เรื่องราวของการให้อภัยและความรักต่อเพื่อนมนุษย์ของ นักบุญ มาเรีย กอเรียตติ จะไม่สมบูรณ์ถ้าไม่มีอัศจรรย์ครั้งแรกซึ่งก็คือ การกลับใจของ อเล็กซานโดร เซเรเนลลี ฆาตกรผู้ฆ่าเธอ
ทันทีหลังจากที่อเล็กซานโดรใช้มีดแทงมาเรีย กอเรียตติ
เขาก็ถูกจับได้และนำไปขังคุกที่ Nettuno เป็นการชั่วคราว ต่อมาก็ถูกส่งไปอยู่ที่ คุก Regina Coeli
ใน Rometo เพื่อรอการไต่สวน
ในการพิจารณาคดี อเล็กซานโดร
ปฏิเสธข้อกล่าวหา
แต่มีพยานหลักฐานที่หนาแน่นมัดตัวซึ่งเขาต้องยอมจำนน เนื่องจากเขาอายุยังน้อย เขาจึงถูกตัดสินให้จำคุกเพียง 30 ปี
พระสงฆ์ท่านหนึ่งได้มาเยี่ยมเขา แต่เขากลับด่าทอด้วยความเคียดแค้น เขาตะโกนเหมือนคนบ้าและยังถ่มน้ำลายด้วย
พระสงฆ์ท่านหนึ่งได้มาเยี่ยมเขา แต่เขากลับด่าทอด้วยความเคียดแค้น เขาตะโกนเหมือนคนบ้าและยังถ่มน้ำลายด้วย
วันต่อมา
อเล็กซานโดรมีความเคร่งเครียดมากขึ้นเรื่อยๆ หลังจาก 6 ปีในคุก เขาก็อยู่ชายขอบของความสิ้นหวัง แต่แล้วในคืนวันหนึ่ง มาเรียก็ปรากฏมาในคุก เธอยิ้มให้กับอเล็กซานโดร มีดอกลีลลี่อยู่รอบตัวเธอ ดอกไม้ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความบริสุทธิ์
ตั้งแต่บัดนั้น
ความสงบสันติก็เข้ามาอยู่ในหัวใจของอเล็กซานโดร และเขาได้เปลี่ยนแปลงตัวเอง
เมื่อพ้นระยะเวลาที่กำหนด
อเล็กซานโดรได้ไปอาศัยอยู่ในอารามคาปูชิน
ทำงานเป็นคนสวน
เขาได้ไปขอโทษมารดาของมาเรียและยังได้ร่วมพิธีมิสซาวันคริสต์มาสพร้อมกับท่านในโบสถ์ และที่นั่นเขาได้กล่าวสารภาพความผิดของเขาและวอนขอพระเป็นเจ้าโปรดอภัยให้เขาด้วย เขาได้ขออภัยต่อประชาชนทั้งหมดของชุมชนนั้น
40 ปีต่อมา ในวันที่ 24 มิ.ย. 1950 มาเรียได้รับการสถาปนาเป็นนักบุญที่อาสนวิหารนักบุญเปโตรในโรม อเล็กซานโดรได้กลับใจมาสู่พระเป็นเจ้าอย่างมั่นคงแล้ว นี่เป็นอัศจรรย์อย่างแท้จริง
อเล็กซานโดร เสียชีวิตวันที่ 6 พ.ค. 1970 ที่คอนแวนต์คาปูชินใน Macerata เขาได้เขียนจดหมายเพื่อเป็นหลักฐานเกี่ยวกับชีวิตจิตของเขาไว้ จดหมายลงวันที่ 5 พ.ค. 1961
“ผมมีอายุใกล้
80 แล้ว ผมกำลังจะจากไป
“ผมมองกลับไปในอดีตของผม ผมมองเห็นว่าในชีวิตวัยเยาว์ของผมนั้น
