ยืนยันการบังเกิดของพระเยซูคริสต์

พระวรสารนักบุญลูกาได้บรรยายการประสูติของพระเยซูอย่างละเอียด  บางทีน.ลูกาอาจได้สอบถามจากแม่พระเอง  เพราะท่านกล่าวถึงแม่พระไว้ในพระวรสารถึง 12 ครั้งซึ่งมากกว่าพระวรสารเล่มอื่นๆ  ท่านยังบรรยายถึงการบังเกิดของท่านยอห์น แบ๊พติสไว้อย่างละเอียดด้วยเช่นกัน  นี่แสดงให้เห็นถึงความสนใจของ นักบุญลูกาในรายละเอียดต่างๆในฐานะของนักประวัติศาสตร์ผู้หนึ่ง

ในตอนเริ่มต้นของพระวรสาร  น.ลูกาได้เขียนว่า  “หลังจากที่ได้ตรวจสอบเรื่องราวทั้งหมดตั้งแต่ต้นจากผู้ที่รู้เห็นเป็นพยานแล้ว”  ผู้ที่รู้เห็นเป็นพยานในเรื่องราวที่ท่านเขียนในพระวรสารนั้นคงหมายรวมถึงแม่พระด้วย  เพราะแม่พระทรงมีชีวิตอยู่หลังจากพระเยซูทรงกลับคืนชีพและเสด็จสู่สวรรค์อีกประมาณ 24 ปี 

ความถูกต้องของข้อเขียนของ น.ลูกา ได้รับการยืนยันจาก A.N. Sherwin-White นักประวัติศาสตร์ผู้มีชื่อเสียง  เขาได้ตรวจสอบการอ้างอิงในหนังสือกิจการอัครสาวกที่ น.ลูกาเป็นผู้เขียน  น.ลูกาได้อ้างอิงถึงประเทศ 32 ประเทศ  เมือง 54 เมือง และเกาะ 9 เกาะ  ปรากฏว่ามีความถูกต้องไม่พลาดแม้แต่อันเดียว 

Sir William Ramsay นักโบราณคดีผู้มีชื่อเสียงซึ่งได้เดินทางไปตามสถานที่ตามเส้นทางการเดินทางของนักบุญเปาโล ตามที่ น.ลูกาเขียนไว้  ได้กล่าวว่า “คุณจะประทับใจในข้อมูลของลูกา ซึ่งมีความถูกต้องมากเกินกว่าการอธิบายของนักประวัติศาสตร์คนอื่นๆ  เพราะข้อมูลทั้งหมดได้รับการตรวจสอบอย่างละเอียด” (จากหนังสือ The Bearing of Recent Discovery on the Trustworthiness of the New Testament,)

Sir William Ramsay เป็นนักโบราณคดีที่มีชื่อเสียงที่สุดคนหนึ่ง  ในตอนแรกท่านไม่ค่อยเชื่อถือในข้อมูลของ น.ลูกา  ดังนั้นท่านจึงเดินทางไปตรวจสอบสถานที่ต่างๆที่มีอ้างอิงถึงในหนังสือพระวรสารและหนังสือกิจการอัครสาวกของ น.ลูกา

            แรมเซย์ เป็นชาวเยอรมัน  ระหว่างที่เป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัยของศตวรรษที่ 19 ซึ่งเป็นยุคที่เกิดความสงสัยไม่เชื่อถือในศาสนาเท่าไรนัก  ท่านถูกสอนมาว่าพระคัมภีร์พระธรรมใหม่นั้นเชื่อถือไม่ได้และถูกเขียนขึ้นในราวกลางศตวรรษที่ 2 โดยบุคคลที่อยู่ห่างไกลจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น  แต่หลังจากได้ตระเวณเป็นเวลาหลายปีไปตามเส้นทางของนักบุญเปาโลที่ ลูกาเขียนบรรยายไว้  และได้ขุดหาวัตถุหลักฐานตามหลักโบราณคดีศาสตร์  แรมเซย์ก็เปลี่ยนความคิดของเขาและเชื่อในคำอธิบายทั้งหมดของพระคัมภีร์

