คุณพ่อปีโอเผชิญกับโรคระบาด

 

 

คุณพ่อปีโอ,เมื่อเผชิญกับไข้หวัดใหญ่สเปนที่ระบาดไปทั่ว,ท่านสวดภาวนาอย่างร้อนรนพร้อมทั้งมอบถวายความทุกข์ของท่านแด่พระเจ้า
 

การระบาดของโคโรนาไวรัส Covid-19 ในปัจจุบันนี้นั้นยังนับว่ายังไม่ร้ายแรงเท่ากับการระบาดใหญ่ครั้งแรกของไข้หวัดใหญ่สเปนที่ส่งผลกระทบต่อโลกของเราเป็นอย่างมาก การมองดูประวัติศาสตร์จะช่วยให้เราเข้าใจวิธีการรับมือกับปัจจุบัน และโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเราดูตัวอย่างของบรรดานักบุญในประวัติศาสตร์
 

เมื่อ 100 กว่าปีที่แล้ว, ไวรัสไข้หวัดใหญ่ H1N1 ที่เรียกกันทั่วไปว่าไข้หวัดใหญ่สเปนได้ระบาด ทำให้ผู้คนติดเชื้อประมาณหนึ่งในสามของประชากรโลก ยอดผู้เสียชีวิตอยู่ที่ประมาณ 20 - 50 ล้านคน และมีผู้เชี่ยวชาญบางคนเชื่อว่ามีผู้เสียชีวิตมากถึง 100 ล้านคน
 

คนทุกเพศทุกวัยติดเชื้อไวรัสนี้และยอมจำนน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเยาวชนและสตรีมีครรภ์
 

นักบุญคุณพ่อปิโอ ซึ่งเพิ่งได้รับรอยแผลศักดิ์สิทธิ์,ก็ติดเชื้อเช่นกัน รวมทั้งผู้คนที่อยู่ใกล้ชิดกับท่านในซาน จิโอวานนี โรตอนโดและปิเอเตรลซินา อันได้แก่ เพื่อนนักบวช,ลูกฝ่ายวิญญาณ และแม้แต่สมาชิกในครอบครัวของท่านที่ปิเอเตรลซีนา
 

ในหนังสือเล่มใหม่เกี่ยวกับคุณพ่อปีโอที่ชื่อว่า The Pandemic of Padre Pio: Disciple of Our Lady of Sorrows ผู้แต่งคือนายสเตฟาโน แคมพาเนลล่า(Stefano Campanella) ได้ค้นคว้าเกี่ยวกับช่วงเวลานี้
 

ในฐานะผู้อำนวยการ Tele Radio Padre Pio ใน San Giovanni Rotondo, สเตฟาโนใช้จดหมายติดต่อระหว่างคุณพ่อปีโอกับคนอื่นๆมากมายในการศึกษาค้นหาช่วงเวลาที่ไม่ค่อยมีใครรู้จักในช่วงชีวิตระยะแรกๆของคุณพ่อปีโอ
 

สิ่งที่ชัดเจนคือ คุณพ่อปีโอไม่ได้คิดว่าไข้หวัดใหญ่สเปนเป็นโรคระบาดที่เกิดขึ้นแบบธรรมดาโดยมิได้เป็นสิ่งที่ไม่มีความหมาย หรือเป็นสาเหตุของความสิ้นหวัง ตรงกันข้าม,ท่านต้องเผชิญหน้ากับมันด้วยการยอมจำนนต่อพระประสงค์อันศักดิ์สิทธิ์และวางตนเองในน้ำพระทัยของพระเจ้า
 

ทุกข์อย่างอื่นอีก
 

คุณพ่อปีโอเผชิญกับไข้หวัดใหญ่สเปนในลักษณะเดียวกับที่ท่านเผชิญความทุกข์อื่นๆทั้งหมดรวมถึงการยอมรับรอยแผลศักดิ์สิทธิ์และความเจ็บป่วยด้านสุขภาพมากมาย ท่านนำความทุกข์ของท่านรวมเข้าเป็นหนึ่งเดียวกับพระมหาทรมานของพระคริสต์ ด้วยวิธีนี้,ท่านได้ถวายความทุกข์ของท่านและวิงวอนขอความช่วยเหลือเพื่อความรอดของคนบาปและการรักษาคนป่วย นี่คือหน้าที่การอภิบาลประชาชนของคุณพ่อปีโอ
 

ในซาน จิโอวานนี โรตอนโด,ซิสเตอร์สามคนซึ่งเป็นลูกฝ่ายวิญญาณของคุณพ่อปีโอ, ป่วยด้วยไวรัสโรคระบาดนี้ หนึ่งในนั้นคือซิสเตอร์วิคตอรีนา เวนทริล่า( Vittorina Ventrella), เธอมีอาการหนักกว่าอีกสองคน พี่สาวของเธอได้ส่งจดหมายไปถึงคุณพ่อปีโอ เพื่อขอความช่วยเหลือจากท่าน
 

