PIME Missionary talks about the grace of Advent amid kids in the shantytowns
by Adriano Pelosin
เรื่องราวต่อไปนี้มาจากจดหมายที่คุณพ่ออาดรีอาโน เปโลซิน ส่งมาถึง AsiaNews สำหรับเทศกาลเตรียมรับเสด็จพระคริสตสมภพ ท่านเล่าเรื่องภารกิจของท่านและพระหรรษทานแห่งการกลับใจที่เกิดขึ้น
คุณพ่ออาดรีอาโน มาจาก Loreggia (Padua, Italy), ท่านอายุ 72 ปีและเป็นพระสงฆ์ในคณะปีเม Pontifical Institute for Foreign Missions (PIME) ท่านอยู่ประเทศไทยมานานประมาณ 40 ปีแล้ว เวลานี้ท่านทำงานอยู่ที่โบสถ์นักบุญมาร์โก ปทุมธานี ต่อไปนี้เป็นจดหมายของท่าน
มิตรสหาย , ครอบครัว และผู้อุปการะที่อยู่ห่างไกลทุกท่าน
ในขณะที่คริสต์มาสกำลังใกล้มาถึง ผมคิดถึงผู้คนมากมายที่ใกล้ชิดกับผมที่สวดภาวนาให้ , ให้กำลังใจ , เข้าใจและสนับสนุนทางด้านวัตถุแก่ผม ผมต้องการขอบคุณทุกคนแทนบรรดามิชชันนารีในประเทศไทย แทนคนยากจนและเด็กกำพร้า และแทนคนทุกคนที่ผมสามารถช่วยขอบคุณแทนพวกเขาได้
ผมขอให้คุณมั่นใจเถิดว่า บรรดาเด็กๆและผมได้สวดภาวนาเพื่อพวกคุณทุกวัน เพื่อขอให้พระเจ้าประทานสุขภาพที่ดีและสันติในจิตใจและกำลังใจในการเผชิญกับความยากลำบากหรือความทุกข์ร้อนในชีวิตประจำวันของพวกคุณ เมื่อเร็วๆนี้ผมได้ไปเยี่ยมคุณพ่อรัชตะที่แม่จันและผมได้เห็นเด็กๆชาวอาข่า , ละหู่และเย้าหลายคนที่สามารถเรียนในโรงเรียนได้ ขอขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือและการเสียสละของพวกคุณ พระเยซูเจ้าจะทรงประทานรางวัลแก่พวกคุณอย่างแน่นอน
ผมจะขอเล่าเรื่องของบอสและฟิว
บอสเป็นเด็กชายอายุ 13 ปี ผมเจอเขาเมื่อสามปีที่แล้วในสลัมแห่งหนึ่งที่อยู่ชานเมืองกรุงเทพฯ เขาพักอาศัยอยู่ที่บ้านของป้า เพราะมันอันตรายเกินไปที่จะอาศัยอยู่ที่บ้านของตัวเอง เขาเคยอาศัยอยู่กับตายาย แต่โชคไม่ดีที่พ่อเลี้ยงของเขาบังคับให้เขาไปขายยาบ้า เขาจะได้เงิน 9 US$ ต่อยาหนึ่งเม็ด แล้วเขาจะเก็บเงินไว้ 1 US$และนำเงินส่วนที่เหลือให้ยาย ยายของเขาออกมาจากคุกได้ไม่นาน พ่อของเขากำลังอยู่ในคุกและแม่ของเขาก็หนีไปอยู่กับผู้ชายอื่น
บอสมีพี่ชายอายุ 15 ปีและน้องชายอายุ 11 ปี เมื่อตอนที่ยายของเขาอยู่ในคุกนั้น เขาได้รับการดูแลจากครอบครัวของป้าซิม ซึ่งเธอเองก็เคยมีคดีเกี่ยวกับยาเสพติดในปี 2017 ด้วยเช่นกัน ส่วนสามีของป้าคนนี้ก็ถูกจับในข้อหาฆ่าคนตายเมื่อมกราคม 2018 นี้เอง ลูกชายคนโตของป้าซิมก็ติดคุกด้วย พร้อมกับลูกพี่ลูกน้องชื่อป๊อก อายุ 17 ปี เพราะติดยา
