นักบุญที่มีชื่อยาวที่สุด

                     นักบุญที่มีชื่อยาวที่สุด คือนักบุญอัลฟองโซ ลีโกวรี ท่านมีชื่อเต็มว่า อัลฟอนโซ มาเรีย อันโตนีโอ โจวันนี กอสโม ดามีอาโน มีเกเล กัสปาร์โด เด ลีโกวรี (Alfonso Maria Antonio Giovanni Cosmo Damiano Michele Gaspardo de Liguori) วันฉลองของท่านคือวันที่ 2 สิงหาคม

 

นักบุญอัลฟองโซ เกิดที่เมืองเนเปิล อิตาลี ค.ศ. 1696 ขณะนั้นเนเปิลถูกปกครองโดยอาณาจักรฮังการี ท่านได้รับการยกย่องให้เป็นนักปราชญ์ของพระศาสนจักร ผลงานเขียนของท่านนั้นมีมากกว่าเช็คสเปียร์ หรือ ชาร์ล ดิดเค่น เสียอีก
 

เมื่ออายุเพียง 16 ปี ท่านก็ได้รับปริญญาเอกทางด้านกฎหมาย และได้ทำงานเป็นทนายว่าความในศาล Neapolitan courts ปรากฏว่าท่านชนะความทุกคดี
 

จนกระทั่งมีคดีหนึ่งซึ่งลูกความของท่านคือ Duke of Gravina ที่ต่อสู้กับ Medici the Grand Duke of Tuscany และท่านแพ้คดี 
 

ท่านเดินออกจากศาลด้วยความเสียใจและพูดกับตัวเองว่า “โลกเอ๋ย เวลานี้ข้ารู้จักเจ้าแล้ว”
 

หลังจากนั้นท่านได้เข้าสู่คณะสงฆ์ในเมืองเนเปิล มีวันหนึ่งนางชีผู้มีญาณนิมิตได้แนะนำท่านว่า ท่านต้องเริ่มตั้งคณะสงฆ์มิชชันนารี ท่านจึงได้รวบรวมพระสงฆ์กลุ่มหนึ่งก่อตั้งคณะนักบวชที่มีชื่อว่า “คณะพระมหาไถ่” ในปี 1732.
 

ท่านทำงานอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย และได้รับการแต่งตั้งให้เป็นพระสังฆราชในขณะที่มีอายุมากแล้ว ท่านได้นิพนธ์หนังสือเทวศาสตร์ถึง 9 ชุด เขียนหนังสือทั้งหมด 111 เล่ม
 

ท่านมีความรักและศรัทธาต่อแม่พระเป็นอย่างยิ่ง ท่านได้นิพนธ์หนังสือ พระสิริมงคลรุ่งเรืองของแม่พระ (beautiful Glories of Mary) และ การเฝ้าศีลมหาสนิท (Visits to the Blessed Sacrament) และผลงานอื่นๆอีกมากมาย
 

นักบุญอัลฟอนโซ มีความเป็นเลิศในหลายด้าน เป็นต้นว่า ท่านเป็นนักประพันธ์ เป็นพระสังฆราช เป็นนักเทศน์ ผู้ฟังแก้บาป เป็นนักกฏหมาย กวี นักดนตรี สถาปนิก และจิตรกร ชีวิตการภาวนา การพลีกรรม และความสุภาพถ่อมตัวของท่านได้เป็นแบบอย่างบันดาลใจให้หลายคนเดินตาม ความร้อนรนในการช่วยเหลือวิญญาณของท่านหาคนเปรียบได้ยาก เมื่อมีชีวิตอยู่นั้น ทุกคนก็มั่นใจว่าท่านจะต้องได้รับการแต่งตั้งให้เป็นนักบุญในอนาคตอย่างแน่นอน
 

ปี 1796 พระสันตปาปา ปีโอที่ 6 ทรงสั่งให้มีการสอบสวน และดำเนินการแต่งตั้งอัลฟอนโซเป็นนักบุญ ปี 1816 พระศาสนจักรได้ประกาศแต่งตั้งพระสังฆราชอัลฟอนโซ ลีโกวรีให้เป็นบุญราศี 1839 ชื่อ อัลฟอนโซมารี เด ลีโกวรี ก็ได้รับการบันทึกลงในสารระบบนักบุญของพระศาสนจักรคาทอลิก และในปี 1871 พระศาสนจักรได้ประกาศแต่งตั้งนักบุญอัลฟอนโซ มารี เด ลีโกวรีให้อยู๋ในตำแหน่งนักปราชญ์แห่งพระศาสนจักร เกียรติคุณอันนี้น้อยคนนักที่จะได้รับและนี่ก็แสดงว่าบทบาทและคุณค่าคำสอนที ่ท่านนักบุญอัลฟอนโซได้ให้ไว้กับพระศาสนจักรนั่นเอง
 

ปี 1950 นักบุญอันฟอนโซ ลิโกวลีไดัรับเกียรติจากพระศาสนจักรเพิ่มอีกตําแหน่งหนึ่ง คือเป็นองค์อุปถัมภ์ของผู้ฟังแก้บาป และนักเทวศาสตร์ศรีลธรรม ผลงานทั้งหมดที่กล่าวมา เป็นผลสําเร็จที่ยิ่งใหญ่ของอันฟอนโซ และที่ยิ่งใหญ่ไปกว่านั้นอีกคือ,การสถาปนาคณะพระมหาไถ่ ครั้งหนึ่งนักบุญอันฟอนโซเคยกล่าวไว้ว่า "ขอให้แน่ใจเถิดว่า คณะจะอยู่ต่อไปจนสิ้นพิภพ เพราะนี่ไม่ใช่งานของเราแต่เป็นงานของพระเจ้า ในช่วงเวลาที่เรายังมีชีวิตอยู่นั้น คณะจะถูกปิดบังด้วยความต่ำต้อย และความมืดมน แต่หลังจากที่เราสิ้นชีวิตไปแล้ว คณะของเราจะแผ่ขยายกว้างไกลออกไป"

******************************

นักบุญอัลฟองโซ ช่วยวิงวอนพระเจ้าเพื่อเราด้วยเทอญ