ชายคนหนึ่งตายไป เขาไปอยู่ที่หน้าประตูสวรรค์ เขาเคาะประตูและร้องตะโกนว่า
“โปรดเปิดประตูให้ผมเข้าไปด้วยเถิด” แล้วมีเสียงดังตอบกลับมาว่า
“เจ้าเป็นใคร มาจากไหน เราไม่รู้จักเจ้า” เขาร้องตอบไปว่า
“ผมเป็นคริสตชนคาทอลิกครับ โปรดเปิดประตูรับผมด้วยเถิด” เสียงดังตอบมาว่า
“เจ้าเป็นใคร เราจำเจ้าไม่ได้ จงไปเสีย” เขาร้องว่า
“ทำไมพระองค์จำผมไม่ได้ ผมไปโบสถ์ร่วมพิธีมิสซาทุกวันอาทิตย์ไม่เคยขาดแม้แต่อาทิตย์
เดียว พระองค์ต้องจำผมได้สิ” เสียงนั้นตอบว่า
“เจ้าไปโบสถ์ทุกอาทิตย์หรือ เจ้าใช้เวลามาหาเราเพียงอาทิตย์ละ 1 ชั่วโมง หนึ่งเดือนเจ้ามาหาเรา 4 ชั่วโมง หนึ่งปีเจ้ามาหาเรา 48 ชั่วโมง เท่ากับ 2 วัน หนึ่งปีมี 365 วัน แต่เจ้ามาหาเราเพียง 2 วันเท่านั้น ดังนั้นเราจึงจำเจ้าไม่ได้ จงไปเสีย เราไม่รู้จักเจ้า”
-------------------
พี่น้องที่รักของข้าพเจ้า
เมื่อเวลาที่ท่านไปอยู่เบื้องพระพักตร์พระเจ้า
ท่านคงหวังว่าพระองค์จะทรงจดจำท่านได้ใช่ไหม
การไปโบสถ์วันอาทิตย์เป็นสิ่งที่ดีและต้องกระทำ
แต่ยังไม่เพียงพอ
เพื่อให้พระองค์จดจำเราได้ เราควรพบกับพระองค์ทุกวัน
และเราทำได้ด้วยการสวดภาวนาทุกวัน ทำกิจการดี แก้บาป รับศีล
ถ้าวันไหนเราติดธุระยุ่งมากจนไม่มีเวลาสวดภาวนา ก็ให้เรายกจิตใจขึ้นหาพระองค์บ้าง
เพียงเท่านี้พระองค์ต้องจดจำเราได้อย่างแน่นอน
และเมื่อถึงเวลานั้นพระองค์ก็จะตอบเราว่า
“เชิญเข้ามาเถิด มิตรสหายของเรา เราได้เตรียมการต้อนรับท่านไว้นานแล้ว”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น