วันอาทิตย์ที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2566

จดหมายของคุณพ่อบอสโกเกี่ยวกับเยาวชน

 


เมื่อ 139 ปีที่แล้ว คุณพ่อบอสโกเขียนจดหมายเชิงพยากรณ์เกี่ยวกับเยาวชน หลังจาก "การเดินทางผ่านเวลาโดยนิมิต" ในจดหมาย,คุณพ่อบอสโกเรียกร้องให้ชาวซาเลเซียนสนใจในเยาวชนและแนะนำวิธีการเพื่อกระตุ้นความศรัทธาและความยินดีในความเชื่อของเยาวชน
 
จดหมายลงวันที่ 10 พฤษภาคม 1884 นักบุญยอห์น บอสโก อยู่ในกรุงโรมในเวลานั้นเพื่อแก้ไขกิจธุระบางอย่างในวาติกัน และกล่าวถ้อยคำเหล่านี้ในกิจการของซาเลเซียนชุดแรก ซึ่งจนถึงทุกวันนี้ยังคงอยู่ในย่านวาลด็อกโก เมืองตูริน (อิตาลี)
 
คุณพ่อบอสโกเล่าว่าคืนหนึ่งก่อนเข้านอน อดีตนักเรียนในบ้านเยาวชนสองคน (เยาวชนที่ได้รับการศึกษาจากนักบุญ) มาปรากฏแก่ท่าน หนึ่งในนั้นทักทายท่านและคุณพ่อบอสโกจำเขาได้ว่าเขาชื่อวัลเฟร(Valfré) ซึ่งอยู่ในบ้านเยาวชนของท่านก่อนปี 1870 วัลเฟรถามคุณพ่อว่าท่านต้องการเห็นเด็กๆที่เคยอยู่ในอดีตหรือไม่
 
“ดูสิครับ, ความคุ้นเคยก่อให้เกิดความรัก, ความรักก่อให้เกิดความไว้วางใจ นี่คือสิ่งที่เรียกว่าการเปิดใจและเยาวชนจะแสดงออกทุกอย่างโดยไม่รู้สึกกลัวครู,ผู้ช่วย,และผู้บังคับบัญชา พวกเขามีความจริงใจในการสารภาพบาปและทำกิจศรัธาต่างๆ และพวกเขาจะมอบตัวเขาเองแก่คนที่พวกเขารู้ว่ารักพวกเขาและต้องการให้อย่างง่ายดาย” วัลเฟรอธิบาย
 
ทันใดนั้น, โจเซ่ บูซเซ็ตติ(José Buzzetti) เป็นนักเรียนในบ้านเยาวชนอีกคนได้ปรากฏตัวขึ้น เขามีหนวดเคราสีขาวเดินเข้ามาหาคุณพ่อบอสโกและถามท่านว่าท่านต้องการเห็นเยาวชนในปัจจุบันหรือไม่ คุณพ่อบอสโกตอบว่าต้องการและท่านก็ถูกพาไปที่วัลด็อกโก คุณพ่อบอสโกรู้สึกเศร้าใจที่เห็นบรรดาเยาวชนเศร้าและเบื่อหน่าย เป็นบางสิ่งที่ยังคงเห็นได้มาจนถึงทุกวันนี้ในโรงเรียนของนักบวช, วัด, และบ้านเยาวชนหลายแห่ง
 
“ไม่ใช่เพียงสองสามคนที่อยู่เพียงลำพัง, ยืนพิงเสา,กลายเป็นนักโทษแห่งความคิดท้อใจ… คนอื่นๆ เดินช้าๆ ผ่านกลุ่มที่พูดคุยกันด้วยเสียงเบาๆ,ส่งสายตาที่น่าสงสัยและมุ่งร้ายจากอีกด้านหนึ่งไปยังอีกด้านหนึ่ง บางคนยิ้ม แต่ด้วยรอยยิ้มพร้อมกับท่าทางที่ทำให้เราไม่เพียงสงสัย, แต่ยังเชื่อว่านักบุญหลุยส์ (กอนซากา)เองก็คงรู้สึกหน้าแดง(ละอายใจ) ถ้าหากตัวเขาเองอยู่ในกลุ่มดังกล่าว” คุณพ่อบอสโกเล่า
 
“แม้แต่ในบรรดาผู้ที่กำลังเล่นอยู่, มีบางคนที่นิ่งเฉยซึ่งแสดงชัดเจนว่าพวกเขาไม่พบความสุขในช่วงพัก” คุณพ่อเน้นย้ำ
 
บุซเซ็ตติระบุว่านี่คือที่มาของความเย็นชาในวัยเยาว์ต่อการใกล้ชิดศีลมหาสนิท, การขาดความเมตตา, การไม่แยแสต่อกระแสเรียก, การดูถูกผู้บังคับบัญชา, การนินทา และผลที่ตามมาทั้งหมด
 
คุณพ่อบอสโกรู้สึกอึกอัก, พยายามค้นหาว่าท่านควรทำอย่างไรเพื่อแก้ไขปัญหานี้ อดีตนักเรียนบ้านเยาวชนซึ่งปรากฏมาตอบว่า: "เยาวชนนั้นต้องไม่เพียงได้รับความรักเท่านั้น, แต่พวกเขาตระหนักและรู้สึกว่าพวกเขาได้รับความรักด้วย" .
 
คุณพ่อบอสโกไม่สามารถเข้าใจได้จนกระทั่งผู้ปรากฏมาทำให้ท่านรู้ว่าในหมู่เยาวชน,ไม่ใช่ทุกคนที่ได้เป็นพระสงฆ์และนักบวชของท่าน มีผู้ใหญ่หลายคนยังคงเฉยเมยต่อเยาวชน และคนอื่นๆ เอาแต่แก้ไขผู้กระทำผิดโดยไม่มีใจเมตตา เยาวชนไม่ได้มองว่าพวกเขาเป็นพ่อแม่, พี่น้อง, และเพื่อนอีกต่อไป
 
คุณพ่อบอสโกยืนกรานหนักแน่นว่าท่านจะทำการเปลี่ยนแปลงสิ่งเหล่านี้ จนกระทั่ง บูซเซ็ตติ อธิบายให้ท่านฟังถึงความสำคัญของความคุ้นเคยกัน, ซึ่งสร้างขึ้นได้จากการได้อยู่กับเยาวชน, สนใจในสิ่งที่พวกเขารัก, ในเกม, การพักผ่อนหย่อนใจ, และด้วยคำพูดให้กำลังใจที่ดี, หรือให้คำแนะนำที่ดี ทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับการเคารพกฎ
 
************************
 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น