วันพฤหัสบดีที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2564

การงานที่ไม่สิ้นสุดของคุณพ่อปีโอ

 



 
มีการบันทึกสิ่งที่น่าอัศจรรย์มากมายที่คุณพ่อปีโอได้ทำเพื่อช่วยเหลือผู้ที่ได้รับความทุกข์ยาก อาจมีคนคิดว่าเรื่องราวที่น่าประหลาดใจของคุณพ่อปีโอหมดสิ้นแล้ว แต่มักจะมีเรื่องอื่นๆตามมาเสมอ
 
เช่นเดียวกับกิจการต่างๆที่พระเยซูคริสต์ทรงกระทำในการให้ความช่วยเหลือมนุษย์ทั้งหลาย ด้วยเหตุนี้,พระวรสาร ยอห์น 21:25 จึงกล่าวว่า “ยังมีเรื่องราวอื่นๆอีกมากที่พระเยซูเจ้าทรงกระทำ ซึ่งถ้าจะเขียนลงไว้ทีละเรื่องทั้งหมด ข้าพเจ้าคิดว่า โลกทั้งโลกคงไม่พอบรรจุหนังสือที่จะต้องเขียนนั้น”
 
คุณพ่อปีโอก็ทำให้เราได้สัมผัสในเรื่องนี้
 
อย่างเช่นเรื่องการอยู่สองสถานที่ในเวลาเดียวกัน
 
“เป็นที่ทราบกันดีว่าในวันที่มีการประกาศให้นักบุญเทเรเซแห่งลิซิเออซ์เป็นบุญราศี มีผู้ที่เห็นคุณพ่อปิโอที่มหาวิหารนักบุญเปโตร ทั้งๆที่ในเวลานั้นคุณพ่อปีโอจะอยู่ที่ซาน จิโอวานนี โรตอนโด” คุณพ่อกาเบรียล เอมอร์ธ พระสงฆ์ผู้ขับไล่ปีศาจที่มีชื่อเสียงและล่วงลับไปแล้ว ได้เขียนเล่าไว้ในหนังสือของท่านที่ชื่อว่าPadre Pio: Stories and Memories of My Mentor and Friend.
 
มีผู้“เห็น”คุณพ่อปีโอ ทั้งๆที่ตัวของท่านอยู่ที่อื่น? นั่นไม่ใช่ครั้งเดียว ผู้สืบสาวเรื่องราวยืนยันว่า มีผู้เห็นคุณพ่อปีโอฟังการสารภาพบาปที่มหาวิหารเซนต์ปีเตอร์และในสำนักงานที่วาติกันระหว่างการเสวนาเกี่ยวกับพันธกิจการอภิบาลของคุณพ่อปีโอ
 
(ท่านอยู่ที่นั่นเพื่อขจัดคนแปลกหน้าเจ้าเล่ห์ที่อยู่ที่นั่นที่ต้องการทำลายชื่อเสียงของท่านและกล่าวกันว่ามันคือปีศาจที่ปลอมตัวมา)
 

เพื่อสารภาพบาปกับคุณพ่อปีโอ ผู้นั้นต้องเตรียมตัวให้ดีเสียก่อน! คุณพ่อปีโอเป็นผู้ฟังสารภาพบาปที่เข้มงวด ไม่ประนีประนอม ท่านมักปฏิเสธการโปรดศีลอภัยบาป “สถานที่สารภาพบาปไม่ใช่ตู้หยอดเหรียญสำหรับจำหน่ายศีลอภัยบาป” คุณพ่อเอมอร์ธเขียนไว้ “แต่เป็นสถานที่แห่งการกลับใจ” คุณพ่อเอมอร์ธเล่าว่า คุณพ่อปิโอปลอบใจชายคนหนึ่งซึ่งท่านปฏิเสธที่จะโปรดศีลอภัยบาปให้ โดยพูดด้วยความอ่อนโยนเกี่ยวกับการที่ท่านไม่โปรดศีลอภัยบาปนั้นว่า “ลูกเอ๋ย ที่พ่อทำเช่นนี้ พ่อไม่ได้ปฏิเสธการโปรดศีลอภัยบาปเพื่อส่งลูกไปนรก แต่เพื่อส่งลูกไปสวรรค์” ชายคนหนึ่งไปยังที่สารภาพบาปของคุณพ่อปีโอถึงสามครั้งก่อนที่เขาจะได้รับการโปรดศีลอภัยบาป หลังจากที่เขาตระหนักว่านอกเหนือจากต้องแก้ไขบาปพื้นฐานแล้ว เขายังต้องแก้ไขข้อบกพร่องด้านบุคลิกภาพด้วย
 
ข้อบกพร่องเหล่านั้นได้แก่ ความจองหอง การไม่เชื่อฟัง ความเห็นแก่ตัว ไม่ยอมร่วมมือ ความแตกแยก และการขาดความเมตตา
 
คำถามสำคัญสำหรับผู้สำนึกผิดก็คือ คุณมีความรักต่อพระเจ้าและเพื่อนมนุษย์มากแค่ไหน? คุณพ่อปิโอได้บอกเราว่า“ถึงแม้ลูกจะทำบาปหนักมากมายในโลกนี้ แต่พระเยซูเจ้าทรงย้ำเตือนลูกว่า บาปมากมายของลูกได้รับการอภัยแล้ว เพราะลูกมีความรักมาก”
 