คุณพ่อปีโอเขียนจดหมายตอบให้ความมั่นใจกับพวกเขาว่า “หากลูกมีความเชื่อ จะไม่มีใครในพวกลูกที่จะพินาศ” และแท้จริงแล้ว,พวกเขาทั้งหมดหายจากการเจ็บป่วย ซิสเตอร์วิคตอรีนากล่าวในภายหลังว่าเธอเชื่อว่าคุณพ่อปีโอได้ถวายความทุกข์ทรมานของท่านเพื่อการรักษาของเธอ
 

ครอบครัวอื่นที่แวะเวียนมาที่คอนแวนต์ก็ติดเชื้อร้ายแรงเช่นกัน รวมทั้งนิโคลา Nicola และ Maria Campanile และลูกแปดคนของพวกเขา มีเพียงนิโคลาและลูกสาวหนึ่งคนคือมาเรีย แอนนินา, ที่ยังไม่ติดเชื้อ
 

“อย่ากลัวเลย” คุณพ่อปีโอกล่าวกับมาเรีย “ให้ถวายตัวลูกเองอยู่ภายใต้การคุ้มครองของพระแม่มารีย์,อย่าทำบาป โรคนี้จะไม่มีเหตุผลสำหรับ [ทำร้าย] ลูก”
 

อันที่จริง,ไม่มีลูกฝ่ายวิญญาณของคุณพ่อปีโอที่เสียชีวิตจาก [โรคไข้หวัดใหญ่]นี้เลย นีน่าเล่าในภายหลังว่าในช่วงเวลานั้น คุณพ่อปีโอได้รับความทุกข์ทรมานมากมาย เธออนุมานได้ว่าท่าน “ต้องทนทุกข์เพื่อช่วยเหลือฝ่ายวิญญาณและร่างกายของผู้คนจากไข้หวัดสเปน” อีกคนหนึ่งที่ได้รับประโยชน์จากคำภาวนาและความทุกข์ของคุณพ่อปีโอ คือ Assunta Di Tomaso ซึ่งป่วยหนักในช่วงปลายปี 1918 เธอยังคงอยู่ในเกสต์เฮาส์ของอารามนักบวชซึ่งแน่นอนว่าเธอได้รับผลประโยชน์จากพระคุณอันศักดิ์สิทธิ์นี้ด้วย
 

คุณพ่อปีโอได้รับรองกับเธอว่า:
 

ลูกถูกนับอยู่บรรดาผู้ตาย แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสิ่งที่ลูกต้องทนรับนั้นจะนำไปสู่การสูญเสียชีวิตของลูก อย่างไรก็ตาม,พ่อขอสรรเสริญพระเยซูเจ้าที่แม้แต่วิทยาศาสตร์การแพทย์ก็ยังต้องประหลาดใจกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น นี้เป็นหมายสำคัญถึงความยิ่งใหญ่ของพระเยซูเจ้า
 

ลูกฝ่ายวิญญาณของคุณพ่อปีโออีกคนหนึ่งซึ่งป่วยหนักคือ Rosalia Gisolfi อายุเพียง 20 ปี หลังจากที่คุณพ่อปีโอไปเยี่ยมเธอด้วยการอยู่สองสถานที่ในเวลาเดียวกันของท่าน,เธอก็ได้รับการรักษา
 

เพื่อนนักบวชของคุณพ่อปีโอคือ คุณพ่ออกุสติโน(Agostino) ซึ่งเป็นพระสงฆ์ผู้แนะนำฝ่ายจิตของคุณพ่อปีโอ,ก็ป่วยหนักเช่นกัน เมื่อได้รับความเจ็บปวดอย่างสาหัส,คุณพ่ออะกุสติโนร้องเรียกหาคุณพ่อปีโอ ซึ่งต่อมาคุณพ่อปีโอบอกกับเขาว่าท่านได้ยินเสียงร้องนั้นและได้สวดอ้อนวอนให้เขา,ความเจ็บปวดก็หายไปทันที
 

คุณพ่ออกุสติโนได้เล่าถึงการผ่านช่วงเวลาวิกฤติดังกล่าว,รวมถึงการฟื้นตัวจากโรคไข้หวัดใหญ่โดยสมบูรณ์ให้แก่คุณพ่อปีโอได้รู้
 

ต่อมาคุณพ่อปีโอเขียนจดหมายถึงเขาว่า:
 

“ขอบคุณพระเจ้าของเราอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ผมเป็นห่วงในสุขภาพของท่านมาก! ผมร้องไห้ต่อหน้าพระเยซูเพราะอาการของท่าน! ผมได้ทูลวิงวอนพระองค์ให้ทรงยกท่านขึ้นจากความทุกข์ของท่าน! ผมรู้สึกสบายใจเมื่อนึกถึงคำรับรองจากสวรรค์ว่าท่านจะออกจากการทดลองอย่างปลอดภัย”
 

************************