ในสมัยของบราเดอร์อังเดร เบเซตติ(Andre Bessette) มีเศรษฐีคนหนึ่งในนิวยอร์กที่มีลูกสาวที่พิการ,เธอไม่สามารถเดินได้โดยไม่ต้องใช้ไม้ค้ำยัน พ่อของเธอไม่ใช่คาทอลิก,เขาเป็นชาวยิว เขาพาลูกสาวไปหาหมอที่ดีที่สุดในกรุงเวียนนา,เบอร์ลินและปารีสเพื่อดูว่าผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์เหล่านี้สามารถหาวิธีรักษาได้หรือไม่
แต่แพทย์ไม่สามารถช่วยเหลืออะไรเธอได้ และในที่สุดชายผู้มั่งคั่งก็เชื่อว่าความหวังเดียวของเขาคืออัศจรรย์เท่านั้น ดังนั้นเขาและลูกสาวจึงไปที่ภูเขาแห่งมอนทรีออลเพื่อไปพบกับบราเดอร์อังเดร
การเดินทางของพวกเขาได้รับรางวัล,บราเดอร์อังเดรสั่งเด็กสาวอายุ 15 ปีว่า "ลุกขึ้นแล้วเดิน!" หญิงสาวไม่เชื่อฟังและยึดกุมไม้ค้ำยันของเธอไว้แน่น
แต่บราเดอร์อังเดรยังคงยืนกรานและพูดกับเธอว่า "มันไม่มีประโยชน์ที่จะมาหาผมถ้าเธอไม่ทำตามที่ผมบอก เอาละ,จงลุกขึ้นและเดิน”
คราวนี้เด็กสาวผลักไม้ค้ำยันของเธอออกไปแล้วเดินราวกับว่าเธอไม่เคยพิการมาก่อนเลย บราเดอร์อังเดรขอให้เธอทิ้งไม้ค้ำยันไว้ที่นั่นเพื่อเป็นที่ระลึกถึงอัศจรรย์นี้ และเพื่อเป็นเครื่องหมายสำหรับคนอื่นๆว่าพวกเขาจะได้รับการช่วยเหลือและจะได้มีความเชื่อในอัศจรรย์ หลายปีที่ผ่านมา,กองไม้ค้ำยันถูกทิ้งไว้โดยผู้ที่ได้รับการรักษาอย่างอัศจรรย์ ไม้เหล่านี้ถูกวางไว้ที่รูปปั้นของนักบุญโยเซฟในห้องสวดภาวนา
แต่พ่อของเธอปฏิเสธคำขอของบราเดอร์อังเดร,และยืนยันว่าเขาต้องการเก็บไว้เป็นที่ระลึก อย่างไรก็ตามในเช้าวันรุ่งขึ้นชายผู้มั่งคั่งก็ต้องตื่นขึ้นมาด้วยความทุกข์ใจ, ลูกสาวของเขาตื่นขึ้นมาในสภาพพิการเช่นเคย เธอไม่หายจากความพิการ บราเดอร์อังเดรถูกนำไปที่โทรศัพท์และท่านก็ไม่ได้ทำตามความต้องการของผู้เป็นบิดาด้วยการแสดงความเห็นใจ แต่ท่านแสดงความโกรธชั่วขณะโดยพูดกลับไปว่า "นักบุญโยเซฟต้องการให้ไม้ค้ำยันถูกทิ้งไว้ที่ห้องสวดภาวนา แต่คุณไม่ต้องการทำ! คุณต้องการเก็บไว้เองเป็นที่ระลึก ถ้าคุณอยากเก็บไว้เป็นที่ระลึกก็เก็บไว้เถอะ!”
มีบางอย่างที่น่าสนใจในเรื่องนี้ ทำไมบราเดอร์อังเดรจึงไม่เตือนผู้เป็นพ่อและลูกสาวว่าถ้าพวกเขาเอาไม้ค้ำกลับบ้าน,การรักษาที่น่าอัศจรรย์จะหายไป? เราอาจไม่สามารถเข้าใจได้ แต่บราเดอร์อังเดรอาจรู้ว่าควรทำหรือพูดอะไร และท่านก็อาจจะรู้ด้วยว่าการเตือนของท่านจะไม่มีอิทธิพลต่อพวกเขา พวกเขาได้แสดงให้เห็นถึงความไม่เคารพซึ่งบ่งบอกถึงการเนรคุณ นั่นคือการที่ผู้เป็นพ่อปฏิเสธคำขอของบราเดอร์อังเดร เขาได้ใช้จ่ายเงินมากมายเพื่อพาลูกสาวไปทั่วโลกและการไปพบแพทย์ที่ดีที่สุดก็ไม่ได้ราคาถูก แต่เมื่อบราเดอร์อังเดรขอบางอย่างจากเขา,เขากลับปฏิเสธ ไม่ใช่เป็นเพียงแค่การปฏิเสธบราเดอร์อังเดร แต่ไม้ค้ำยันจะเป็นเครื่องหมายแห่งความหวังให้กับผู้แสวงบุญและผู้เจ็บป่วยจำนวนมากที่จะเดินทางไปยังห้องสวดภภาวนา บราเดอร์อังเดรคงรู้สึกว่าได้พลาดโอกาสที่นักบุญโยเซฟจะได้รับการยกย่องอย่างเปิดเผยว่าท่านมีอำนาจมากเป็นพิเศษในสวรรค์ในฐานะผู้วอนขอต่อพระเจ้าในการช่วยให้ผู้พิการสามารถเดินได้อีกครั้ง
บราเดอร์อังเดรเป็นโฆษกของนักบุญโยเซฟและท่านรู้ว่านักบุญโยเซฟเป็นผู้ที่พระเจ้า,พระบิดาทรงแต่งตั้งให้เป็นบิดาบนโลกของพระบุตรของพระองค์ และพระองค์ทรงปรารถนาให้ไม้ค้ำยันถูกทิ้งไว้ให้ผู้แสวงบุญทุกคนได้เห็นเพื่อให้พวกเขาได้เห็นพระฤทธานุภาพอันน่าเกรงขามของพระเจ้า
* * *
จากหนังสือของ C. Bernard Ruffin “The Life of Brother Andre”.
************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น