“ดิฉัน,ซิสเตอร์โฟสตินา โควาล์สกา,โดยคำสั่งของพระเจ้า,ได้ไปยังนรกเพื่อที่ดิฉันจะสามารถบอกเล่าให้แก่วิญญาณทั้งหลายถึงการมีอยู่จริงของมัน...ปีศาจเต็มไปด้วยความเกลียดชังดิฉัน,แต่พวกมันต้องเชื่อฟังดิฉันตามคำสั่งของพระเจ้า,สิ่งที่ดิฉันได้เขียนนี้เป็นเพียงเงาจางๆของสิ่งที่ดิฉันได้เห็นเท่านั้น แต่ดิฉันสังเกตในสิ่งหนึ่ง นั่นคือ วิญญาณที่อยู่ที่นั่นส่วนใหญ่เป็นวิญญาณที่ไม่เชื่อว่ามีนรก” (ไดอารี่ 741)
“วันนี้,ดิฉันถูกนำไปโดยทูตสวรรค์ไปยังนรก มันเป็นสถานที่แห่งการทรมานอันใหญ่หลวง มันใหญ่โตและกว้างขวางมาก มีการทรมานนานาชนิด สิ่งที่ดิฉันเห็นได้แก่
1.การทรมานประการแรกของนรกคือ การสูญเสียพระเจ้า
2. ประการที่สองคือ จิตใจสำนึกในความผิดตลอดเวลาและตลอดกาล
3. ประการที่สามคือ สภาพอันทุกข์ทรมานของแต่ละคนจะไม่มีว้นเปลี่ยนแปลง
4. ประการที่สี่คือ ไฟที่จะแทรกเข้าไปในวิญญาณแต่ไม่ทำลายวิญญาณ เป็นความทุกข์ทรมานเพราะมันเป็นไฟฝ่ายจิตที่บริสุทธิ์,เกิดขึ้นโดยพระพิโรธของพระเจ้า
5. ประการที่ห้าคือ ความมืดอย่างต่อเนื่องและกลิ่นอันน่าสะพรึงกลัว และถึงแม้จะมืด, ปีศาจและวิญญาณของผู้เคราะห์ร้ายก็ยังมองเห็นกันและกันและเห็นความชั่วร้ายทั้งหมด, ทั้งของคนอื่นและของตัวเอง
6. ความทรมานประการที่หกคือ การอยู่ร่วมกับซาตานตลอดเวลา
7. ความทรมานประการที่เจ็ดคือ ความสิ้นหวังอันน่าสยดสยอง ความเกลียดชังพระเจ้า คำพูดที่ชั่วร้าย คำสาปแช่งและการพูดดูหมิ่นต่อพระเจ้า
สิ่งเหล่านี้คือความทรมานที่ผู้เคราะห์ร้ายทุกคนต้องทนทุกข์ แต่นั่นไม่ใช่จุดสิ้นสุดของความทุกข์ทรมาน
ความทุกข์ทรมานที่ไม่อาจพรรณาได้
มีการทรมานพิเศษที่กำหนดไว้สำหรับวิญญาณแต่ละดวงโดยเฉพาะ มันคือความทรมานของประสาทสัมผัส วิญญาณแต่ละดวงต้องทนทุกข์ทรมานแสนสาหัสและสุดจะพรรณนาได้ซึ่งเกี่ยวข้องกับชนิดของการกระทำบาปของแต่ละคน
ดิฉันคงจะตายไปแล้ว
มีถ้ำและบ่อแห่งการทรมานซึ่งความเจ็บปวดรูปแบบหนึ่งแตกต่างจากอีกรูปแบบหนึ่ง ดิฉันคงจะตายไปแล้วเมื่อเห็นการทรมานเหล่านี้ ถ้าหากพระฤทธานุภาพของพระเจ้าไม่ทรงช่วยค้ำจุนดิฉันไว้
ไม่มีใครสามารถพูดได้ว่าไม่มีนรก
คนบาปทั้งหลายจงรู้เถิดว่าเขาจะถูกทรมานไปชั่วนิรันดร, ในประสาทสัมผัสเหล่านั้นที่เขาใช้เพื่อทำบาป ดิฉันได้เขียนสิ่งนี้ตามคำสั่งของพระเจ้า เพื่อไม่ให้วิญญาณใดหาข้อแก้ตัวโดยบอกว่าไม่มีนรก หรือไม่มีใครเคยอยู่ที่นั่น และไม่มีใครสามารถพูดได้ว่ามันเป็นอย่างไร...วิญญาณต้องทนทุกข์ทรมานอย่างสาหัสอย่างยิ่ง ที่นั่น! ด้วยเหตุนี้ ดิฉันจึงสวดอ้อนวอนอย่างแรงกล้ายิ่งขึ้นสำหรับการกลับใจของคนบาป ดิฉันวิงวอนขอพระเมตตาจากพระเจ้าเพื่อพวกเขาอย่างไม่หยุดหย่อน ข้าแต่พระเยซู, ลูกยอมอยู่ในความทุกข์ทรมานจวบจนวันสิ้นโลก ท่ามกลางความทุกข์ทรมานที่เลวร้ายที่สุด ดีกว่าทำให้พระองค์ทรงขุ่นเคืองด้วยบาปที่เล็กน้อยที่สุด" (ไดอารี่ 741)
************************
พื้นหลังไม่เหลืองได้ไหม
ตอบลบ