จากเฟสบุ๊คกลุ่มช่างภาพวัดคอนเซ็ปชั่น
จากคำบอกเล่าต่อ ๆ กันมา ปรากฏว่าแม่พระได้ประจักษ์ที่หมู่บ้าน คอนเซ็ปชัญนี้ 4ครั้ง คือ
ครั้งที่ 1 ในระยะที่ชาวโปรตุเกสได้เข้า
ตั้งถิ่นฐานอยู่ในหมู่บ้านนี้ ได้เกิดโรคระบาดท้องร่วงขึ้นในหมู่บ้าน ได้มีผู้เห็นแม่พระประจักษ์บนหลังคาโบสถ์ ถือคณโฑน้ำและเทน้ำลงมา นับแต่วันนั้นเป็นต้นมาโรคระบาดก็ได้ทุเลาลง โรคนี้คนโบราณเรียกว่าโรคห่า ฉะนั้นถ้าใครว่าคำว่า “ห่า" คนถูกว่าจะโกรธมาก
ครั้งที่ 2 ได้เกิดไฟไหม้ใหญ่ขึ้นที่ประตูผี(บริเวณหลังวัดขณะนี้) ได้มีผู้เห็นแม่พระประจักษ์บนหลังคาโบสถ์ ถือผ้าเช็ดหน้าโบกไปโบกมา ปรากฏว่าไฟได้สงบลงไม่ลุกลามต่อไป
ครั้งที่ 3 เมื่อสงครามโลกครั้งที่สอง
กองทัพพันธมิตรได้มาทิ้งระเบิดที่โรงไฟฟ้าสามเสน เครื่องบินได้ปลดระเบิดตั้งแต่วัดราชาธิวาส จ่าทหารเรือผู้หนึ่งได้เห็นแม่พระปรากฏบนหอระฆังวัดใช้ผ้าเช็ดหน้าโบกให้ลูกระเบิดเลยไป
ครั้งที่ 4 เมื่อคราวเกิดไฟไหม้ที่บริเวณ
หน้าวัดนักบุญฟรังซิสซาเวียร์เมื่อประมาณ 8-9 ปีมานี้ ได้มีผู้เห็นแม่พระปรากฏบนหอระฆังวัด ใช้ผ้าเช็ดหน้าโบกไล่ไฟไม่ให้ลุกลามมาทางหมู่บ้านคอนเซ็ปชัญ ในครั้งนั้นพระคุณเจ้าวังงาแวร์ยังเป็นเจ้าอาวาสอยู่ ได้นำชาวบ้านไปช่วยดับไฟในเขตสุดของหมู่บ้าน คือบริเวณแนวคลองตาหลำ (ขณะนี้ถมดินเป็นถนนแล้ว) ได้ใช้น้ำในคลองซึ่งมีอยู่เล็กน้อยกับไฟ ปรากฏว่าไฟได้หยุดอยู่ทางฝั่งคลองด้านเหนือ มิได้ลุกลามมาทางหมู่บ้านคอนเซ็ปซัญเลย ทั้งๆ ที่คลองกว้างเมตรเศษๆ เท่านั้นและด้วยเหตุนี้พระคุณเจ้าวังงาแวร์ ได้จัดให้มีการแห่พระรูปพระแม่เป็นประจำทุกปีในวันที่16 มิถุนายน ซึ่งเป็นวันที่เกิดไฟไหม้เป็นที่น่าสังเกตว่า การประจักษ์ของแม่พระนั้น ได้ประจักษ์แก่คนที่มิได้เป็นคริสตัง
และจากคำบอกเล่าของผู้ที่เห็นแม่พระบอกว่าแม่พระแต่งพระองค์ด้วยชุดขาวยาวถึงพระบาท คาดสะเอวด้วยผ้าสีฟ้า
ข้อเขียนของผู้เขียนนี้ ได้เขียนขึ้นจากความทรงจำที่ได้รับการบอกเล่าจากบิดาผู้เขียนและคนเฒ่าคนแก่อื่น ๆ ที่ได้เล่าให้ลูกหลานฟังต่อๆ กันมา ดังนั้นวันเดือนปีของเหตุการณ์จึงไม่มีในข้อเขียนนี้ จุดประสงค์ของผู้เขียนมีเพียงว่าให้ข้อเขียนนี้เป็นค่าเล่าเพื่อให้ลูกหลานได้จดจำและเล่าต่อๆกันไปเท่านั้น
วัดคอนเซ็ปชัญจาก คำบอกเล่าต่อๆกันมา โดย นพศักดิ์ นพประไพ อดีตกงสุลไทยประจำปีนัง
************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น