|
ในยามเช้า ข้าฯคุกเข่า ภาวนา |
|
ตามประสา มองมา ที่กางเขน
|
|
แต่วันนี้ ผิดเพื้ยน ดูเบี่ยงเบน |
|
พระเยซู
บนกางเขน เป็นอะไร?
|
|
ข้าฯทูลถาม พระองค์ บนกางเขน |
|
นี่ข้าฯฝัน หรือเห็น เป็นจริงไหม?
|
|
เหตุไฉน
มือพระองค์ จึงหายไป
|
|
เพราะเหตุใด จึงเป็น เช่นนี้นา |
|
แล้วได้ยิน พระองค์ ทรงตอบข้าฯ
|
|
เจ้าจงอย่า สงสัย เหตุใดหนา |
|
เพราะเรามี เจ้าแทนมือ ช่วยนำพา |
|
มือนี้หนา จงใช้ ในการดี |
|
จงเป็นมือ เยียวยา รักษาแผล |
|
คอยดูแล คนยากจน ผู้หม่นหมอง |
|
ให้ความหวัง แก่ผู้ หมดทางจร |
|
ยื่นมือคอย ประคอง ผู้อ่อนแอ |
|
มอบเสื้อผ้า แก่ผู้ ที่เปลือยเปล่า |
|
คอยบรรเทา ให้ความหวัง อย่างแน่วแน่ |
|
สิ่งเหล่านี้ ที่ได้ทำ จักเปลี่ยนแปร |
|
เท่ากับแก้-ไข มือที่หาย กลายกลับมา |
|
|
**********************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น