ท่านเป็นบุคคลที่เป็นตัวอย่างของการกลับใจด้วยพระหรรษทานพิเศษของพระเจ้าและเป็นผู้ที่น่ายกย่องในประวัติศาสตร์ ชื่อของท่านก็คือ นักบุญออกัสติน
นักบุญ โมนิกา มารดาของนักบุญออกัสติน มีความอดทนต่อความประพฤติของบุตรชายเป็นอย่างยิ่ง
บุตรชายที่เฉลียวฉลาดแต่มีจิตใจมักใหญ่ใฝ่สูงและแสวงหาเกียรติยศชื่อเสียงของโลก อย่างไรก็ดี ในส่วนลึกของจิตใจ ออกัสตินยังคงแสวงหาความจริงและความหมายของชีวิตอย่างจริงใจ
แต่เขาแสวงหาจากบรรดาสิ่งสร้างทั้งหลาย
เขาแสวงหาจากสิ่งล่อลวงให้ลุ่มหลงสิ่งที่ให้ความพึงพอใจเพียงชั่วคราว
เขาแสวงหาอย่างไร้เป้าหมายและห่างไกลจากพระเจ้ายิ่งทียิ่งมากขึ้น ท่านเขียนไว้ในหนังสือ คำสารภาพ Confessions ท่านสารภาพว่า “พระเจ้าทรงอยู่ในตัวข้าพเจ้า แต่ข้าพเจ้ากลับไปแสวงหาสิ่งที่อยู่ข้างนอก พระองค์ที่ข้าพเจ้าแสวงหาทรงอยู่ภายใน แต่ด้วยความไม่รู้และปราศจากความรัก
ข้าพเจ้าจมลึกไปกับบรรดาสิ่งให้ความพึงพอใจที่พระองค์ทรงสร้างขึ้น”
มารดาของออกัสตินสวดภาวนาเพื่อลูกชายเป็นเวลานานแรมปีด้วยความเพียรทน วอนขอพระหรรษทานแห่งการกลับใจให้แก่ลูกชาย แต่ออกัสตินดื้อดึงขัดขืนต่อพระหรรษทานเป็นเวลานาน และแล้วในที่สุด พระหรรษทานก็พบช่องทาง
ด้วยคำแนะนำของพระสังฆราชนักบุญอัมโบรส ผู้ยิ่งใหญ่ทำให้ออกัสตินสำนึกในความผิดพลาดของเขาและยอมจำนนต่อพระเจ้า เขาขอรับการล้างบาปจากพระสังฆราช.
หลังจากมารดาเสียชีวิต
และเป็นเวลามากกว่า 40 ปี ออกัสตินยังคงมีความทุกข์ระทมใจต่อความผิดพลาดของตนในอดีต
แต่ท่านพยายามหลุดพ้นจากความทุกข์นั้นโดยอาศัยการสวดภาวนา การพลีกรรม และการทำงาน ท่านได้รับการแต่งตั้งให้เป็นพระสังฆราชแห่งฮิปโป
ท่านได้เขียนหนังสือมากมายอธิบายทางด้านปรัชญา เทววิทยา หนังสือที่มีชื่อเสียงของท่านเรื่อง The City of God (นครแห่งพระเจ้า)
ออกัสตินได้แสดงทัศนะต่อประวัติศาสตร์ซี่งสะท้อนถึงลักษณะของปรัชญาตะวันตกสมัยกลาง
ซึ่งยังยึดมั่นในพระเจ้าเป็นหลัก ออกัสตินมีความเห็นว่า..
วิถีของประวัติศาสตร์ของมนุษยชาตินั้น..ก็คือ การต่อสู้ระหว่าง 2 อาณาจักร หรือ 2 นคร คือ นครแห่งพระเจ้าหรืออาณาจักรแห่งสวรรค์
กับนครแห่งมนุษย์หรืออาณาจักรแห่งมนุษย์ และการต่อสู้...หมายถึง
การต่อสู้กันระหว่างการตัดสินใจรักพระเจ้า...อันเป็นเหตุให้มนุษย์เข้าสังกัดนครแห่งพระเจ้า
กับการรักตัวเองและโลกอันเป็นเหตุให้มนุษย์เข้าสังกัดนครแห่งมนุษย์และความบาป
ออกัสตินมีความเห็นอีกว่า..ศาสนจักรคือตัวแทนของนครแห่งพระเจ้า
และรัฐคือตัวแทนของนครแห่งมนุษย์ ดังนั้น ศาสนจักรจึงควรยิ่งใหญ่กว่าและสมบูรณ์กว่ารัฐ
ออกัสตินเชื่อว่าเป้าหมายของการต่อสู้ในประวัติศาสตร์ดังกล่าวจะสิ้นสุดลงที่ชัยชนะแห่งนครของพระเจ้า
หมายถึง มนุษย์จะรักพระเจ้าในท้ายที่สุด และเมื่อมนุษย์รักพระเจ้า
นั้นคือ ทางรอดจากบาปของมนุษย์
*******************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น