เดือนตุลาคม
เป็นเดือนที่ระลึกถึงนักบุญน้อยๆองค์หนึ่ง คือ น. มาเรีย กอเรตตี เธอเป็นเด็กหญิงที่อายุน้อยที่สุดที่ได้รับการสถาปนาเป็นนักบุญในพระศาสนจักรคาทอลิก เธอเป็นชาวอิตาลี เกิดในเดือนตุลาคม 1890 เธอกำพร้าพ่อตั้งแต่ยังเล็กๆ ครอบครัวของเธอยากจนมาก ทำให้เธอมีวัยวุฒิตั้งแต่อายุยังน้อยโดยคอยช่วยแม่ของเธอดูแลน้องๆขณะที่แม่ไปทำงาน
ครอบครัวของเธอต้องย้ายบ้านไปอยู่ใกล้ๆกับครอบครัว Sarenelli
เมื่อกอเรตตีอายุ
12 ปี อเล็กซานโดร ซาเรเนลลีซึ่งมีอายุ 22
ปี เริ่มพยายามล่อลวงเธอ วันที่ 5 กรกฏาคม
1902 แม่และน้องของกอเรตตีออกไปข้างนอก มีแต่กอเรตตีอยู่บ้านคนเดียว อเล็กซานโดรได้เข้ามาหากอเรตตีพร้อมด้วยมีดยาว
10 นิ้ว เขาขู่ว่าจะฆ่าเธอถ้าเธอไม่ยอมทำตามที่เขาต้องการ เขาตั้งใจจะข่มขืนเธอ ซึ่งครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรก เขาเคยทำมาสองครั้งแล้วแต่ไม่สำเร็จ มาเรียปฏิเสธเขาและต่อสู้กับเขา อเล็กซานโดรจึงใช้มีดแทงเธอ 14 ครั้ง มาเรียเสียชีวิตเพราะบาดแผล ในเวลาที่มีคนส่งเธอไปที่โรงพยาบาล
แต่เธอได้ให้อภัยอเล็กซานโดรก่อนที่จะเสียชีวิต เธอยังพูดว่าต้องการให้เขาไปอยู่ในสวรรค์ด้วย
ฆาตกรกลับใจ
ชีวิตอันสั้นของมาเรีย
กอเรตตีเป็นที่น่าประทับใจมากเป็นสิ่งที่ยืนยันถึงพระหรรษทานของพระเป็นเจ้า ส่วนชีวิตของอเล็กซานโดรก็เป็นเรื่องที่ยืนยันของพระหรรษทานในการกลับใจเช่นเดียวกัน
อเล็กซานโดรถูกพิพากษาให้ติดคุก
30 ปี ในระยะ 6 ปีแรกที่อยู่ในคุก อเล็กซานโดรมีแต่ความเศร้าและสิ้นหวังในชีวิต เขาโกรธเกรี้ยวและพูดสบถในห้องขัง แต่แล้วมีเหตุการณ์อัศจรรย์เกิดขึ้น มาเรียได้ประจักษ์แก่อเล็กซานโดรในห้องขัง เธอถือช่อดอกไม้และยื่นส่งให้อเล็กซานโดรโดยไม่ได้พูดอะไรเลย ท่าทีนี้แสดงให้อเล็กซานโดรเข้าใจว่า มาเรียได้ให้อภัยแก่เขาแล้ว และเวลานั้นเขาก็สำนึกผิดกลับใจเป็นครั้งแรก เขาสำนึกผิดและกลับใจอย่างแท้จริงดังที่เขาพูดว่า
“การให้อภัยของมาเรียช่วยผมให้รอด”
เมื่อเขาถูกปล่อยตัวออกจากคุก
เขาก็ใช้ชีวิตในการชดเชยใช้โทษบาปอย่างจริงจัง เขาไปหาแม่ของมาเรียและขอให้เธอยกโทษให้เขาด้วย เขายังได้ไปโบสถ์พร้อมกับแม่ของมาเรียในคืนวันคริสต์มาส และที่โบสถ์เขาได้ขึ้นไปพูดสารภาพบาปของเขาและขออภัยจากพระเป็นเจ้าและขออภัยจากทุกคน อเล็กซานโดรไปอาศัยอยู่ในอารามคาปูชิน โดยทำงานเป็นคนสวนและทำงานทั่วไป ในปี 1970เขาเสียชีวิตอย่างสงบหลังจากอเล็กซานโดรเสียชีวิต นักบวชฟรังซิสกันได้พบจดหมายที่เขาเขียนถึงโลก
