ถนนสองสาย
ดิฉันเห็นถนนสองสาย
สายหนึ่งกว้าง และพื้นปกคลุมด้วยทรายและดอกไม้
บรรยากาศเต็มไปด้วยความร่าเริงยินดี
มีเสียงเพลงและความน่าพึงพอใจทุกชนิด
ประชาชนมากมายเดินไปตามถนนนี้
พวกเขาพากันเต้นรำ
และทำให้ตัวเองสนุกสนาน
พวกเขามาถึงปลายทางโดยไม่ได้ตระหนักใจเลยว่า
ที่ปลายของถนนสายนั้นเป็นหน้าผาที่น่ากลัว
มันคือห้วงอเวจีแห่งนรกนั่นเอง
วิญญาณตกลงไปในห้วงอเวจีนั้นอย่างหน้ามืดตามัว
เมื่อพวกเขาเดินไปตามถนนสายนั้น พวกเขาก็ตกลงไปที่หน้าผา
จำนวนของผู้ที่ตกลงไปนั้นมากมายจนเป็นไปไม่ได้ที่จะนับจำนวนของพวกเขา
แล้วดิฉันก็เห็นถนนอีกสายหนึ่ง
หรือ อาจเรียกว่าเป็นเพียงทางเดินเล็กๆ
เพราะมันแคบมาก
และพื้นดินเต็มไปด้วยหนามและก้อนหิน
คนที่เดินในถนนสายนี้มีน้ำตานองหน้า
พวกเขาได้รับความทุกข์ยากทุกชนิด
บางคนหกล้มเพราะสะดุดก้อนหิน
แต่เขาก็ลุกขึ้นมาอย่างรวดเร็วและเดินต่อไป
และที่ปลายสุดของถนนสายนี้เป็นสวนอันสวยงามสุดจะพรรรณา
เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขทุกชนิด และวิญญาณของคนเหล่านี้ได้เข้าไปในสวนนั้น
เมื่อพวกเขาเข้าไปในสวน พวกเขาก็ลืมความทุกข์ทั้งหลายที่พวกเขาได้รับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น