ผมได้เลือกเดินทางผิดที่นำผมไปสู่การทำลายตัวเอง
“พฤติกรรมของผมได้รับอิทธิพลมาจากหนังสือ
สิ่งพิมพ์และตัวอย่างเลวๆที่ทำให้เยาวชนจำนวนมากหลงตามไปโดยไม่ยั้งคิด และผมก็ทำเช่นนั้น ผมทำโดยไม่กังวลใจเลย
“มีคนที่ดีและใจศรัทธามากมายอยู่รอบตัวผม แต่ผมไม่สนใจพวกเขา
เพราะมีแรงผลักดันที่รุนแรงทำให้ผมตามืดบอดและผลักดันผมให้มุ่งไปสู่หนทางชีวิตที่ผิด
“เมื่อผมอายุ
20 ปี ผมได้กระทำฆาตกรรมอันโหดเหี้ยม
เวลานี้
ความทรงจำอันนั้นเป็นบางสิ่งที่น่ากลัวสำหรับผม มาเรีย
กอเรียตติ
บัดนี้เป็นนักบุญแล้ว
เธอเป็นทูตสวรรค์ที่ดีเยี่ยมของผม
เธอถูกส่งมาหาผมโดยพระญาณเอื้ออาทร
เพื่อชี้แนะผมและช่วยผมให้รอด
ผมยังคงติดตรึงใจในคำพูดของเธอที่ปลอบโยนผมและให้อภัย เธอสวดภาวนาเพื่อผม เธอเข้าแทรกแซงช่วยเหลือผู้ที่ฆาตกรรมเธอ และ 30 ปีในคุกก็ผ่านไป
“ถ้าผมยังมีอายุอยู่ในเวลานั้น ผมยินดีใช้ชีวิตทั้งหมดของผมในคุก ผมยอมรับการถูกสาปแช่ง
เพราะมันเป็นความผิดของผม
“มาเรียน้อยเป็นแสงสว่างของผมจริงๆ เธอเป็นผู้ปกป้องผม ด้วยความช่วยเหลือของเธอ ผมได้ประพฤติดีในระยะ 27 ปีในคุก
ผมพยายามดำเนินชีวิตอย่างซื่อสัตย์เมื่อผมได้รับการยอมรับจากประชาชนในชุมชนอีกครั้ง บราเดอร์ของ น. ฟรังซิส ในอารามคาปูชินจาก Marche
ได้ต้อนรับผมด้วยความเมตตาเยี่ยงเทวดาให้ผมได้อยู่ในอารามเหมือนพี่น้อง ไม่ใช่ในฐานะคนรับใช้ ผมได้อาศัยอยู่ที่นั่นเป็นเวลา 24 ปี
และบัดนี้ผมรอคอยอย่างสงบเพื่อที่จะไปเป็นพยานยืนยันเบื้องเฉพาะพระพักตร์พระเป็นเจ้าผู้เป็นองค์ความรักของผมอีกครั้ง
และไปยืนเคียงข้างอารักขเทวดาของผมและมารดาของเธอ อัสซุนตา
“ผมหวังว่าจดหมายนี้ที่ผมเขียน จะเป็นบทเรียนสอนคนอื่นให้หลีกเลี่ยงความชั่วร้ายและเดินไปในหนทางที่ถูกต้องเสมอ เหมือนเช่นเด็กเล็กๆ
ผมรู้สึกว่าศาสนาพร้อมด้วยพระหรรษทานทั้งหลายที่มีอยู่เป็นสิ่งที่เราไม่อาจขาดได้ในการดำเนินชีวิตของเรา แต่เป็นสิ่งที่ช่วยบรรเทาใจ เป็นพละกำลังให้กับเรา และเป็นหนทางที่ปลอดภัยในทุกสถานการณ์ แม้แต่ในช่วงเวลาที่เจ็บปวดของชีวิต”
ลงชื่อ อเล็กซานโดร เซเรเนลลี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น