การสำนึกผิดของคนบาป —"โอ้ ถ้าหากฉันมีเวลาที่จะแก้ไขอดีต!"
สิ่งที่เป็นสาเหตุของความวิตกกังวลและความทุกข์อันหนักหน่วงที่สุดประการหนึ่งของคริสตชนผู้ประมาทในเวลาแห่งความตายก็คือ การรำลึกถึงความชั่วที่ตนได้เคยกระทำไปซึ่งเป็นเวลาที่เขาควรจะใช้เพื่อให้ได้เข้าสู่สวรรค์ แต่อนิจจา,เขากลับใช้เพื่อรวบรวมโทษทัณฑ์ให้กับตัวเองในนรก โอ้,ถ้าหากฉันมีเวลาที่จะแก้ไขอดีต! แต่เวลาจะไม่มีอีกต่อไป!
“โอ้ ถ้าหากฉันมีเวลาที่จะแก้ไขอดีต!” คริสตชนผู้ที่ประมาทจะพูดเช่นนี้ แต่เมื่อไรล่ะ? เมื่อน้ำมันในตะเกียงหมด:
เมื่อเขาอยู่ในจุดที่เข้าสู่นิรันดรภาพ สาเหตุอันยิ่งใหญ่ที่สุดประการหนึ่งของความทุกข์ระทมใจของคริสตชนผู้ที่ประมาทในยามสิ้นชีวิต ก็คือการระลึกถึงความชั่วที่ตนได้กระทำไปในเวลาที่เขาควรจะใช้เพื่อจะได้รับบำเหน็จในสวรรค์ แต่เขากลับใช้เพื่อสาปแช่งวิญญาณของเขาเอง
โอ้ ถ้าหากฉันมีเวลา! คุณกำลังต้องการเวลาอยู่หรือ? คุณใช้เวลาในการเล่นการพนันมาหลายคืนแล้ว และใช้เวลาหลายปีในการแสวงหาความพึงพอใจของร่างกาย โดยที่คุณไม่เคยนึกถึงจิตวิญญาณของตัวเองเลย และตอนนี้คุณแสวงหาเวลา! แต่ตอนนี้เวลาจะหมดลงแล้ว (Apoc. x. 6) คุณไม่ได้รับการตักเตือนสั่งสอนโดยพระสงฆ์ให้เตรียมพร้อมสำหรับความตายหรือ? คุณไม่ได้รับการบอกเล่าเลยหรือว่ามันจะมาหาคุณในเวลาที่คุณคาดคิดน้อยที่สุด? พระเยซูคริสต์ตรัสว่า “ท่านทั้งหลายจงเตรียมพร้อมไว้ เพราะบุตรแห่งมนุษย์จะเสด็จมาในเวลาที่ท่านไม่คาดหมาย” (ลูกา 12. 40)
ท่านดูหมิ่นคำตักเตือนของเรา, และสมัครใจที่จะสละเวลาซึ่งความดีของเราได้ประทานแก่ท่านทั้งๆที่ท่านไม่สมควรได้รับ; แต่ตอนนี้หมดเวลาแล้ว! จงฟังคำพูดที่พระสงฆ์ที่มาช่วยเหลือท่านจะบอกกับท่านเพื่อให้ท่านละไปจากโลกนี้: จงไปเถิด, วิญญาณคริสตชน,ไปจากโลกนี้,และท่านจะไปที่ไหน? ไปสู่นิรันดร! ไปสู่นิรันดร! ความตายไม่เคารพอะไรทั้งนั้นแม้แต่พระมหากษัตริย์ เมื่อมันมาถึง,มันก็ไม่รอแม้แต่ครู่เดียว, “พระเจ้าทรงกำหนดวันเวลาของชีวิตมนุษย์”(โยบ 14. 5)
โอ้,คนที่กำลังจะตายจะรู้สึกหวาดกลัวมากแค่ไหนเมื่อได้ยินพระสงฆ์ผู้มาช่วยเขาบอกให้เขาไปจากโลกนี้! เขาจะรู้สึกผิดหวังและพูดกับตัวเองว่า:
“เมื่อตอนเช้านี้ฉันยังมีชีวิตอยู่, และเย็นนี้ฉันจะตายไปแล้ว! วันนี้ฉันอยู่ในบ้าน พรุ่งนี้ฉันจะอยู่ในหลุมฝังศพ แล้ววิญญาณของฉันจะถูกพบได้ที่ไหน?”
