วันอังคารที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2566

การประจักษ์ของแม่พระต่อแบร์นาแด็ต

 



โดย Dr. Taylor Marshall's
 
ต่อไปนี้คือคำบรรยายที่นักบุญมารี แบร์นาเด็ต ซูบิรูส์ได้กล่าวถึงช่วงเวลาที่พระนางมารีย์ผู้ปฏิสนธินิรมลทรงปรากฏต่อเธอที่เมืองลูร์ด ประเทศฝรั่งเศส ในปี 1858
 
มีรายละเอียดสามอย่างที่ผมชอบเป็นพิเศษ อย่างแรกคือ แม่พระทรงมีดอกกุหลาบสีทองหรือสีเหลืองที่พระบาทของพระนาง อย่างที่สองคือ ทันทีที่นักบุญแบอร์นาเด็ตหยุดสวดสายประคำ แม่พระก็หายไป อย่างที่สามคือ พระนางมารีย์เรียกพระนางเองว่า “การปฏิสนธินิรมล” พระแม่มารีย์ไม่เพียงแต่ทรงปฏิสนธินิรมลในครรภ์ของนักบุญอันนา,มารดาของพระนางเท่านั้น แต่พระแม่มารีย์ทรงเป็นการปฏิสนธินิรมลในพระนางเองด้วย กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ หนึ่งในพระนามของพระนางคือ: การปฏิสนธินิรมล
 
การอ่านเรื่องนี้ให้แรงบันดาลใจอย่างแท้จริงและคิดดูสิว่าพระแม่มารีย์ทรงปรากฏต่อแบอร์นาเด็ตในลักษณะนี้จริงๆ นี่คือคำพูดของแบร์นาแด็ตเอง:
 
วันหนึ่งดิฉันไปกับเด็กหญิงอีกสองคน,ไปที่ริมฝั่งแม่น้ำกัฟ จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงดังกรอบแกรบ ดิฉันหันหน้าไปทางทุ่งนาข้างแม่น้ำ แต่ดูเหมือนต้นไม้จะค่อนข้างนิ่งและเห็นได้ชัดว่าไม่มีเสียงดังมาจากต้นไม้ จากนั้นดิฉันเงยหน้าขึ้นและจับจ้องไปที่ถ้ำ,ดิฉันเห็นผู้หญิงคนหนึ่งสวมชุดสีขาวน่ารักพร้อมเข็มขัดสีสดใส บนฝ่าเท้าแต่ละข้างของเธอมีดอกกุหลาบสีเหลืองอ่อน ซึ่งเป็นสีเดียวกับสายประคำของเธอ
 
ถึงตอนนี้,ดิฉันขยี้ตา,และคิดว่าดิฉันกำลังเห็นอะไรอยู่ ดิฉันเอามือล้วงเข้าไปในกระเป๋าที่มีสายประคำอยู่ ดิฉันต้องการทำสำคัญมหากางเขน แต่ดิฉันไม่สามารถทำได้และมือของฉันก็ตกลง จากนั้นผู้หญิงคนนั้นก็ทำสำคัญมหากางเขน และในความพยายามครั้งที่สองของดิฉัน,ดิฉันก็สามารถทำได้เช่นเดียวกัน ถึงแม้ว่ามือของดิฉันจะสั่นเทาก็ตาม จากนั้นดิฉันก็เริ่มสวดสายประคำในขณะที่หญิงผู้นั้นสาวสายประคำผ่านนิ้วของเธอโดยไม่ขยับริมฝีปาก เมื่อดิฉันหยุดสวดบทวันทามารีย์, เธอก็หายไปทันที
 
ฉันถามเพื่อนทั้งสองว่าสังเกตเห็นอะไรไหม แต่พวกเขาตอบว่าไม่ แน่นอนว่าพวกเขาอยากรู้ว่าฉันกำลังทำอะไร ฉันจึงบอกพวกเขาว่าฉันเห็นผู้หญิงคนหนึ่งสวมชุดสีขาวสวยงาม แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร ฉันบอกพวกเขาว่าอย่าพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ และพวกเขาบอกว่าฉันงี่เง่าที่ทำอะไรอย่างนั้น ฉันบอกว่าพวกเขาคิดผิดและฉันจะกลับมาในวันอาทิตย์หน้าโดยรู้สึกว่าตัวเองถูกดึงดูดให้มายังสถานที่นี้….
 
ครั้งที่สามที่ฉันไป,ผู้หญิงคนนั้นพูดกับฉันและขอให้ฉันมาทุกวันเป็นเวลาสิบห้าวัน ฉันบอกว่าฉันจะทำตาม จากนั้นเธอก็บอกว่าเธอต้องการให้ฉันบอกพระสงฆ์ให้สร้างโบสถ์ขึ้นที่นี่ เธอยังบอกให้ฉันดื่มน้ำจากลำธาร ฉันไปที่ธารน้ำกัฟ,ซึ่งเป็นแห่งเดียวที่ฉันเห็น จากนั้นเธอก็บอกให้ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้พูดถึงธารน้ำกัฟ และเธอก็ชี้ไปยังสายน้ำเล็กๆที่อยู่ใกล้ๆ เมื่อฉันไปถึงฉันพบน้ำเพียงไม่กี่หยดซึ่งส่วนใหญ่เป็นโคลน ฉันเอามือไปจับน้ำแต่ไม่สำเร็จ จากนั้นฉันก็เริ่มขุดพื้นดิน ฉันสามารถหาน้ำได้สองสามหยด แต่ในการพยายามครั้งที่สี่ก็มีน้ำปริมาณเพียงพอสำหรับดื่ม ผู้หญิงคนนั้นก็หายไปและฉันก็กลับบ้าน
 
ฉันกลับไปทุกวันเป็นเวลาสองสัปดาห์ ทุกครั้ง,ยกเว้นวันจันทร์และวันศุกร์ในครั้งหนึ่ง ผู้หญิงคนนั้นปรากฏตัวขึ้นและบอกให้ฉันมองหาลำธารและล้างมือในนั้น และไปพบกับพระสงฆ์ขอให้ท่านสร้างโบสถ์ที่นั่น เธอยังบอกว่า ฉันต้องสวดภาวนาเพื่อให้คนบาปกลับใจด้วย ฉันถามชื่อของเธอหลายครั้ง แต่เธอก็เพียงแต่ยิ้มเท่านั้น ในที่สุดเธอก็กางแขนและมองขึ้นไปบนฟ้า เธอบอกฉันว่าเธอคือการปฏิสนธินิรมล
 
ในระหว่างสองสัปดาห์นี้, เธอบอกความลับสามข้อแก่ฉัน แต่ฉันจะไม่พูดเรื่องนี้กับใคร และจนถึงตอนนี้ฉันยังไม่ได้บอกใครเลย
 

************************
 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น