เมื่อพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเราถูกพาไปตามถนนที่เต็มไปด้วยความวุ่นวายในกรุงเยรูซาเล็มระหว่างทางไปสถานที่สำหรับการตรึงกางเขน ทหารโรมันเฆี่ยนตีพระองค์, ตะโกนด่าเยาะเย้ยพระองค์ พวกเขาไม่ได้ลดหย่อนการทรมานของพวกเขาลงเลยแม้แต่น้อย ในทันใดนั้น, นางเวโรนิก้าก้าวเดินเข้ามาอย่างกล้าหาณผ่านกลุ่มนักเลงทหารที่หยาบคาย และเธอใช้ผ้าไหมมาเช็ดพระพักตร์ขององค์พระผู้ช่วยให้รอดของเธอ ซึ่งพระองค์ทรงยอมรับและยินดีให้เธอเช็ดพระพักตร์ของพระองค์ และเพื่อเป็นการตอบแทนน้ำใจดีของเวโรนิกา พระเยซูเจ้าทรงให้ภาพพระพักตร์ของพระองค์ประทับอยู่บนผืนผ้านั้น พระพักตร์ที่เปื้อนด้วยเลือดและเหงื่อ ผ้าผืนนั้นถูกเก็บรักษาไว้มาจนทุกวันนี้และถูกเรียกว่า ผ้าของเวโรนิกา (Veronica’s Veil)
การกระทำของเวโรนิกานับว่าตรงกันข้ามกับของเปโตร - อัครสาวกผู้ที่ปฏิเสธพระเยซูถึงสามครั้งและเดินจากไปด้วยความโศกเศร้า ความกล้าหาญของเวโรนิกาที่เดินผ่านทหารโรมันเข้าไปเช็ดพระพักตร์พระเยซูเจ้าเป็นเหตุผลที่เธอสมควรจะได้รับการยกย่องในระดับสูงเทียบเท่ากับเปโตร ในภายหลังเปโตรได้แนะนำเวโรนิกาเกี่ยวกับการเก็บรักษาผ้าผืนนั้นไว้ให้ได้อย่างปลอดภัย เปโตรสั่งให้เธอมอบผ้าผืนนั้นให้แก่เคลเมนท์ซึ่งเป็นศิษย์ของเปโตร เปโตรเป็นพระสันตะปาปาองค์แรกและต่อมาเคลเมนต์ได้เป็นพระสันตะปาปาองค์ที่ 3 ดังนั้นก่อนที่เวโรนิกาจะเสียชีวิต, เธอได้มอบผ้าผืนนั้นแก่เคลเมนต์ และภายใต้การดูแลของเขา ผ้าจึงได้รับการเก็บรักษาไว้ในกรุงโรม
ถ้าหากพวกเราทำตามแบบอย่างของเวโรนิกา โดยมีความศรัทธาต่อพระพักตร์ของพระเยซูเจ้าจิตวิญญาณของเราจะกลายเป็นเหมือนผ้าของเวโรนิกา ซึ่งมีค่าเหมาะสมที่พระเยซูเจ้าจะทรงประทับพระพักตร์อันศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ไว้ ในทำนองเดียวกันที่ผ้าได้รับการเก็บรักษาอย่างดีด้วยความระมัดระวังและอ่อนโยนในนครวาติกัน, จิตวิญญาณของเราก็จะได้รับการเก็บรักษาไว้ในสวรรค์ ..
***************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น