แรมเซย์เชื่อว่าหนังสือกิจการอัครสาวกถูกเขียนขึ้นในศตวรรษที่ 1 และท่านได้ให้ความเคารพต่อลูกาเป็นอย่างยิ่งในฐานะนักประวัติศาสตร์  ท่านเขียนว่า “ลูกาเป็นนักประวัติศาสตร์ระดับแนวหน้า  ไม่เพียงแต่ทางด้านข้อเขียนในความจริงที่น่าเชื่อถือเท่านั้น  น.ลูกายังมีจิตวิญญาณของนักประวัติศาสตร์อย่างแท้จริง  กล่าวได้ว่า  น.ลูกาเป็นนักประวัติศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่ทีเดียว”  ในปี 1896 แรมเซย์เริ่มจัดพิมพ์การค้นพบของเขาในหนังสือชื่อ  St. Paul the Traveler and the Roman Citizen  ซึ่งสั่นสะเทือนความคิดของผู้ไม่มีความเชื่อในศาสนาทั้งหลาย  เพราะหนังสือได้ยืนยันความน่าเชื่อถือของพระคัมภีร์ไบเบิลตามประวัติศาสตร์  แรมเซย์ค้นพบว่า น.ลูกาได้ให้รายละเอียดที่ถูกต้องแม้ในเรื่องที่เล็กที่สุด  จากหนังสือของแรมเซย์ จึงทำให้ผู้ไม่มีความเชื่อหลายคนได้กลับใจมาเป็นคริสตชน

William F. Albright นักโบราณคดีอีกคนหนึ่งที่ได้ทำตามแบบอย่างของแรมเซย์  หลังจากได้ออกสนามในการขุดค้นหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่มีอ้างอิงถึงในพระคัมภีร์  อัลไบรท์ก็เปลี่ยนความคิดของเขาอย่างสิ้นเชิง  อัลไบรท์ไม่เพียงแต่เชื่อถือในตัวของลูกาเท่านั้น  แต่เขายังค้นพบว่าในพระคัมภีร์ไบเบิลทั้งหมดเป็นแหล่งข้อมูลทางประวัติศาสตร์ที่น่าเชื่อถือ  ตามหนังสือ The New Evidence That Demands a Verdict ที่อัลไบรท์เขียนนั้น  กล่าวว่า “การค้นพบหลังจากการค้นพบได้ให้ความถูกต้องของรายละเอียดนับไม่ถ้วนและนำไปสู่การเพิ่มพูนของการรับรู้ว่าพระคัมภีร์เป็นแหล่งของข้อมูลทางประวัติศาสตร์”

ครั้งหนึ่งเคยเชื่อกันว่าลูกาอธิบายสถานการณ์แวดล้อมของการบังเกิดของพระคริสต์ไม่ถูกต้อง (ลก. 2:1-5)  มีข้อโต้แย้งว่าไม่เคยมีการลงทะเบียนสำมะโนครัวและชาวยิวทุกคนไม่ได้กลับไปยังบ้านเกิดของบรรพบุรุษ  พวกเขายังแย้งว่าโจเซฟัสซึ่งเป็นนักประวัติศาสตร์ชาวกรีกได้ระบุวันที่ของการปกครองของ คีรีนีอัส (Quirinius) แห่งซีเรีย (ซึ่งเป็นผู้ที่ลูกาอ้างถึงในบทที่ 2) ว่าเริ่มต้นในปีที่ 6 ก่อน ค.ศ.  ซึ่งช้ากว่าการบังเกิดของพระคริสต์   แต่ในไม่ช้า  นักโบราณคดีก็ค้นพบว่า คำโต้แย้งของพวกเขานั้นไม่ถูกต้อง  ในกรณีของ คีรีนีอัส นั้นได้ค้นพบว่าเขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้ว่าราชการสองครั้งในวาระที่แตกต่างกัน  ครั้งแรกเริ่มในปีที่ 7 ก่อน ค.ศ.  ซึ่งเป็นเวลาที่พอดีกับเวลาบังเกิดของพระคริสต์  F. F. Bruce ผู้ทรงคุณวุฒิทางด้านพระคัมภีร์กล่าวว่า  ไม่ว่าเมื่อใดก็ตามที่มีผู้สงสัยในความน่าเชื่อถือของข้อเขียนของลูกา  นักโบราณคดีจะพิสูจน์ทุกครั้งไปว่าลูกาถูกต้องและผู้ที่วิจารณ์นั้นผิด

นี่เป็นหลักฐานยืนยันว่า น.ลูกาได้ตรวจสอบอย่างระมัดระวังในความถูกต้องของ ชื่อ  สถานที่  เหตุการณ์และวันที่ของเหตุการณ์ที่ท่านกล่าวถึง  เราจึงมั่นใจได้ว่าท่านได้เขียนความจริงในสิ่งที่ท่านรายงานให้เรารู้  อย่างเช่นในเรื่องการบังเกิดของพระเยซูคริสตเจ้า