“วางใจเถอะ” คุณพ่อ ปีโอกล่าว “พระเจ้าสามารถปฏิเสธทุกสิ่งในสิ่งสร้างซึ่งกำเนิดจากบาปที่มีรอยประทับที่ลบไม่ออกอันสืบทอดมาจากอาดัม แต่พระองค์ไม่สามารถปฏิเสธความปรารถนาอย่างจริงใจที่จะรักพระองค์ได้”
 
ให้เราถามตัวเองว่าเรามีความรักมากแค่ไหน? เราเสียเวลาไปมากเพียงใดกับการโต้เถียงกันทางการเมือง กับความไม่ลงรอยกันบนโซเชียลมีเดีย แทนที่จะใช้เวลาไปเพื่อสรรเสริญพระเจ้า? จากเว็บไซต์หนึ่งได้เล่าว่า “วันหนึ่งคุณพ่อเพลเลกรีโน ถามคุณพ่อปีโอว่า ‘คุณพ่อครับ เช้านี้คุณพ่อปฏิเสธการโปรดศีลอภัยบาปให้กับผู้หญิงที่สารภาพว่าได้ทำแท้ง เหตุใดคุณพ่อจึงเข้มงวดกับผู้เคราะห์ร้ายที่น่าสงสารเช่นนี้' คุณพ่อปีโอกล่าวว่า 'ในยุคที่เศรษฐกิจเฟื่องฟุนี้ ผู้คนกลัวความเจ็บป่วยทางกายภาพหรือจากความอับจนทางเศรษฐกิจ ทำให้พวกเขาไม่กลัวที่จะทำแท้ง มันเป็น วันที่เลวร้ายที่สุดสำหรับมนุษยชาติ การทำแท้งไม่ได้เป็นเพียงการฆาตกรรม แต่ยังเป็นการฆ่าตัวตายด้วย และกับคนเหล่านี้ที่เราเห็นถึงการก่ออาชญากรรมสองครั้งของเขา…เราต้องแสดงให้พวกเขาเห็นถึงความเชื่อของเราหรือไม่? เราต้องการช่วยพวกเขาให้รอดหรือไม่?'”
 
ปีศาจอยู่ใกล้คนที่ถูกสาป
 
ในโรงแรมแห่งหนึ่งใน St. Giovanni Rotondo ผู้มาพักอาศัยไม่สามารถพักผ่อนได้ทั้งกลางวันและกลางคืน เพราะมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งถูกผีสิงและตะโกนอยู่หลายชั่วโมง ทุกคนต่างหวาดกลัวเธอ แม่ของเด็กพาเธอไปโบสถ์ทุกวัน เธอหวังว่า คุณพ่อปีโอจะช่วยปลดปล่อยเด็กจากวิญญาณชั่วร้าย เด็กยังคงส่งเสียงโห่ร้องมากมายในโบสถ์ อยู่มาวันหนึ่งเมื่อ คุณพ่อปีโอฟังการสารภาพบาปของหญิงสาวคนหนึ่งเสร็จแล้ว ท่านได้พบกับเด็กที่ส่งเสียงคำรามอย่างน่ากลัวต่อหน้าท่าน ชายสองหรือสามคนจับตัวเด็กไว้ด้วยความยากลำบาก คุณพ่อปีโอรู้สึกรำคาญกับเสียงอึกทึกนี้และเตะเด็กด้วยเท้าของท่าน แล้วท่านก็ตีหัวเด็กและพูดว่า: 'หยุดเดี๋ยวนี้! พอได้แล้ว!'
 
“เด็กคนนั้นล้มลงกับพื้นราวกับว่าเธอกำลังหลับอยู่ คุณพ่อปีโอบอกหมอที่ยืนอยู่ตรงนั้นให้พาเด็กไปที่ถ้ำของอัครเทวดามีคาแอล,อาสนวิหารศักดิ์สิทธิ์แห่ง Monte Sant'Angelo เมื่อพวกเขาไปถึงที่หมาย พวกเขาเข้าไปในถ้ำที่นักบุญมีคาแอลประจักษ์มา เด็กฟื้นขึ้นมาแต่ไม่มีใครสามารถพาเธอเข้าใกล้แท่นบูชาของอัครเทวดาได้สำเร็จ ในท่ามกลางความสับสนนั้น,พระสงฆ์ท่านหนึ่งจับมือเด็กแตะที่แท่นบูชา เด็กก็ล้มลงราวกับว่าเธอถูกฟ้าผ่า ไม่กี่นาทีต่อมา เธอตื่นขึ้นมาเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอถามแม่ของเธอว่า 'คุณแม่ช่วยซื้อไอศกรีมให้หนูหน่อยได้ไหม'
 
“ถึงตอนนี้,คนกลุ่มนี้ก็กลับไปที่ จิโอวานนี รอตตอนโด เพื่อรายงานและขอบคุณคุณพ่อปีโอ แต่คุณพ่อปีโอบอกแม่ของเด็กว่า: 'บอกสามีว่าอย่ากล่าวคำสาปแช่งอีกต่อไป ไม่เช่นนั้นปีศาจจะกลับมา'”
 
คุณพ่อปีโอกล่าวว่า “ทุกคนล้วนมีไม้กางเขนของตน (และ) ทุกคนวอนขอให้เอาไม้กางเขนไปให้พ้น แต่ถ้าพวกเขารู้ว่าไม้กางเขนมีค่าเพียงใดแล้ว พวกเขาก็จะวอนขอให้มอบไม้กางเขนแกพวกเขา”
 
• นำมาจากหนังสือ Padre Pio: Stories and Memories of My Mentor and Friend.
 
************************
 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น