:
วันที่ 8 ก.ค. 1980,เบอร์นาโดได้ไปที่สถานที่แห่งการประจักษ์อีก แต่คราวนี้เขาไม่ได้ไปตามลำพัง มีคนราวสี่สิบคนตามเขาไปด้วย มีการสวดภาวนาและร้องเพลงอย่างไพเราะ แต่ไม่มีการประจักษ์ ทุกคนกลับมาที่หมู่บ้านและเบอร์นาโดก็ผล็อยหลับไป อีกครั้งหนึ่ง,เขามีความฝัน เขากลับมายังที่เดิมและสวดภาวนา เพราะมีหลายคนขอให้เบอร์นาโดสวดภาวนาให้ และเขาก็สวดภาวนาอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเพื่อช่วยเหลือในความทุกข์ยากของพวกเขา
มีกรณีที่พิเศษกรณีหนึ่ง ชายหนุ่มจากหมู่บ้านคนหนึ่งถูกคุมขังอย่างไม่เป็นธรรม เขาถูกกล่าวหาว่าเป็นฝ่ายต่อต้านการปฏิวัติ,ต่อต้านรัฐบาลคอมมิวนิสต์ น้องสาวของเขาขอร้องให้เบอร์นาโดสวดภาวนาวอนขอความช่วยเหลือจากแม่พระ เธอเสียใจมากเพราะเธอไม่สามารถคุยกับพี่ชายได้เมื่อไปเยี่ยมเขาในคุก
หลังจากเบอร์นาโดสวดภาวนาอย่างสุดหัวใจเพื่อหญิงสาวยากจนน่าสงสารคนนี้แล้วเบอร์นาโดก็เงยหน้าขึ้น แต่ไม่ใช่พระแม่มารีย์ที่อยู่ตรงหน้าเขา แต่เป็นทูตสวรรค์องค์หนึ่ง ท่านสวมเสื้อคลุมยาวสีขาว ท่านสูงและดูเด็กมาก ร่างของท่านฉายแสงสว่าง,และมีเสียงของผู้ชาย แต่ท่านไม่ได้สวมเครื่องประดับหรือมงกุฏ ท่านดูเรียบง่ายแต่สวยงาม ทูตสวรรค์มีท่าทางอบอุ่นเป็นกันเองและดูสงบเสงี่ยมมาก ท่านมองดูเบอร์นาโดพูดกับเขาว่า “แม่พระทรงได้ยินคำภาวนาของคุณแล้ว”
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ทูตสวรรค์ก็พูดอีกว่า “โปรดบอกน้องสาวของนักโทษให้ไปปลอบโยนเขาในวันอาทิตย์ เพราะเขาเศร้ามาก จงแนะนำเขาไม่ให้เซ็นเอกสารที่พวกเขาจะกดดันให้เขาเซ็น กระดาษที่เขาต้องรับผิดชอบสำหรับเงินจำนวนหนึ่ง เธอจะไม่ต้องกังวล เธอสามารถคุยกับเขาได้นาน เธอจะได้รับการปฏิบัติอย่างเป็นมิตร บอกให้เขาไปที่กองบัญชาการตำรวจที่จุยกัลปา(Juigalpa) ในวันจันทร์เพื่อทำตามขั้นตอนทั้งหมดเพื่อการปล่อยตัว เพราะเขาจะถูกปล่อยตัวในวันนั้น และบอกให้เธอเอาคอร์โดบา(สกุลเงิน)ไปเป็นค่าปรับด้วย”
เบอร์นาโดขอบคุณทูตสวรรค์ แต่ก็สงสัยว่าเธอจะพูดกับพี่ชายของเธอได้อย่างไรในเมื่อมีคำสั่งห้ามไม่ให้เธอทำ และจำนวนเงินที่ขอก็มากเกินไป เธอไม่สามารถจ่ายได้ แต่เขาขจัดความสงสัยและมีความไว้วางใจ
ทูตสวรรค์มองมาที่เบอร์นาโดและพูดกับเขาว่า “อย่าหันหลังให้กับปัญหา และอย่าสาปแช่งใคร สิ่งนี้สามารถพาคุณออกจากสถานการณ์ใดๆได้” จากนั้นทูตสวรรค์ก็หายไปและเบอร์นาโดทบทวนจดจำคำพูดของทูตสวรรค์ทั้งหมด
