วันพุธที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2564

ความอ่อนน้อมถ่อมตนเปิดประตูสู่สวรรค์

 



 
ความอ่อนน้อมถ่อมตนเปิดประตูสู่สวรรค์ ปราศจากสิ่งนี้ก็ไม่มีทางเข้าสู่สวรรค์ทางอื่นอีก และเรามีความอ่อนน้อมถ่อมตนมากเพียงพอหรือยัง? พูดให้ชัดขึ้นก็คือ:เราได้กำจัดความเย่อหยิ่งจองหอง,ความหยิ่งทะนงในตนเองออกไปหมดแล้วหรือยัง?
 
การพูดนั้นง่ายกว่าการกระทำ. เรื่องนี้เป็นความท้าทายไปตลอดชีวิต
 
หนังสือเล่มเล็กๆเรื่อง “ความอ่อนน้อมถ่อมตน(Humility)” ได้ปรากฏเป็นครั้งแรกในภาคภาษาอังกฤษ เขียนโดย Thomas à Kempis พระสงฆ์ซึ่งอยู่ในยุคกลางของเยอรมนี ท่านเป็นผู้เขียนหนังสือ “จำลองแบบพระคริสต์(Imitation of Christ)” อันมีชื่อเสียงด้วย
 

Kempis เขียนว่า "บุคคลที่ตั้งใจจะได้รับการยอมรับจากผู้อื่นและต้องการให้ผู้อื่นมองตนเองว่าเป็นคนยิ่งใหญ่ เขาจะอยู่ห่างไกลจากพระเจ้ามากขึ้นเรื่อยๆ"
 
“คนที่ภาคภูมิใจในตนเอง เขาไม่รู้จักตนเองอย่างแท้จริง และเขาไม่เข้าใจกระแสเรียก,สภาพ,และจุดหมายปลายทางชีวิตของตนเองอย่างชัดเจน
 
“ยิ่งมีความหยิ่งจองหองมากขึ้น เขาจะประเมินตนเองผิดพลาดมากขึ้น คนที่โน้มนำตนเองไปในวิถีทางนั้นมากขึ้นจะนำตนเองไปสู่การพิพากษาของพระเจ้า ผู้ที่ปีนขึ้นไปในความหยิ่งจองหองภาคภูมิใจในตนเอง เขาได้ยกตัวเองขึ้นเพื่อที่จะล้มลงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
 
“อย่างไรก็ตาม คนที่อ่อนน้อมถ่อมตน คนที่ยืนหยัดมั่นคง เขาจะดำรงชีวิตอย่างมั่นคง ความหยิ่งจองหองที่ซ่อนเร้นเป็นความชั่วร้ายที่ร้ายกาจที่สุด เพราะไม่มีใครรู้ถึงมันและมันก็ไม่รู้จักตัวมันเองด้วย ภายนอกอาจดูอ่อนโยน อ่อนหวาน และถ่อมตน ทว่าภายในกลับมอดไหม้อย่างขมขื่น
 
“ผู้ที่อยู่ภายใต้ความหยิ่งจองหองดังกล่าวจะโลดเต้นยินดีอย่างยิ่งเมื่อเขาประสบความสำเร็จ แต่จะขุ่นเคืองและหดหู่ใจเมื่อเผชิญกับความทุกข์ยากหรือความล้มเหลว
 
“คนที่พยายามประณามผู้อื่นและหาเหตุผลเป็นข้ออ้างให้กับตัวเอง เขาจะจบลงด้วยการประณามตัวเองโดยการแสดงออกให้คนอื่นเห็นถึงความจองหองพองขนและความเย่อหยิ่งของเขา เป็นเรื่องปกติของคนเย่อหยิ่งที่จะแสวงหาความพอใจให้กับตัวเองและเชื่อมั่นในความคิดเห็นของเขาเองทั้งหมด”
 
เราเคยทำความผิดในเรื่องนี้หรือไม่? เราเคยทำตามคนอื่นที่มีความผิดในเรื่องนี้หรือไม่?
 
“ในชีวิตนี้ เราต้องเผชิญกับอันตรายและการโจมตีของปีศาจซึ่งล่อลวงเราทั้งจากทางขวาและทางซ้าย ทั้งจากโลกภายนอกและจากภายในใจเราเอง
 
“ไม่มีอาวุธใดที่จะต่อสู้กับอันตรายและการโจมตีเหล่านี้ได้ดีเท่ากับความอ่อนน้อมถ่อมตนและการอธิษฐานภาวนาด้วยใจศรัทธาซึ่งกระทำด้วยมโนธรรมที่บริสุทธิ์
 
“ด้วยความคิดเย่อหยิ่งที่เข้ามาในจิตใจและความรู้สึกทะนงในตนเองที่ผุดขึ้นในหัวใจ วิญญาณกำลังเผชิญกับหลุมพรางหรือกับดักแบบใหม่”
 
ดังที่พระนางมารีย์พรหมจารีย์,พระมารดาของพระเยซูเจ้าทรงกล่าวประกาศด้วยบทเพลงไพเราะว่า
 
“พระองค์ทรงขับไล่ผู้ทรงอำนาจออกจากบัลลังก์ และทรงยกย่องผู้ต่ำต้อยให้ขึ้นมา” (ลูกา 1:52)
 
“ภัยอันตรายฝ่ายวิญญาณใหม่ๆเกิดขึ้นจากคนเหล่านั้นที่มีใจหยิ่งผยองเพราะเขาจินตนาการไปเองว่าตนมีคุณธรรมหรือมีความแข็งแกร่ง คนแบบนี้มักจะวิพากษ์วิจารณ์คนอื่นอย่างรวดเร็วและเยาะเย้ยคนที่ดูเหมือนว่าเป็นแค่คนธรรมดาสำหรับพวกเขา
 
“แต่คนหยิ่งจองหองยกตัวเองขึ้นเพื่อที่พวกเขาจะตกอยู่ในอันตรายของภาพมายา,ของความผิดพลาด,และความทุกข์ยาก เพราะมันบิดเบือนและทำให้วิปริตไปในความคิดและความรู้สึกของเขา โดยทำให้พวกเขาคิดถึงตัวเองในทางที่ดีอยู่เสมอ แต่รีบด่วนในการคิดร้ายๆต่อผู้อื่น”
 
* * *
 
จากหนังสือ “ความอ่อนน้อมถ่อมตนและการยกจิตใจขึ้นหาพระเจ้า” ของ Thomas à Kempis
 
************************
 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น