ความลับของความศักดิ์สิทธิ์:

 

 

ความลับของความศักดิ์สิทธิ์: 

โดยนักบุญฟรังซิส เดอ ซาลส์ 

บทที่สิบสอง 

ข้อคิดประจำวัน
 

จงหลีกเลี่ยงความกระตือรือร้นมากเกินไป: ความกระตือรือร้นมากเกินไปและความประมาทเลินเล่อเป็นข้อบกพร่องสองประการที่ทำให้การกระทำที่ดีเสียไป ความรีบร้อนของท่านคืออะไร? หัวใจที่ไม่สงบนี้มาจากไหน? ความหุนหันพลันแล่นตามธรรมชาตินี้มาจากไหน? มันไม่ได้มาจากพระเจ้า เพราะพระองค์ไม่ได้ประทับอยู่ท่ามกลางความวุ่นวายและความยุ่งยากเหล่านั้น ท่านจะทำอะไรได้ถ้าไม่ได้รับความช่วยเหลือจากพระเจ้า? ท่านวางใจในพระองค์เมื่อท่านวิตกกังวลมากเกินไปหรือไม่? ท่านคิดว่าพระองค์จะทรงอวยพรให้กับสิ่งที่ท่านทำด้วยความกระตือรือร้นที่มากเกินไปเช่นนี้หรือ? หากพระองค์รักท่าน พระองค์จะไม่ทรงยอมให้ความรุนแรงของท่านมีผลตามที่ท่านต้องการ ท่านจะล้มเหลวถ้าท่านพึ่งพาตัวเอง พระเจ้าปรารถนาให้การกระทำของท่านได้รับเกียรติ ท่านปล้นพระองค์เมื่อท่านดำเนินการด้วยความเร่งรัดเช่นนี้
 

ลองคิดว่าตัวท่านเป็นเครื่องมือของสวรรค์ และทุกสิ่งที่ท่านทำจะเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เครื่องดนตรีต้องไร้ชีวิตจึงจะนำมาใช้ประโยชน์ได้ จิตรกรจะทำอะไรได้บ้างกับพู่กันที่ขยับได้เองในมือ? จงให้ความปรารถนาส่วนตัวของท่านตายไปเสีย แล้วการกระทำทั้งหมดของท่านจะได้รับรางวัลแห่งชีวิตนิรันดร์
 

ปล่อยให้เหตุผลและพระหรรษทานของพระเจ้านำทางชีวิตท่าน และทุกสิ่งที่ท่านทำก็จะยุติธรรม วางตัวท่านไว้ในพระหัตถ์ของพระเจ้าเมื่อท่านทำงานหนักทั้งทางร่างกายและจิตใจ หยุดสักพักก่อนที่ท่านจะเข้าสู่เส้นทางใดๆ อย่าให้ธรรมชาติของมนุษย์เป็นตัวริเริ่มและนำหน้าพระหรรษทาน ทำในสิ่งที่ท่านควรทำไม่ใช่ทำในสิ่งที่ท่านพอใจ จงควบคุมแผนทั้งหมดของท่านโดยใช้สิ่งที่เป็นหน้าที่ของท่าน ... รักษาความสงบในหัวใจและจิตใจในทุกการกระทำของท่าน
 

มื้ออาหาร: เรากินเพื่ออยู่เท่านั้น แต่ก็มีบางคนที่อยู่เพื่อกิน พวกเขาไม่สามารถพูดอะไรได้นอกจากความบันเทิง ความรื่นเริง โต๊ะอาหารดีๆ และไวน์ชั้นดี...จงมอบหัวใจของท่านแด่พระเจ้าเมื่อท่านไปนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารนั้น พยายามเปลี่ยนการกระทำนี้ให้เป็นหน้าที่ของคริสตชน อย่าละเลยการสวดภาวนาก่อนมื้ออาหารไม่ว่าท่านจะอยู่ที่ใด ผลของมันมีประโยชน์มากกว่าที่ท่านคิด หากท่านละเลย, บ่อยครั้งที่อาหารอาจทำร้ายท่านมากกว่าที่จะเป็นประโยชน์ ระวังความกระตือรือร้นในการกินมากเกินไป หรือการแสดงความสุขหรือความเดือดเนื้อร้อนใจเมื่ออาหารนั้น...เตรียมมาไม่ดี จงบริโภคด้วยความพอประมาณซึ่งสะท้อนถึงกิจการทั้งปวงขององค์พระเจ้าของเรา...
 

************************