ชายคนหนึ่งที่มาจากทางตอนใต้ของอิตาลีจากเมือง Puglia เป็นผู้ไม่เชื่อในพระเจ้า เขาเป็นคนที่ต่อต้านคริสตศาสนาโรมันคาทอลิก ภรรยาของเขานับถือคาทอลิก แต่เขาห้ามไม่ให้เธอไปโบสถ์และพูดเรื่องพระเจ้ากับลูกๆของพวกเขาโดยเด็ดขาด ในปี 1950 ชายคนนั้นล้มป่วย ,แพทย์ได้วินิจฉัยว่าเขาเป็นมะเร็ง 2 ชนิด ชนิดแรกเป็นมะเร็งในสมอง ชนิดที่สอง,เป็นมะเร็งที่หลังหูข้างขวา และไม่มีความหวังสำหรับเขาเลย! และนี่คือคำพูดของเขา:“ ผมถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลในบารี ผมกลัวมากในเรื่องความเจ็บปวดและความคิดเรื่องความตาย ความกลัวผลักดันให้ผมสวดภาวนาต่อพระเจ้า ผมไม่ได้สวดภาวนาตั้งแต่ยังเป็นเด็ก พวกเขาย้ายผมจากบารีไปมิลานเพื่อพยายามผ่าตัดช่วยชีวิตผม หมอที่มาเยี่ยมผม,บอกว่าการผ่าตัดเป็นเรื่องยากมากและมีข้อสงสัยมากมายเกี่ยวกับผลลัพธ์ ในตอนกลางคืน,ตอนที่ผมอยู่มิลาน,ผมฝันถึงคุณพ่อปิโอ ท่านมาแตะหัวของผมและบอกผมว่า “ไม่ต้องกังวล,ลูกจะหายดีในอนาคต” เช้าวันรุ่งขึ้นผมรู้สึกดีขึ้น! แพทย์ต่างประหลาดใจ เพราะอาการของผมดีขึ้น อย่างไรก็ตามพวกเขาคิดว่ายังมีความจำเป็นต้องทำการผ่าตัดต่อไป ผมกลัวการผ่าตัดมาก ดังนั้นผมจึงหนีออกจากโรงพยาบาลเพียงไม่กี่นาทีก่อนที่จะเข้าไปในห้องผ่าตัด ผมซ่อนตัวอยู่ในบ้านญาติของผมในมิลานซึ่งภรรยาของผมก็อยู่ด้วย
หลายวันต่อมา,ผมมีอาการปวดอีกครั้ง ผมได้กลับไปที่โรงพยาบาลอีก ตอนแรกหมอไม่ต้องการดูแลผมอีกต่อไป แต่แล้ว,พวกเขาก็ยินยอม ในตอนท้ายของการตรวจสุขภาพ,แพทย์ทุกคนประหลาดใจที่รู้ว่าผมไม่เป็นมะเร็งอีกแล้ว ผมก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน เพราะผมได้กลิ่นของดอกไวโอเล็ตในระหว่างการตรวจสุขภาพ ผมแน่ใจว่ามันเป็นเครื่องหมายของการปรากฏมาของคุณพ่อปีโอ ผมขอใบเรียกเก็บเงินจากแพทย์ก่อนออกจากโรงพยาบาล แต่หมอบอกว่า: “เราไม่ได้ทำอะไรเพื่อที่จะรักษาคุณ ดังนั้นคุณจึงไม่ต้องจ่ายเงินให้เรา”
เมื่อกลับมาที่บ้าน,ผมอยากจะไปที่ซานจิโอวานนี่ รอตตอนโด( San Giovanni Rotondo) เพื่อขอบคุณคุณพ่อปีโอ ผมแน่ใจว่าท่านเป็นผู้ที่ช่วยรักษาผมให้หาย แต่พอมาถึงโบสถ์ของคอนแวนต์, ผมก็เริ่มมีอาการปวดอีก มันเจ็บปวดมากจนผมเป็นลม! ชายสองคนอุ้มผมขึ้นไปยังที่ฟังสารภาพของคุณพ่อปีโอ ทันทีที่ผมเห็นคุณพ่อปีโอ,ผมพูดว่า:“คุณพ่อครับ, ผมมีลูกห้าคนและผมป่วยมาก ได้โปรด,คุณพ่อช่วยผมด้วย” คุณพ่อปีโอตอบว่า:“ พ่อไม่ใช่พระเจ้าหรือพระเยซูเจ้า พ่อเป็นแค่พระสงฆ์เหมือนพระสงฆ์อื่นๆ ไม่มากหรือน้อยกว่านั้น พ่อไม่สามารถทำอัศจรรย์ได้หรอก!” ผมวิงวอนขอร้องคุณพ่อปีโออีกว่า “ได้โปรดเถิดครับคุณพ่อ โปรดช่วยผมด้วย” คุณพ่อปิโอหันมองท้องฟ้าและผมเห็นริมฝีปากของท่านสวดภาวนา ในขณะเดียวกัน,ผมก็ได้กลิ่นของดอกไวโอเล็ตเหมือนที่เคยได้กลิ่นในโรงพยาบาล คุณพ่อปิโอหันมาบอกผมว่า “กลับบ้านไปสวดภาวนาเถิด! พ่อก็จะสวดภาวนาเพื่อคุณด้วย! คุณจะหายป่วย! – ดังนั้นผมจึงกลับบ้านและอาการปวดก็หายไป”.
************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น