วันพฤหัสบดีที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2565

พระนางมารีย์,ที่หลบภัยของคนบาป

 


บุญราศียอห์น เอโรลโต(blessed John Erolto) ครั้งหนึ่งท่านเล่าว่า มีชายคนหนึ่งที่แต่งงานแล้วซึ่งมีชีวิตอยู่นอกพระหรรษทานในสายพระเนตรของพระเจ้า
ภรรยาของเขาเป็นสตรีที่มีคุณธรรม ไม่สามารถชักชวนเขาให้ละทิ้งความชั่วช้าของเขาได้ เธอได้วิงวอนสามีว่า อย่างน้อยเมื่ออยู่ในสถานะที่เลวร้ายเช่นนี้,ขอให้เขามีความศรัทธาต่อพระมารดาของพระเจ้า กล่าวคือ,ให้สวดบทวันทามารีย์ทุกครั้งที่เขาเดินผ่านหน้าแท่นบูชาของพระนาง เขาได้ทำตามคำแนะนำของภรรยาและเริ่มทำกิจศรัทธานี้
 
คืนหนึ่ง,เมื่อเขากำลังจะทำบาป,เขาเห็นแสงหนึ่ง,และเมื่อสังเกตดูอย่างใกล้ชิดก็พบว่าเป็นตะเกียงที่ลุกโชนอยู่ต่อหน้าพระรูปของพระแม่มารีย์,ผู้กำลังอุ้มพระกุมารเยซูไว้ในอ้อมแขนของพระนาง เขาสวดบทวันทามารีย์บทหนึ่งตามที่เคยทำ,แต่เขาเห็นอะไรอีก?
 
เขาเห็นว่าพระกุมารมีบาดแผลทั่วตัว,และมีเลือดไหลออกมาจากบาดแผลเหล่านั้น ด้วยความกลัวและรู้สึกสะเทือนใจ,เขาจำได้ว่าตัวเขาเองก็ได้ทำร้ายองค์พระผู้ไถ่ด้วยบาปของเขาด้วยเช่นกัน เขาเริ่มร้องไห้,แต่เขาสังเกตเห็นว่าพระกุมารหันหลังไปจากเขา
 
ในความสับสน,เขาได้วอนขอความช่วยเหลือจากพระแม่มารีย์,ผู้ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดโดยกล่าวว่า:“พระมารดาแห่งพระเมตตา,องค์พระบุตรของพระแม่ปฏิเสธลูก ลูกไม่พบใครที่จะช่วยลูก,ที่เมตตากรุณาและมีอำนาจมากกว่าพระแม่ผู้เป็นมารดาของพระองค์, ข้าแต่องค์ราชินีของลูก,โปรดช่วยลูกด้วยและอธิษฐานภาวนาต่อพระองค์แทนลูกด้วย”
 
พระมารดาทรงตอบเขาจากพระรูปนั้นว่า
 
“เจ้าคนบาปเรียกแม่ว่าพระมารดาแห่งพระเมตตา แต่เจ้าก็ยังไม่หยุดที่จะทำให้แม่เป็นมารดาแห่งความทุกข์โศก,จงระลึกถึงพระมหาทรมานขององค์พระบุตรของแม่,และความเศร้าโศกของแม่เถิด”
 
แต่เพราะพระนางมารีย์ไม่เคยขับไล่คนบาปที่ละทิ้งพระนางไป พระนางจึงทรงเริ่มอ้อนวอนพระบุตรของพระนางว่าพระองค์จะทรงให้อภัยคนบาปที่น่าสังเวชคนนี้ได้ไหม
 
พระเยซูยังคงแสดงพระองค์ว่าไม่ทรงเต็มพระทัยที่จะให้อภัยคนเช่นนี้ แต่พระแม่มารีย์ทรงวางพระกุมารลงแล้วกราบลงแทบพื้นดินเบื้องพระพักตร์ของพระกุมาร,พลางตรัสว่า:
 
“ลูกเอ๋ย,แม่จะไม่ละจากพระบาทของพระองค์จนกว่าพระองค์จะทรงอภัยโทษคนบาปนี้
 
“แม่ของลูก” พระเยซูตรัสตอบ “ลูกไม่สามารถปฏิเสธสิ่งใดจากคุณแม่ได้ คุณแม่ต้องการให้อภัยเขาหรือ? เพื่อความรักของคุณแม่,ลูกจะให้อภัยเขา ให้เขามาจูบรอยบาดแผลของลูกเถิด”
 
คนบาปเข้ามาใกล้,ร้องไห้อย่างระทมขมขื่น,และเมื่อเขาจูบรอยบาดแผลของพระกุมาร,รอยบาดแผลทั้งหมดก็หายเป็นปกติ จากนั้นพระเยซูทรงโอบกอดเขาเพื่อเป็นการอภัยโทษ
 
เขา [คนบาป] ได้เปลี่ยนความประพฤติของเขา,ดำเนินชีวิตที่บริสุทธิ์,และเปี่ยมด้วยความรักต่อพระแม่มารีย์ผู้ได้ประทานความโปรดปรานอย่างใหญ่หลวงต่อเขา
 
************************
 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น