วันที่ 28 ธันวาคม ของทุกปี พระศาสนจักรระลึกถึงทารกผู้วิมล นับตั้งแต่ศตวรรษที่ 5, พระศาสนจักรระลึกถึงทารกผู้วิมลตลอดมา ทารกที่ถูกกษัตริย์เฮโรดสังหารหลังจากการประสูติของพระเยซูเจ้า นักบุญมัทธิวเป็นผู้นิพนธ์พระวรสารเพียงผู้เดียวที่บันทึกเหตุการณ์และรายละเอียดนี้
เมื่อเฮโรดทรงเห็นว่าพระองค์ถูกบรรดาโหราจารย์หลอกลวง ก็กริ้วยิ่งนักจึงทรงสั่งให้ประหารเด็กชายทุกคนที่มีอายุตั้งแต่สองขวบลงมาในเมืองเบธเลเฮมและบริเวณใกล้เคียงตามที่ทรงทราบมาจากบรรดาโหราจารย์ ดังนี้,พระดำรัสที่ตรัสไว้โดยประกาศกเยเรมีย์ ก็เป็นความจริงว่า “มีผู้ได้ยินเสียงในหมู่บ้านรามาห์ เป็นเสียงร้องไห้และคร่ำครวญอย่างขมขื่น นางราเคลร้องไห้อาลัยถึงบรรดาบุตร นางไม่ยอมรับคำปลอบโยนใดๆ เพราะบุตรเหล่านั้นไม่อยู่แล้ว - มัทธิว 2:16-17
การกระทำที่ไร้เหตุผลเช่นนี้เป็นเรื่องปกติของเฮโรด,ผู้ปกครองที่บ้าคลั่งซึ่งฆ่าภรรยาและลูกชายสองคนของเขาในช่วงชีวิตของเขา เฮโรดตอบสนองทันทีต่อผู้ที่ต่อต้านเขาด้วยการกำจัดคนเหล่านั้นทันที
พระคัมภีร์เรียกข้อความตอนนี้ว่า “การสังหารหมู่ทารกผู้วิมล” เพื่อเน้นให้เห็นถึงการหลั่งเลือดของผู้บริสุทธิ์อย่างไร้ความปรานี มันเป็นการกระทำที่น่ากลัวและรุนแรงไม่น้อยไปกว่าการทำแท้ง, การฆ่าเด็กบริสุทธิ์ทั่วโลกในปัจจุบัน
ตามที่สารานุกรมคาทอลิกกล่าวว่า “พิธีกรรมของกรีกออร์โธดอกซ์ระบุว่าเฮโรดฆ่าเด็กผู้ชายไป 14,000 คน (ton hagion id chiliadon Nepion) ชาวซีเรียบอกว่าตัวเลขสูงถึง 64,000 คน และ ผู้เขียนในยุคกลางบอกว่ามีจำนวน 144,000 คน” อย่างไรก็ตาม,เด็กจำนวนที่กล่าวมาทั้งหมดนี้มากกว่าประชากรทั้งหมดของเบธเลเฮมในช่วงเวลาที่พระเยซูประสูติ
ศาสตราจารย์วิลเลียมเอฟ. อัลไบรท์(William F. Albright ) “ประมาณการว่าประชากรของเบธเลเฮมในช่วงเวลาที่พระเยซูประสูติมีประมาณ 300 คน ดังนั้น,จำนวนเด็กผู้ชายอายุไม่เกินสองขวบจะอยู่ที่ประมาณหกหรือเจ็ดคน” นักวิชาการคนอื่นๆบอกว่าจำนวนเด็กนั้นอยู่ระหว่าง 10 - 20 คนในเบธเลเฮมและบริเวณใกล้เคียง
จำนวนเด็กที่ถูกประหารซึ่งน้อยนี้เป็นคำอธิบายที่เป็นไปได้ว่าเหตุใดจึงไม่มีเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ของการสังหารหมู่ พูดง่ายๆก็คือจำนวนเด็กที่ถูกฆ่าโดยทหารท้องถิ่นนั้นไม่เป็นที่น่าสังเกตนั่นเอง
ไม่ว่าเด็กๆจะถูกฆ่าไปกี่คน,การเสียชีวิตของพวกเขาถือเป็นความโหดร้ายที่น่าสยดสยองและพระเยซูกุมารก็อาจเป็นส่วนหนึ่งของเด็กจำนวนนั้นหากนักบุญโยเซฟไม่ได้รับการเตือนให้หนีไปก่อน
พระศาสนจักรระลึกถึงเหตุการณ์นี้เพื่อเตือนให้เรานึกถึงความศักดิ์สิทธิ์ของชีวิตมนุษย์ทุกคน ท้ายที่สุดแล้ว,ไม่สำคัญว่าจะมีเด็กกี่คนที่ถูกฆ่า,พระศาสนจักรให้เกียรติและจดจำพวกเขาไม่ว่าจะเป็นเด็ก 100 คนหรือเด็กเพียงคนเดียวที่ถูกฆ่า
ทุกชีวิตมีค่าโดยเฉพาะเด็กที่ไร้เดียงสาที่ถูกฆ่าในช่วงเริ่มต้นของชีวิต
************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น