึงกับทำให้ท่านคิดที่จะฆ่าตัวตายเลยทีเดียว พระเป็นเจ้าทรงช่วยท่านไว้ให้พ้นจากหุบเหวแห่งความมืดมิดและความทุกข์ทรมานฝ่ายจิตใจนี้ และยังดลใจให้ท่านทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่โดยการให้ท่านมอบชีวิตของท่านเองแด่พระนามของพระเยซูคริสตเจ้าและแด่พระศาสนจักร ในการฝึกปฏิบัติทางจิตของนักบุญอิกนาตุส ท่านเรียกภาวะแห่งความทุกข์ทรมานทางจิตใจนี้ว่า “ความอ้างว้างหดหู่ของจิตใจ” เป็นภาวะที่จิตใจไม่สงบ จิตใจไม่มั่นคง ไม่มีความสบายใจ รู้สึกไม่สามารถทำอะไรหรือตัดสินใจอะไรได้ถูกต้อง มีความหวาดกลัวและสงสัย มีความยากลำบากเป็นอย่างยิ่งที่จะกระทำความดี....แต่นักบุญอิกนาตุสอธิบายว่า พระเป็นเจ้ามิได้เป็นสาเหตุของ “ความอ้างว้างหดหู่ของจิตใจ” นี้ แต่พระองค์ทรงอนุญาตให้เกิดสิ่งนี้ขึ้นกับบางคน เพื่อเป็นการปลุกบุคคลนั้นให้ตื่นขึ้นมารับรู้ถึงบาปของตนเองและทำให้เขากลับใจ
โดยอาศัยประสบการณ์ครั้งนั้น อิกนาตุสจึงได้ให้คำแนะนำไว้สามข้อในการรับมือกับ“ความอ้างว้างหดหู่ของจิตใจ” นั่นคือ –
1. อย่ายอมแพ้หรือยกเลิกการทำดีที่เคยทำมาก่อน
2. สนทนากับพระเจ้าให้เข้มข้นมากขึ้น ทำการพินิจไตร่ตรองให้เข้มข้นขึ้น ทำกิจการที่ดีและดูแลคนเจ็บป่วยต่อไป เพราะพระเจ้าทรงกำหนดระยะเวลาสิ้นสุดของการทดลองนี้ไว้แล้ว พระองค์จะทรงบรรเทาใจเราในเวลาที่เหมาะสม และเราจะพบว่า ความทุกข์ระทมใจนี้เป็นโอกาสที่ดีและเป็นความท้าทายฝ่ายจิตที่ช่วยให้เรามีความเจริญเติบโตฝ่ายจิต
3. คำแนะนำต่อไปคือ ให้มีเหตุผลเสมอ
แต่ในปัจจุบันนี้คงต้องเพิ่มคำแนะนำข้อที่ 4 ด้วย นั่นคือ ไปรับความช่วยเหลือทางการแพทย์ที่เหมาะสม ความก้าวหน้าทางการแพทย์ทำให้มีความเข้าใจมากขึ้นว่า ผู้ที่มีความรู้สึกทุกข์ใจโดยส่วนใหญ่ สามารถเยียวยารักษาให้หายได้ด้วยการสร้างสมดุลทางสมองหรือสื่อประสาท เพราะความรู้สึกทุกข์ใจก็เป็นโรคอย่างหนึ่งด้วย ไม่ใช่เป็นเพียงแค่อารมณ์เศร้าเท่านั้น การรักษาทางการแพทย์สำหรับผู้ที่มีความรู้สึกทุกข์หดหู่ใจทำให้เป็นคนซึมเศร้าทำได้โดยอาศัยนักจิตวิทยาหรือผู้ให้คำปรึกษาแนะนำที่ดี
อิกนาตุสเสียชีวิตเมื่อ 31 ก.ค. 1556 อายุ 64 ปี และได้รับการสถาปนาเป็นนักบุญโดยพระสันตะปาปาเปาโลที่ 6 ท่านเป็นนักบุญองค์อุปถัมภ์ของคณะเยซูอิต ของทหาร และของนักการศึกษา วันฉลองของท่านตรงกับวันที่ 31 กรกฏาคม
*******************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น