วันอังคารที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2561

นักบุญผู้ทุกข์ระทมใจแต่ไม่ยอมแพ้


ท่านเป็นบุคคลที่เป็นตัวอย่างของการกลับใจด้วยพระหรรษทานพิเศษของพระเจ้าและเป็นผู้ที่น่ายกย่องในประวัติศาสตร์ ชื่อของท่านก็คือ นักบุญออกัสติน

นักบุญ โมนิกา มารดาของนักบุญออกัสติน มีความอดทนต่อความประพฤติของบุตรชายเป็นอย่างยิ่ง  บุตรชายที่เฉลียวฉลาดแต่มีจิตใจมักใหญ่ใฝ่สูงและแสวงหาเกียรติยศชื่อเสียงของโลก  อย่างไรก็ดี ในส่วนลึกของจิตใจ  ออกัสตินยังคงแสวงหาความจริงและความหมายของชีวิตอย่างจริงใจ

แต่เขาแสวงหาจากบรรดาสิ่งสร้างทั้งหลาย เขาแสวงหาจากสิ่งล่อลวงให้ลุ่มหลงสิ่งที่ให้ความพึงพอใจเพียงชั่วคราว  เขาแสวงหาอย่างไร้เป้าหมายและห่างไกลจากพระเจ้ายิ่งทียิ่งมากขึ้น  ท่านเขียนไว้ในหนังสือ คำสารภาพ Confessions ท่านสารภาพว่า “พระเจ้าทรงอยู่ในตัวข้าพเจ้า  แต่ข้าพเจ้ากลับไปแสวงหาสิ่งที่อยู่ข้างนอก  พระองค์ที่ข้าพเจ้าแสวงหาทรงอยู่ภายใน  แต่ด้วยความไม่รู้และปราศจากความรัก ข้าพเจ้าจมลึกไปกับบรรดาสิ่งให้ความพึงพอใจที่พระองค์ทรงสร้างขึ้น” 

มารดาของออกัสตินสวดภาวนาเพื่อลูกชายเป็นเวลานานแรมปีด้วยความเพียรทน  วอนขอพระหรรษทานแห่งการกลับใจให้แก่ลูกชาย  แต่ออกัสตินดื้อดึงขัดขืนต่อพระหรรษทานเป็นเวลานาน  และแล้วในที่สุด พระหรรษทานก็พบช่องทาง ด้วยคำแนะนำของพระสังฆราชนักบุญอัมโบรส ผู้ยิ่งใหญ่ทำให้ออกัสตินสำนึกในความผิดพลาดของเขาและยอมจำนนต่อพระเจ้า  เขาขอรับการล้างบาปจากพระสังฆราช.

หลังจากมารดาเสียชีวิต  และเป็นเวลามากกว่า 40 ปี ออกัสตินยังคงมีความทุกข์ระทมใจต่อความผิดพลาดของตนในอดีต แต่ท่านพยายามหลุดพ้นจากความทุกข์นั้นโดยอาศัยการสวดภาวนา  การพลีกรรม และการทำงาน ท่านได้รับการแต่งตั้งให้เป็นพระสังฆราชแห่งฮิปโป ท่านได้เขียนหนังสือมากมายอธิบายทางด้านปรัชญา เทววิทยา หนังสือที่มีชื่อเสียงของท่านเรื่อง The City of God (นครแห่งพระเจ้า) ออกัสตินได้แสดงทัศนะต่อประวัติศาสตร์ซี่งสะท้อนถึงลักษณะของปรัชญาตะวันตกสมัยกลาง  ซึ่งยังยึดมั่นในพระเจ้าเป็นหลัก  ออกัสตินมีความเห็นว่า.. วิถีของประวัติศาสตร์ของมนุษยชาตินั้น..ก็คือ  การต่อสู้ระหว่าง 2 อาณาจักร หรือ 2 นคร คือ นครแห่งพระเจ้าหรืออาณาจักรแห่งสวรรค์  กับนครแห่งมนุษย์หรืออาณาจักรแห่งมนุษย์  และการต่อสู้...หมายถึง  การต่อสู้กันระหว่างการตัดสินใจรักพระเจ้า...อันเป็นเหตุให้มนุษย์เข้าสังกัดนครแห่งพระเจ้า  กับการรักตัวเองและโลกอันเป็นเหตุให้มนุษย์เข้าสังกัดนครแห่งมนุษย์และความบาป  ออกัสตินมีความเห็นอีกว่า..ศาสนจักรคือตัวแทนของนครแห่งพระเจ้า  และรัฐคือตัวแทนของนครแห่งมนุษย์  ดังนั้น  ศาสนจักรจึงควรยิ่งใหญ่กว่าและสมบูรณ์กว่ารัฐ  ออกัสตินเชื่อว่าเป้าหมายของการต่อสู้ในประวัติศาสตร์ดังกล่าวจะสิ้นสุดลงที่ชัยชนะแห่งนครของพระเจ้า หมายถึง มนุษย์จะรักพระเจ้าในท้ายที่สุด  และเมื่อมนุษย์รักพระเจ้า  นั้นคือ  ทางรอดจากบาปของมนุษย์

*******************

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น