วันพุธที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2557

น. โฟสตินา : นิมิตของนรก

“ดิฉัน ซิสเตอร์ โฟสตินา  โควาสกา  โดยคำสั่งของพระเป็นเจ้า  ดิฉันได้ลงไปในขุมนรก  เพื่อที่ดิฉันจะได้บอกเล่าให้แก่วิญญาณทั้งหลายเกี่ยวกับนรกและเป็นพยานว่านรกมีอยู่จริง....ปีศาจเต็มไปด้วยความเกลียดชังในตัวดิฉันมาก  แต่พวกมันต้องเชื่อฟังดิฉันเพราะเป็นคำสั่งของพระเป็นเจ้า สิ่งที่ดิฉันเขียนต่อไปนี้เป็นเพียงเงาลางๆของสิ่งที่ได้ฉันได้เห็นเท่านั้น
แต่ดิฉันสังเกตเรื่องหนึ่ง  นั่นคือวิญญาณส่วนใหญ่ที่อยู่ในนรกนั้น  ขณะมีชีวิตบนโลกพวกเขาไม่เชื่อว่ามีนรก” (ได้อารี่ 741)

“วันนี้  เทวดาได้นำดิฉันไปยังหุบเหวของนรก  มันเป็นสถานที่สำหรับการทรมานอันแสนสาหัส  ช่างน่ากลัวและน่าขนพองสยองเกล้านี่กระไร  การทรมานทุกชนิดที่ดิฉันเห็น:
การทรมานอันดับแรกในนรกคือ
การสูญเสียพระเป็นเจ้า

อันดับที่สอง
ความรู้สึกผิดในจิตสำนึกตลอดเวลา

อันดับที่สาม
ความทุกข์ทรมานที่ได้รับจะเป็นเช่นเดิมไม่เปลี่ยนแปลง

อันดับที่สี่
ไฟที่ลุกไหม้ทะลุเข้าไปในวิญญาณแต่ไม่ทำลายวิญญาณ  ทำให้ทุกข์ทรมานแสนสาหัส  เพราะเป็นไฟฝ่ายจิตล้วนๆที่ลุกไหม้มาจากพระพิโรธของพระเป็นเจ้า

อันดับที่ห้า
ความมืดมิดตลอดเวลาและกลิ่นเหม็นอันร้ายกาจ  แต่ทั้งๆที่มืดมิด  ปีศาจและวิญญาณที่ถูกสาปแช่งสามารถมองเห็นกันและกัน  และเห็นความชั่วของแต่ละฝ่ายได้  ทั้งของฝ่ายตรงข้ามและของตัวเอง

อันดับที่หก
การต้องอยู่กับซาตานตลอดไป

อันดับที่เจ็ด
ความสิ้นหวังอย่างสิ้นเชิง, ความเกลียดชังพระเป็นเจ้า, ได้ยินคำพูดหยาบคาย, คำด่าแช่ง  คำผรุสวาทต่างๆ

ทั้งหมดนี้เป็นการถูกทรมานโดยการสาปแช่งทุกประการรวมกัน  แต่ความทุกข์ทรมานยังไม่หมดเพียงแค่นี้

ความทุกข์ทรมานที่หนักหนาสาหัสจนไม่อาจอธิบายได้
ยังมีการทรมานที่พิเศษสำหรับวิญญาณเฉพาะบางจำพวก  การทรมานเหล่านี้คือการทรมานต่อประสาทสัมผัส  วิญญาณแต่ละดวงจะถูกทรมานอย่างหนักจนไม่อาจบรรยายได้ตามชนิดของบาปแต่ละอย่างที่พวกเขากระทำ

ดิฉันแทบจะตาย
มีถ้ำและหนองบึงแห่งการทรมานที่ซึ่งวิญญาณแต่ละดวงจะถูกทรมานในแบบที่แตกต่างกัน  ดิฉันแทบจะตายไปเมื่อได้เห็นสภาพของการทรมานเหล่านี้  ถ้าหากพระฤทธานุภาพของพระเป็นเจ้าไม่ได้ค้ำชูดิฉันไว้

ไม่มีใครอาจพูดได้ว่าไม่มีนรก
             ขอให้คนบาปจงรู้ไว้เถิดว่า  เขาจะถูกทรมานไปจนชั่วนิรันดร  จากประสาทสัมผัสที่เขาใช้ในการทำบาป  ดิฉันเขียนสิ่งเหล่านี้ตามคำสั่งของพระเป็นเจ้า  เพื่อที่จะไม่มีวิญญาณไดมีข้อแก้ตัวและอาจพูดได้ว่าไม่มีนรก  หรือพูดว่าไม่เคยมีใครไปอยู่หรือเห็นนรกมาก่อน  และไม่อาจพูดได้ว่านรกเป็นเช่นไร....วิญญาณที่อยู่ในนรกต้องถูกทรมานแสนสาหัสนี่กระไร    ดิฉันสวดภาวนาตลอดเวลาด้วยความร้อนรนมากยิ่งขึ้นสำหรับการกลับใจของคนบาป  ดิฉันวิงวอนขอพระเมตตาของพระเป็นเจ้าเพื่อพวกเขาโดยไม่หยุดหย่อน  โอ  พระเยซูเจ้าของดิฉัน  ดิฉันยินดีจะอยู่ในความทุกข์โศกจนถึงวันสิ้นพิภพ  อยู่ในความทุกข์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด  ดีกว่าที่จะเป็นปฏิปักษ์ต่อพระองค์ด้วยการทำบาปแม้จะเป็นบาปที่เล็กน้อยที่สุด” (ไดอารี่ 741)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น