ในปี 1962 เมื่อซิสเตอร์คทเธอรีนาอายุ 18 ปี เธอล้มป่วยลง เธอมีอาการตกเลือดออกมาเป็นจำนวนมาก เธอได้พบกับหมอหลายคน ในที่สุดนายแพทย์ผู้มีชื่อเสียง Gouseppe Zannini จึงได้ตัดสินใจที่จะทำการผ่าตัด นายแพทย์ได้รับอนุญาติให้ผ่าเอากระเพาะอาหารของเธอออกเหลืออยู่เพียงเศษกระเพาะที่มีขนาดเล็กเท่าลูกพรุนเท่านั้น คุณหมอจูเซปเป้ ยังตัดเอาตับอ่อนและม้ามของเธอออกด้วย ซิสเตอร์แคทเธอรีนาได้สวดภาวนาวอนขอความช่วยเหลือจากแม่พระแห่งปอมเปอี และซิสเตอร์ในคณะของเธอก็ได้สวดภาวนาวอนขอความช่วยเหลือจากพระเป็นเจ้าผ่านทางพระสันตปาปายอห์นที่ 23 เพื่อให้เพื่อให้อาการของซิสเตอร์แคทเธอรีนาบรรเทาลงบ้าง แต่อาการของเธอกลับแย่ลงไปอีก
เช้าวันหนึ่งซิสเตอร์ตื่นขึ้นมาและได้พบว่ามีรูบริเวณท้องของเธอ และจากรูนั้นก็มีน้ำย่อยและเลือดไหลออกมา น้ำส้มปริมาณเล็กน้อยที่เธอได้ดื่มไปก่อนหน้านี้ก็ไหลออกมาด้วย เธอคิดว่าจะต้องเสียชีวิตอย่างช้าๆในเวลาอีกไม่นานนัก
มีผู้ให้พระธาตุของพระสันตะปาปายอห์นที่ 23 แก่เธอ และในคืนวันที่ 25 พฤษภาคม 1966 ขณะที่เธอนอนหลับ พระสันตะปาปายอห์นที่ 23 ปรากฏแก่เธอ พระองค์ทรงนำพระหัตถ์แตะที่ท้องของเธอและเรียกชื่อของเธอ พระองค์บอกเธอว่า เธอหายดีแล้วและเธอควรสั่นกระดิ่งเพื่อเรียกซิสเตอร์อื่นๆให้มาหาเธอ บรรดาซิสเตอร์ได้มาล้อมรอบเตียงและพบว่าซิสเตอร์แคทเธอรีนาได้หายป่วยแล้ว รูที่ท้องได้หายไปและเธอสามารถกินอาหารได้ทุกอย่างทั้งๆที่ไม่มีกระเพาะ
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ซิสเตอร์แคทเธอรีนาก็ไม่เจ็บป่วยอีกเลย เธอดำรงชีวิตได้ตามปกติ ทั้งยังสามารถทำงานหนักเช่นเดียวกับซิสเตอร์คนอื่นๆได้ด้วย ถึงแม้จะไม่มีม้าม ตับอ่อน และกระเพาะอาหาร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น