นี่เป็นสิ่งที่เขาต้องการพูดกับคนทั้งโลก-และกับคุณ
- - - - - - -
- - - -
ผมอายุใกล้ 80
ปีแล้ว ผมกำลังจะจากไป
เมื่อมองย้อนไปในอดีตของผม ผมเห็นว่าในวัยแรกรุ่นของผม ผมเลือกทางเดินที่ผิดซึ่งนำไปสู่การทำลายตัวเอง
ความประพฤติของผมได้รับอิทธิพลมาจากหนังสือ จากสื่อต่างๆ และตัวอย่างที่เลวซึ่งส่งผลต่อวัยรุ่นส่วนใหญ่ที่ไม่ค่อยยั้งคิด
และผมก็เป็นเช่นนั้น ผมไม่เคยคิดถึงคนดีซึ่งมีอยู่มากมายและอยู่รอบๆตัวผม ผมไม่สนใจพวกเขา เพราะพลังที่รุนแรงทำให้ผมตาบอดและผลักดันผมให้มุ่งไปสู่หนทางชีวิตที่ผิดพลาด
เมื่อผมอายุ 20
ปี ผมประกอบอาชญากรรม เวลานี้ ความทรงจำนั้นเป็นสิ่งน่าขนพองสยองเกล้าสำหรับผม มาเรีย
กอเรตตี ขณะนี้เป็นนักบุญแล้ว
เธอเป็นเทวดาของผม เธอถูกส่งมาหาผมโดยพระญาณเอื้ออาทรเพื่อนำทางผมและช่วยผมให้รอด
ผมยังคงประทับใจในคำพูดตำหนิและให้อภัยของเธอ เธอสวดภาวนาเพื่อผม เธอได้ช่วยเหลือฆาตกรที่ฆ่าเธอ ผมต้องติดคุก 30 ปี
ผมยินดีที่จะติดคุกตลอดชีวิต ผมยอมรับการพิพากษาเพราะมันเป็นความผิดของผมเอง
มาเรียน้อยๆเป็นแสงสว่างของผมอย่างแท้จริง เธอเป็นผู้ปกป้องผม ด้วยความช่วยเหลือของเธอ ผมประพฤติดีในระหว่างที่ติดคุก 27 ปีและผมพยายามใช้ชีวิตอย่างสัตย์ซื่อ
เมื่อผมได้รับการยอมรับจากสังคมอีกครั้งหนึ่ง
พี่น้องของฟรังซิส
คาปูชินจากมาร์เช่
ได้ต้อนรับผมอย่างเต็มใจดุจเทวดา
พวกท่านอนุญาตให้ผมอยู่กับท่านในอารามเหมือนพี่น้อง ไม่ใช่ในฐานะคนรับใช้
แล้วผมก็อาศัยอยู่กับพวกท่านเป็นเวลานานถึง 24 ปี
และเวลานี้ผมกำลังรอคอยวันที่จะไปยืนอยู่เฉพาะพระพักตร์พระเป็นเจ้า เพื่อกอดคนที่ผมรักอีกครั้งหนึ่ง
และเพื่อยืนอยู่เคียงข้างอารักขเทวดาของผมและมารดาของเธอ-อัสซุนตา ผมหวังว่าจดหมายที่ผมเขียนขึ้นนี้จะได้เป็นบทเรียนให้แก่ผู้อื่นให้หลีกหนีความชั่วและเดินในหนทางที่ถูกต้องเสมอ เหมือนดังเด็กเล็กๆ
ผมรู้สึกว่าศาสนาเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้สำหรับชีวิตของเรา แต่ศาสนาเป็นสิ่งที่ให้ความปลอบประโลม
ให้พลังที่เข้มแข็งในชีวิตและเป็นหนทางที่ปลอดภัยในทุกกรณีแม้แต่ในเวลาที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิต
ลายเซ็น อเล็กซานโดร
เซเรเนลลี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น