วันเสาร์ที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566

การจำศีลอดอาหาร

 
 

การจำศีลอดอาหารเป็นรูปแบบหนึ่งของการทรมานเนื้อหนัง(mortification of the flesh)ซึ่งคริสตชนคาทอลิกส่วนใหญ่รับรู้ในช่วงเทศกาลมหาพรต แต่มีรูปแบบอื่นอีกหลายรูปแบบ เช่น การอาบน้ำเย็น ฯลฯ
 
รากศัพท์ของ " mortification(การทรมานร่างกาย)" มาจากภาษาละติน mors และ mortis และแปลว่า "ความตาย" ดังนั้นในชีวิตฝ่ายวิญญาณ, mortification จึงหมายถึงการกระทำโดยสมัครใจโดยที่เราค่อยๆ “ประหาร” ความชั่วร้าย,นิสัยที่เป็นบาป,และแนวโน้มการเอาแต่ใจตนเองที่แฝงอยู่ภายใต้สิ่งเหล่านั้น นักเขียนด้านจิตวิญญาณใช้คำศัพท์เช่น การละทิ้งตนเอง,การเสียสละตนเอง,การลืมตนเอง,และการปฏิเสธตนเอง เมื่อพูดถึงเรื่อง mortification นี้
 
พระเยซูตรัสเกี่ยวกับการปฏิเสธตนเอง(mortification)ว่าเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับการเติบโตไปสู่วุฒิภาวะแบบคริสตชน
 
วัฒนธรรมทางโลกให้คำนิยามชีวิตว่าควรเป็นการแสวงหาความสุขหรือสวรรค์บนแผ่นดิน ตามกรอบความคิดดังกล่าว ความทุกข์ทรมานทุกรูปแบบนั้นไร้ค่าและเป็นสิ่งที่ควรหลีกเลี่ยง ซึ่งห่างไกลจากแบบแผนของคริสตชนในเรื่องความตายต่อบาป (ผ่านการปฏิเสธตนเองโดยสมัครใจ) ว่าเป็นหนทางสู่ชีวิตที่แท้จริง
 
ในข้อความหนึ่งของพระสันตะปาปาเบเนดิกต์สำหรับเทศกาลมหาพรต,พระองค์ทรงอธิบายเหตุผลเบื้องหลังเสาหลักแห่งจิตวิญญาณคริสตชนนี้ว่า: “การเลือกอย่างอิสระในการหลีกหนีจากความพอใจในอาหารและสิ่งของอื่นๆ ช่วยให้สาวกของพระคริสต์สามารถควบคุมความอยากของธรรมชาติ ซึ่งอ่อนแอลงอันเนื่องมาจากบาปกำเนิด,ที่ส่งผลกระทบด้านลบต่อมนุษย์ทั้งมวล”
 
นักเขียนด้านจิตวิญญาณได้ใช้ภาพต่างๆมากมายเพื่ออธิบายคุณค่าของ mortification การทรมานตนเอง ลองนึกภาพขวดที่เต็มไปด้วยน้ำส้มสายชูที่มีรสเปรี้ยวมากและคุณต้องการเติมน้ำผึ้งหวานลงในขวดนี้แทน ขั้นแรก,คุณต้องเทน้ำส้มสายชูออกก่อน จากนั้นจึงทำการขัดล้างด้านในขวด แล้วจึงใส่น้ำผึ้งลงไปได้ เพื่อที่จะได้รับของประทานแห่งพระหรรษทานมากมายที่พระเจ้าประสงค์จะประทานแก่เรา เราต้องเทนิสัยที่ไม่ดีออกไปและขัดเกราทำความสะอาดทุกซอกมุมของหัวใจและความคิดของเรา ไม่เช่นนั้นพระหรรษทานจะไม่สามารถเข้าไปแทนที่ได้
 
ลองนึกถึงที่นาเหมือนในอุปมาเรื่องผู้หว่านของพระเยซู ดินเป็นธรรมชาติของมนุษย์ที่ตกสู่บาป เต็มไปด้วยวัชพืชพิษ (ความชั่วร้าย ความเห็นแก่ตัว บาดแผลทางจิตใจและอารมณ์...)
 
พระเจ้าเสด็จมาและหว่านเมล็ดแห่งพระหรรษทาน,ซึ่งเป็นเมล็ดแห่งคุณธรรมของคริสตชนทั้งมวล เรารดน้ำลงบนเมล็ดพืชเหล่านั้นผ่านการสวดภาวนาและรับศีลมหาสนิท แต่เราจำเป็นต้องถอนวัชพืชออกด้วย (และบางชนิดมีรากลึกมาก) ไม่เช่นนั้นจะขัดขวางการเจริญเติบโตของพระหรรษทาน
 
เมื่อใดก็ตามที่บุคคลต้องการบรรลุความเป็นเลิศฝ่ายจิต,การปฏิเสธตนเองเป็นสิ่งจำเป็น ไม่ว่าจะแสวงหาความศักดิ์สิทธิ์หรือความเป็นเลิศในที่ทำงานหรือในสนามกีฬา,ก็ต้องปฏิเสธตนเองและใช้ความพยายามเป็นพิเศษ มันไม่ได้ต่อต้านตัวเอง แต่มุ่งมั่นที่จะทำให้ตัวเองดีครบครันสมบูรณ์แบบ
 
************************
 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น