เพื่อที่จะเต็มเปี่ยมไปด้วยความรักของพระเจ้า, จิตใจของเราจำเป็นต้องได้รับการขยายให้ใหญ่ขึ้นและได้รับการชำระล้างให้บริสุทธิ์เพื่อที่จะได้รับพระหรรษทานมากมายจากพระเจ้า
พวกเราหลายคนต้องการที่จะเต็มเปี่ยมไปด้วยความรักของพระเจ้า เพื่อที่เราจะได้สัมผัสกับความสงบสุขที่พระเจ้าเท่านั้นที่สามารถประทานให้ได้
สิ่งนี้อาจดูเหมือนเป็นงานง่ายๆ และเราอาจคิดว่าเราพร้อมแล้วด้วยซ้ำ
อย่างไรก็ตาม หากเราพิจารณาตัวเราเองอย่างใกล้ชิด เราจะตระหนักว่าพระเจ้าจำเป็นต้องทำงานเพิ่มเติมอีก
การขยายจิตใจของเรา
พระสันตปาปาเบเนดิกต์ที่ 16 สรุปข้อคิดเห็นฝ่ายจิตของนักบุญออกัสตินเกี่ยวกับหัวข้อนี้ในสมณสาส์น Spe salvi ดังนี้
นักบุญออกัสตินได้บรรยายความสัมพันธ์อันแนบแน่นระหว่างการสวดภาวนาและความหวังในบทเทศน์เกี่ยวกับจดหมายฉบับแรกของยอห์นไว้อย่างสวยงามมาก เขาได้ให้คำจำกัดความของการสวดภาวนาว่าเป็นการฝึกฝนความปรารถนา มนุษย์ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อความยิ่งใหญ่—เพื่อพระเจ้าเอง มนุษย์ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อให้พระเจ้าทรงเติมเต็มจิตใจของเขา แต่จิตใจของเขานั้นเล็กเกินกว่าที่จะรับความยิ่งใหญ่ที่ถูกกำหนดไว้ได้ จึงต้องได้รับการขยายให้กว้างขึ้น นักบุญออกัสตินยังคงบรรยายต่อไป โดยเน้นที่สิ่งที่ต้องเกิดขึ้น:
“โดยการชะลอ [พระพรของพระองค์], พระเจ้าทรงทำให้ความปรารถนาของเราเข้มแข็งขึ้น โดยอาศัยความปรารถนาของเรา,พระองค์ทรงทำให้วิญญาณของเราใหญ่ขึ้นและด้วยการขยายวิญญาณของเรา พระองค์จะเพิ่มความสามารถของวิญญาณของเรา [ในการรับพระองค์]” นักบุญออกัสตินอ้างถึงนักบุญเปาโล ซึ่งพูดถึงตนเองว่ากำลังก้าวไปข้างหน้าเพื่อสิ่งที่จะเกิดขึ้น (เทียบ ฟิลิปปี 3:13)
จากนั้น พระสันตปาปาเบเนดิกต์ที่ 16 กล่าวถึงการเปรียบเทียบที่นักบุญออกัสตินใช้เพื่ออธิบายว่าเหตุใดจิตใจของเราจึงจำเป็นต้องขยายใหญ่ขึ้น:
จากนั้นท่านจึงใช้ภาพที่สวยงามมากเพื่อบรรยายกระบวนการขยายและเตรียมจิตใจของมนุษย์ “สมมุติว่าพระเจ้าต้องการจะเติมน้ำผึ้งให้ท่าน [เป็นสัญลักษณ์หมายถึงความอ่อนโยนและความดีของพระเจ้า] แต่ถ้าท่านเต็มไปด้วยน้ำส้มสายชู ท่านจะเอาน้ำผึ้งไปไว้ที่ไหน” ภาชนะซึ่งก็คือหัวใจของท่านต้องขยายใหญ่ก่อน จากนั้นจึงทำความสะอาด ปลดปล่อยตัวเองจากน้ำส้มสายชูและรสชาติของมัน ซึ่งต้องใช้ความพยายามอย่างหนักและเจ็บปวด แต่ด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่เราจะเหมาะสมกับสิ่งที่เราถูกกำหนดไว้ แม้ว่านักบุญออกัสตินจะพูดโดยตรงเกี่ยวกับศักยภาพของเราสำหรับพระเจ้า แต่ก็ชัดเจนว่าผ่านความพยายามนี้ที่ทำให้เราเป็นอิสระจากน้ำส้มสายชูและรสชาติของน้ำส้มสายชู ไม่เพียงแต่เราจะเป็นอิสระสำหรับพระเจ้าเท่านั้น แต่เรายังเปิดใจให้กับผู้อื่นด้วย
กระบวนการขยายจิตใจนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายและแตกต่างกันไปในแต่ละคน
บางคนในพวกเราจะต้องทนทุกข์ทางกายเพื่อขยายจิตใจของเรา ในขณะที่บางคนจะจมดิ่งลงไปในความมืดมิดทางจิตวิญญาณ
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พระเจ้าก็ทรงอนุญาตให้เป็นเช่นนั้น เพื่อที่เราจะเปิดใจและพร้อมที่จะรับความรักของพระองค์
************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น