เบอร์นาโดไปหาน้องสาวของชายหนุ่มนักโทษที่ยากจนและบอกทุกอย่างกับเธอทันที ปฏิกิริยาแรกของเธอเหมือนกับความคิดแรกของเบอร์นาโด เป็นไปไม่ได้,เธอไม่สามารถพูดคุยกับพี่ชายได้ เพราะเธอไม่ได้รับอนุญาต เบอร์นาโดบอกให้เธอวางใจในพระเจ้าและทำทุกอย่างที่ทูตสวรรค์บอก พวกเขาสวดภาวนาร่วมกันเพื่อพี่ชายของเธอ
เบอร์นาโดเสนอตัวว่าจะไปกับเธอในวันอาทิตย์ถัดมา เพราะนั่นเป็นวันเดียวที่เธอสามารถเข้าไปในคุกได้ ในช่วงเวลานี้,ข่าวได้แพร่กระจายไปในหมู่บ้าน และหลายคนบอกว่าเบอร์นาโดป่วยหนักเป็นโรคประสาทและจำเป็นต้องถูกกักตัวในโรงพยาบาลอย่างเร่งด่วน
แต่เบอร์นาโดเชิดหน้าขึ้นและพาหญิงสาวไปที่เรือนจำ ที่นั่น,ยามทำให้ทุกคนประหลาดใจ ยามใจดีกับเธอเป็นพิเศษ และเป็นครั้งแรกที่พวกเขาปล่อยให้เธอคุยกับพี่ชายอย่างสงบ
เธอบอกข้อความที่ทูตสวรรค์สั่งไว้แก่พี่ชายทันที เหนือสิ่งอื่นใด,เขาต้องไม่เซ็นเอกสารและไม่รับเงินจำนวนหนึ่ง ยังคงมีปัญหาเรื่องค่าปรับที่ต้องชดใช้ เป็นไปไม่ได้สำหรับเธอที่จะหาจำนวนเงินที่ขอในช่วงเวลาสั้นๆเช่นนี้ ซึ่งเป็นจำนวนมหาศาลสำหรับเธอ อย่างไรก็ตาม,เธอมีความคิดที่จะไปพบกับผู้อุปถัมภ์ซึ่งช่วยให้เธอกู้เงินเป็นค่าปรับ แต่ที่น่าประหลาดใจอย่างยิ่งคือ เขาไม่เรียกร้องดอกเบี้ยและสิ่งค้ำประกัน เขายังบอกเธอว่าถ้าเธอต้องการมากกว่านี้ เธอสามารถกลับมาได้ เขาจะช่วยเธอ
วันรุ่งขึ้น,วันจันทร์,เธอไปที่สถานีตำรวจที่พี่ชายของเธอถูกคุมขัง ในช่วงเวลานี้,ตามที่ทูตสวรรค์ได้ทำนายไว้,พี่ชายของเธอถูกขอให้เซ็นชื่อในกระดาษเพื่อรับโทษ แต่เขาทำตามที่น้องสาวบอก เขาปฏิเสธอย่างสงบ เขาคิดว่าตำรวจจะโกรธเขา แต่พวกเขาไม่ได้เป็นเช่นนั้น
อีกครั้งหนึ่งที่น้องสาวของเขาได้รับการต้อนรับอย่างดีและพวกเขาขอให้เธอจ่ายค่าปรับเป็นเงิน 1000 คอร์โดบา เพื่อปลดปล่อยพี่ชายของเธอ นั่นคือสิ่งที่เธอทำและสถานการณ์ที่อาจเป็นหายนะกลับคลี่คลายลงด้วยดี
พี่ชายและน้องสาววิ่งไปหาเบอร์นาโด กระโดดเข้าไปกอดเพื่อขอบคุณ แต่เบอร์นาโดบอกพวกเขาว่า คนที่ควรขอบคุณไม่ใช่เขา แต่เป็นพระเจ้าและพระแม่มารีย์ และพวกเขาควรสวดสายประคำ ข่าวนี้ทำให้เกิดความปั่นป่วนในคัวปา แต่คราวนี้ไม่ได้บอกว่าเบอร์นาโดบ้าไปแล้ว ในทางตรงกันข้าม,เหตุการณ์นี้ได้รับการพิจารณาโดยเสียงข้างมากว่าเป็นข้อพิสูจน์ว่าเบอร์นาโดได้เห็นพระแม่มารีย์จริงๆ และเขาไม่ได้เป็นโรคประสาท
************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น