- นักบุญคัทเธอรีนแห่งเซียนนา
|
อันกางเขน นี้หรือ คือชีวิต |
|
ปลอบประโลม ดวงจิต ที่ขื่นขม
|
|
ด้วยกางเขน
คือถนน น่าชื่นชม
|
|
โน้มนำคน
สู่สวรรค์ นิรันดร
|
|
พระเจ้าแห่ง
สวรรค์ และแผ่นดิน
|
|
มอบองค์สิ้น บนกางเขน เป็นอนุสรณ์
|
|
สันติสุข
ดำรงอยู่ อย่างถาวร
|
|
แม้สงคราม รุกร้อน อ่อนระอา |
|
ความชั่วร้าย
จักทำลาย ให้สูญสิ้น
|
|
รอยมลทิน สูญสลาย ในเวหา |
|
ในกางเขน นี้หรือ คือมรรคา |
|
นำวิญญา สู่สวรรค์ อนันไตย |
|
พระผู้ไถ่ ตรัสลงมา จากกางเขน |
|
แก่ผู้เป็น ที่รัก ที่หมั้นหมาย |
|
นี่ต้นไม้ แห่งชีวิต มิตรคู่กาย |
|
เจ้าจงมา ปีนป่าย ให้สำราญ |
|
มาดื่มกิน ลิ้มรส ผลไม้ |
|
เหมือนองค์ไท้ แห่งสวรรค์ อันเฉิดฉาย |
|
ด้วยกางเขน เป็นหนทาง พ้นความตาย |
|
นำวิญญา สู่จุดหมาย แสนชื่นใจ |
|
โอ้กางเขน ต้นไม้ อันศักดิ์สิทธิ์ |
|
ต้นมะกอก ทรงฤทธิ์ น่าฝันใฝ่ |
|
เพราะน้ำมัน จักใช้ ชโลมกาย |
|
เป็นเครื่องหมาย แสงสว่าง กระจ่างใจ |
|
วิญญาณฉัน รับเอา กางเขนนี้ |
|
ซึ่งเป็นที่ ประโลมใจ อันยิ่งใหญ่ |
|
ด้วยกางเขน เป็นหนทาง อันปลอดภัย |
|
สู่จุดหมาย แห่งสวรรค์ อันเพริศพราว |
|
กางเขนนี้ คือต้นไม้ เขียวขจี |
|
อันเป็นที่ หมายปอง ของเจ้าบ่าว |
|
แผ่ร่มเงา อันร่มเย็น ให้ชาวเรา |
|
เธอจึงเฝ้า ผ่อนพัก พำนักกาย |
|
เธอนำความ ยินดี แก่ที่รัก |
|
องค์กษัตริย์ แห่งสวรรค์ ผู้หมั้นหมาย |
|
ในกางเขน เป็นหนทาง พ้นความตาย |
|
สู่จุดหมาย สรวงสวรรค์ อันยืนยง |
|
จิตวิญญาณ คำนึง ถึงพระเจ้า |
|
มาเข้าเฝ้า ยอมจำนน พระประสงค์ |
|
ทุกทุกสิ่ง ในโลกนี้ ไม่พะวง |
|
จิตสูงส่ง เป็นอิสระ ณ.บัดนี้ |
|
ในที่สุด กางเขน จึ่งได้เป็น |
|
เช่นต้นไม้ แห่งชีวิต เลิศศักดิ์ศรี |
|
เป็นถนน ช่วยให้รอด สุดยอดดี |
|
นำชีวี มีสุข พ้นทุกข์ภัย |
|
หลังจากที่ พระผู้ไถ่ สิ้นพระชนม์ |
|
อย่างทุกข์ทน บนกางเขน เป็นค่าไถ่ |
|
จึงพระเกียรติ อันรุ่งโรจน์ ขจรไกล |
|
ในหนทาง แห่งกางเขน ของพระองค์ |
|
ในความเจ็บ ปวดทุกข์ ทรมาน |
|
ทรงประทาน ชีวิต พิศวง |
|
และหนทาง ปลอดภัย ให้เดินตรง |
|
สู่สวรรค์ อันสูงส่ง นิรันดร |
|
|
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น