ผมรู้ว่านี่อาจเป็นเรื่องที่ลำบากใจ...มันเป็นสิ่งที่ฝังอยู่ในจิตใจ...แต่นี่เป็นสถานการณ์ของเด็กในสลัมที่อยู่ชานเมืองกรุงเทพฯ ด้วยความช่วยเหลือของเยาวชนบางคนที่โบสถ์นักบุญมาร์โกที่ปทุมธานี พวกเราได้จัดกิจกรรมสำหรับเด็กๆที่อยู่ในสถานการณ์นี้ บอสได้มาช่วยเหลือด้วย ผมสังเกตเห็นว่าเขามีความสนใจเป็นพิเศษในเด็กอื่นๆ เขาได้เป็นเพื่อนกับเด็กชายอายุ 11 ปีคนหนึ่งซึ่งมาอาศัยอยู่ที่โบสถ์เมื่อไม่กี่เดือนมานี้ เขาชื่อฟิว ฟิวเป็นเด็กที่ถูกทอดทิ้งหลังจากที่พ่อเสียชีวิตและแม่ก็ไปมีสามีคนใหม่ และสามีคนใหม่ไม่ต้องการให้ฟิวมาอยู่กับเขา ด้วยความเอาใจใส่ของบอส ทำให้รอยยิ้มกลับมาอยู่บนใบหน้าของฟิวได้อีกครั้งหนึ่ง บอสมาเรียนคำสอนในวันอาทิตย์ เขาต้องการรับศีลล้างบาปและเข้าสามเณราลัย เพื่อเป็นพระสงฆ์เหมือนกับ”คุณพ่อเอ” (คุณพ่ออาดรีอาโน) ในไม่ช้าบอสก็กลายเป็นเด็กช่วยมิสซา และเขาได้รับศีลล้างบาปเมื่อเทศกาลอีสเตอร์ที่ผ่านมานี้ วันที่ 12 พฤษภาคม 2018 เขาก็ได้เข้าสามเณราลัย
เวลาผ่านไป ฟิวก็มาหาผมและถามผมว่า “ทำไมผมจึงไม่ได้รับศีลล้างบาปครับ?” ผมตอบเขาว่า “เธอไม่ต้องการเรียนคำสอน เธอชอบเล่นมากกว่า”
ผมถามเขาว่า “เธอเชื่อในพระเยซูหรือไม่?” เขาตอบ “ใช่ครับ” พร้อมด้วยรอยยิ้มและพยักหน้า ผมถามเขาต่อ “พระเยซูคือใคร?” เขาตอบ “พระเยซูคือพระบุตรของพระเจ้าครับ” ผมถาม “แล้วพระเยซูทำอะไรเพื่อพวกเรา?” เขาตอบ “พระองค์สิ้นพระชนม์บนกางเขนเพื่ออภัยบาปของพวกเราครับ” ผมถาม “เธอรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร?” ฟิวตอบ “คุณพ่อพูดซ้ำๆเรื่องนี้เมื่อตอนที่เราสวดภาวนาด้วยกันครับ” ผมพูดกับเขาด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย “เมื่อตอนที่พ่อทำมิสซา ดูเหมือนเธอจะไม่สนใจหรือวอกแวกนี่ หรือเมื่อตอนที่อ่านพระคัมภีร์ด้วย”
ฟิวยิ้มน้อยยิ้มใหญ่และพูดว่า “ครั้งหนึ่งผมเคยเกลียดสามีใหม่ของแม่ แต่ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่าผมต้องให้อภัยเขา” และผมก็ยิ้มด้วย
ผมขอส่งความสุขในวันคริสต์มาสและปีใหม่นี้มายังพวกคุณทุกคน ขอพระเจ้าทรงเติมเต็มหัวใจของพวกคุณด้วยความรักของพระองค์
************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น