อัศจรรย์เล็กๆ

พระเจ้าทรงกระทำอัศจรรย์เพื่อช่วยเหลือเราในบางครั้ง อัศจรรย์มีทั้งใหญ่และเล็ก เช่น การรักษาโรคบางอย่าง การช่วยให้รอดชีวิต เป็นต้น อัศจรรย์บางครั้งก็ดูธรรมดาไม่ได้แปลกประหลาดอะไรและทำให้คนไม่เชื่อว่านั่นเป็นอัศจรรย์ แต่ก็มีอัศจรรย์เล็กๆที่ยากที่จะอธิบายได้ และมีอยู่เป็นระยะๆ ทำให้รู้สึกถึงความชื่นชมยินดีอยู่ในใจ
 

ผมอยากจะเล่าถึงอัศจรรย์เล็กๆให้เห็นเป็นตัวอย่าง เพื่อนของผมมีอาการนิ้วล็อกนานถึงแปดเดือน เขาคิดว่ามันจะหายได้เอง จึงไม่ได้ไปพบหมอ แต่อาการก็ไม่หายสักที วันหนึ่งเขาได้สวดภาวนาวอนขอต่อพระเจ้าโดยผ่านทาง บุญราศีคุณพ่อนิโคลัส บุญเกิด กิจบำรุง แล้วอาการนิ้วล็อกของเขาก็ค่อยดีขึ้นจนหายไปในที่สุด นี่เป็นตัวอย่างที่ฟังดูอาจไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรมากนัก มันเป็นแค่อัศจรรย์เล็กๆ
 

แต่ไม่ว่าคุณจะได้รับสิ่งใดก็ตาม (และพระเจ้าทรงสามารถประทานให้แก่ทุกคน) ให้เราเปิดใจรับสิ่งนั้นด้วยการสวดภาวนา ปล่อยวางทุกสิ่ง พยายามกำจัดความเห็นแก่ตัวเพื่อให้พระเจ้าเข้ามาในตัวเรา
 

แล้วคุณจะสัมผัสถึง “พระหัตถ์ของพระเจ้า”
 

พระหัตถ์ของพระเจ้าเป็นคำที่พระคัมภีร์ใช้ หมายถึงพลังอำนาจของพระเจ้าที่มีอยู่ในชีวิตของประชากรของพระองค์ (ดู โจชัว 4:24 และ อัสยาห์ 59: 1)
 

แม่พระตรัสที่เมดจูกอเรจ์ว่า
 

“ลูกน้อยทั้งหลาย จงมีความเชื่อเถิดว่า การสวดภาวนาธรรมดาๆนั้นสามารถทำให้เกิดอัศจรรย์ได้ โดยอาศัยการสวดภาวนา ลูกได้เปิดใจให้แก่พระเจ้า และพระองค์จะทรงทำอัศจรรย์ในชีวิตของลูก”
 

พระเจ้าทรงพอพระทัยที่ทรงห็นว่าเรามีที่ว่างในจิตวิญญาณให้แก่พระองค์ และในที่ว่างนั้นไม่มีความสงสัยและบาปมาขวางกั้นพระองค์ไว้ ลองจินตนาการว่า ตัวคุณเป็นเหมือนตะกร้าที่มีตัวคุณเองอยู่ในตะกร้าเต็มเปี่ยม นั่นคือ ความทะเยอทะยาน , ความลุ่มหลงต่างๆ ถ้าคุณเป็นเช่นนั้นพระเจ้าจะทรงประทานพระหรรษทานให้ได้อย่างไร? พระองค์จะเติมน้ำผึ้งลงในน้ำที่เป็นโคลนตมได้หรือ?
 

ที่ว่างในจิตวิญญาณก็คือ การกำจัดบาปต่างๆออกไป และยินยอมให้พระเจ้าเข้ามา ด้วยการทำทุกสิ่งเพื่อพระองค์ ให้พลังอำนาจของพระองค์ไหลเข้ามาในจิตวิญญาณ เมื่อเราทำสิ่งนี้ เราจะรู้สึกกระหายหาพระเจ้า ดังที่พระคัมภีร์กล่าวไว้ว่า พระเจ้า “ทรงขับไล่ผู้มีใจมักใหญ่ใฝ่สูงให้กระจัดกระจายไป ทรงคว่ำผู้ทรงอำนาจจากบัลลังก์ และทรงยกย่องผู้ต่ำต้อยให้สูงขึ้น” และ “ทรงประทานสิ่งดีทั้งหลายแก่ผู้อดหยาก” (ลูกา 1: 51-53)
 

และในพระวาจาเดียวกันนี้ก็ได้กล่าวอีกว่า “พระองค์ทรงยกพระหัตถ์แสดงพระอานุภาพ”
 

พระเจ้าทรงปรารถนาให้เราติดตามพระองค์ให้มากเท่าที่จะทำได้ หมายถึงเราต้องเรียนรู้ที่จะละทิ้งสิ่งไม่ดีทั้งหลายไม่ว่าจะเป็น วัตถุสิ่งของ, ความดื้อรั้น, นิสัยที่ไม่ดีต่างๆ เมื่อเราละทิ้งสิ่งเหล่านี้ พระองค์จะทรงโน้มพระองค์ลงมาหาเรา
 

น่าเศร้าที่เราวอนขอ “พระหัตถ์ของพระเจ้า” น้อยมาก เราไม่คิดที่จะทำเพราะเรายังละทิ้งความเห็นแก่ตัวไม่ได้ เพราะเหตุนี้เราจึงยังไม่ได้รับขุมทรัพย์
 

แต่เมื่อเราได้ทำตามดังที่กล่าวไว้ข้างต้น ทุกวัน ทุกสถานการณ์ในชีวิต การสวดภาวนาของเราจะบันดาลความมหัศจรรย์ให้เกิดขึ้น และเราอาจเรียกว่าเป็น “อัศจรรย์เล็กๆ”ก็ได้
 

ผลลัพท์คืออะไร?
 

“อัศจรรย์เล็กๆ” – คือพระอานุภาพของพระเจ้าที่มีต่อเรา, ในตัวเรา, และโดยผ่านทางเราจะให้ประสบการณ์ที่ไม่อาจลืมได้แก่เรา จะบันดาลให้เกิดสันติสุขในจิตใจ, ความปิติยินดี แล้วนั้นจิตวิญญาณของเราจะร้องว่า “พระเจ้าทรงกระทำสิ่งนี้ หาใช่ผู้ใดไม่ พระเจ้าทรงโอบอุ้มฉันไว้ ทรงประทานพระวาจาแก่ฉัน ทรงประทานพระอานุภาพให้มาสู่ฉัน และนั่นน่าอัศจรรย์ใจเป็นอย่างยิ่ง”

************************