ความหวาดกลัวของเขาจะเพิ่มขึ้นเมื่อเขาเห็นเทียนแห่งความตายที่จุดอยู่ และเมื่อเขาได้ยินพระสงฆ์สั่งให้บรรดาญาติออกไปจากห้องของเขาและไม่กลับเข้ามาอีก มันจะเพิ่มความกลัวในใจของเขามากขึ้นอีกเมื่อพระสงฆ์มอบไม้กางเขนให้เขา และบอกให้เขารับไว้ โดยกล่าวว่า:
“นำพระเยซูคริสต์เข้าสู่หัวใจของคุณ และอย่าคิดถึงโลกนี้อีกต่อไป”
เขาถือไม้กางเขนและจูบ,แต่ในการจูบนั้น,เขารู้สึกตัวสั่นเมื่อระลึกถึงบาดแผลมากมายที่เขาถวายแด่พระเยซูคริสต์
ตอนนี้เขาอยากจะสำนึกผิดกลับใจอันเนื่องมาจากบาดแผลทั้งหมดที่เขากระทำต่อองค์พระผู้ไถ่ แต่เขาเห็นว่าการกลับใจของเขานั้นเหมือนถูกบังคับโดยความจำเป็นของความตายที่กำลังใกล้เข้ามา
“เขา” นักบุญออกัสตินกล่าว “ผู้ซึ่งถูกละทิ้งเพราะบาปของเขาก่อนที่เขาละทิ้งมัน, นั่นมิใช่เป็นการละทิ้งบาปโดยเสรีของจิตใจ, แต่ด้วยความจำเป็น”
ความหลงผิดทั่วไปของชาวโลก,คือการคิดว่าสิ่งของทางโลกนั้นยิ่งใหญ่ และสิ่งของของสวรรค์ซึ่งอยู่ห่างไกลและไม่แน่นอนนั้นดูเหมือนจะมีค่าเพียงเล็กน้อย พวกเขาถือว่าความทุกข์ยากเป็นสิ่งที่ยากจะยอมรับได้และบาปที่ร้ายแรงนั้นไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร
โอ,มนุษย์ที่น่าสงสาร,ราวกับว่าพวกเขาถูกขังอยู่ในห้องที่เต็มไปด้วยควันซึ่งขัดขวางไม่ให้พวกเขาเห็นวัตถุที่อยู่ข้างหน้า แต่ในเวลาแห่งความตาย,ความมืดนี้จะหายไป, และวิญญาณจะเริ่มมองเห็นสิ่งต่างๆด้วยสีแท้จริงของมัน ในชั่วโมงนั้น,สิ่งของอันเป็นอนิจจังทั้งหมดจะสามารถมองเห็นได้ชัดตามความเป็นจริงของมัน อันได้แก่ สิ่งไร้สาระทั้งหลาย, ทรัพย์สินเงินทอง, อำนาจ, ชื่อเสียง, การโกหก, การหลอกลวง; และสิ่งที่เป็นนิรันดร์จะสามารถมองเห็นได้ถึงคุณค่าที่แท้จริงของมัน
โอ้! การพิพากษานั้นช่างสำคัญไฉน, นรก, และนิรันดรภาพซึ่งไม่ได้ให้ความสำคัญในเวลาที่มีชีวิตอยู่,จะปรากฏขึ้นในเวลาแห่งความตาย! มันจะเริ่มปรากฏให้เห็นในสีที่แท้จริงของมัน ความกลัวของคนที่กำลังจะตายก็จะเพิ่มขึ้น
“ยิ่งการพิพากษาของตุลาการใกล้เข้ามามากขึ้นเท่าไหร่, ความกลัวการถูกกล่าวโทษก็จะยิ่งสมเหตุสมผลมากขึ้นเท่านั้น” นักบุญพระสันตะปาปาเกรกอรีกล่าว ดังนั้นผู้ป่วยที่กำลังจะตายจะพูดว่า: “โอ้ ความเจ็บปวดสักเพียงไรหนอที่ทำให้ฉันตาย! ฉันไม่สบายใจเลย! โอ้, ถ้าหากฉันรู้ว่าความตายที่รอฉันอยู่นั้นช่างน่าเศร้าเหลือเกินแล้วละก็!”
ท่านไม่รู้หรอก, แต่ท่านควรคาดการณ์ไว้ล่วงหน้า, เพราะท่านควรรู้ว่าการตายดีนั้นไม่อาจมีได้สำหรับชีวิตที่กระทำแต่ความชั่ว
ดังนั้น ท่านจงกลับใจเสียแต่ในเวลานี้,ขณะนี้, ดีกว่าที่จะกลับใจในเวลาที่ความตายใกล้มาถึงตัวท่าน, เกรงว่ามันจะสายเกินไป
— Catholic4life
************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น