พระคัมภีร์และชีวิตของนักบุญบอกเราว่า บางครั้งพระเจ้าทรงใช้ความฝันเพื่อแนะนำผู้รับใช้ของพระองค์ คุณพ่อบอสโกก็ได้รับพระพรเช่นนี้ตั้งแต่ท่านยังเป็นเด็ก เมื่อท่านได้รับการเปิดเผยถึงภารกิจของท่านในอนาคต และตลอดชีวิตของคุณพ่อบอสโก,ท่านได้เห็นเส้นทางที่ท่านจะต้องเดินในการแพร่ธรรมและสิ่งนี้เป็นวิธีการที่มีประสิทธิภาพเพื่อให้ถึงซึ่งความสำเร็จ
ด้วยความใส่ใจอย่างกล้าหาญ,คุณพ่อบอสโกได้แนะนำเยาวชนทางด้านชีวิตฝ่ายจิตของพวกเขา โดยปลูกฝังความรักต่อพระเจ้าในจิตใจของพวกเขา,และทำให้พวกเขาเกลียดชังบาป พระเจ้ายังทรงแนะนำคุณพ่อบอสโกด้วยวิธีที่น่าประหลาดใจหลายอย่าง
ในโอกาสหนึ่ง,พระเจ้าทรงแสดงให้คุณพ่อเห็นถึงสถานะวิญญาณของบรรดาเยาวชนของท่าน และทรงทำให้คุณพ่อรู้ถึงวิธีที่ท่านอาจช่วยพวกเขาให้ไปสู่วิธีการที่จะรับศีลมหาสนิทอย่างดี โดยอาศัยความศรัทธาต่อแม่พระ,ด้วยการรักษาความบริสุทธิ์,และการเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับความตายอย่างทันทีทันใด พระเจ้าทรงกระตุ้นให้คุณพ่อย้ำเตือนบรรดาเยาวชนถึงรูปแบบชีวิตที่พิเศษเฉพาะเป็นระยะๆ และยังทรงแสดงให้คุณพ่อเห็นเส้นทางที่จะต้องทำ,ในสถานการณ์บางอย่างด้วย
เราอาจพูดได้ว่าแม้แต่เวลาที่คุณพ่อหลับ,ท่านก็ไม่ห่างจากบรรดาเยาวชนของท่านและท่านก็ยังคงเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า
ความฝันของคุณพ่อบอสโกสำหรับวันนี้มาจากจดหมายที่ท่านเขียนถึงโรงเรียนซีเลียนแห่งลอนโซ(celian school of Lonzo) วันที่ 11 กุมภาพันธ์ 1871 ท่านเขียนว่า
บรรดาเยาวชนที่รัก ถึงแม้ว่าพ่อจะยังคงอยู่ที่บ้านเยาวชนในช่วงเวลานี้ของปี พ่ออยากจะมาหาลูกและใช้ช่วงเวลาสุดท้ายของเทศกาลคาร์นิวัล(Carnival season)อยู่กับพวกลูกผู้เป็นสุดที่รักของพ่อในพระเยซูคริสตเจ้า พวกลูกได้แสดงให้เห็นถึงความรักของพวกลูกบ่อยๆ และจดหมายของพวกลูกทำให้พ่อตัดสินใจในเรื่องนี้ แต่เหตุผลที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้นก็คือ การที่พ่อไปเยี่ยมพวกลูกเมื่อสองสามวันก่อนโดยที่พวกลูกและผู้ใหญ่ของพวกลูกไม่รู้ตัว,พ่อได้ประสบเรื่องที่น่าตระหนกและน่าเศร้าใจมาก เมื่อพ่อไปถึงลานหน้าโบสถ์,พ่อได้เห็นสัตว์ประหลาดที่น่ากลัวตัวหนึ่ง มันมีดวงตาลุกเป็นไฟที่ใหญ่โต,จมูกหนา,ปากกว้าง,คางแหลมยื่น,หูเหมือนสุนัข,และมีเขาสองเขาที่เหมือนกับแกะตัวใหญ่ มันกำลังเล่นอยู่กับสัตว์ร้ายจากนรกเหมือนกับมันสองสามตัว พ่อถามมันด้วยความกลัวว่า “พวกแกกำลังทำอะไรที่นี่” มันตอบว่า “ข้ากำลังเล่นเพราะข้าไม่มีอะไรทำ ข้าอยากจะเชื่อว่าแกตัดสินใจที่จะปล่อยให้พวกเด็กของข้าอยู่ตามลำพังใช่ไหม ทำไมข้าจะไปรบกวนพวกเขาล่ะ ข้ามีสิ่งทดแทนที่ยอดเยี่ยมที่นั่น มันคือกลุ่มนักเรียนที่ข้าเลือกซึ่งอาสาทำงานอย่างซื่อสัตย์เพื่อข้า” พ่อบอกมันว่า “ข้าไม่เชื่อแกหรอก แกเป็นจอมโกหก เรามีกิจศรัทธาหลายอย่างที่ปฏิบัติ เช่น การอ่านเรื่องฝ่ายจิต,การพิจารณาไตร่ตรอง,การสารภาพบาป” เจ้าปีศาจหัวเราะเยาะและทำให้พ่อติดตามมันไปยังห้องฟังสารภาพบาปที่ซึ่งพระสงฆ์กำลังฟังสารภาพบาปอยู่ ปีศาจพูดว่า”ท่านเห็นแล้วใช่ไหมว่า เด็กบางคนไม่ชอบข้า แต่แม้กระนั้นหลายคนก็ยังทำตามสิ่งที่ข้าต้องการ ด้วยการให้คำสัญญาแล้วก็ทำผิดสัญญา พวกเขาสารภาพบาปเดิมซ้ำแล้วซ้ำอีก และนั่นทำให้ข้าดีใจมาก”
ต่อมาปีศาจพาพ่อไปที่หอพักและชี้ให้ดูเด็กโตหลายคนที่ไม่มีความตั้งใจเลยที่จะไปร่วมพิธีมิสซา มันชี้ไปที่คนหนึ่ง และพูดว่า “คนนี้อยู่ใกล้ความตายมากและเขาสัญญากับพระเจ้าเป็นพันครั้ง แต่ตอนนี้,เขาแย่ลงยิ่งกว่าเดิมอีก”
ปีศาจพาพ่อไปยังส่วนอื่นๆของบ้านและแสดงให้พ่อเห็นสิ่งหนึ่งที่พ่อแทบไม่เชื่อเลย พ่อจะยังไม่บอกตอนนี้,แต่พ่อจะบอกลูกเป็นการส่วนตัวเมื่อเราพบกัน
หลังจากที่เรากลับมายังลานหน้าโบสถ์ที่ซึ่งปีศาจตัวอื่นยังคงอยู่ พ่อถามมันว่า “อะไรที่เด็กๆเหล่านี้ช่วยเจ้ามากที่สุด” ปีศาจตอบ “พวกเขาพูดคุยกัน ทุกคำพูดเป็นเมล็ดพันธ์ซึ่งให้ผลที่น่าประหลาดใจ”
“ใครเป็นศัตรูที่ร้ายกาจที่สุดของเจ้า” พ่อถาม
“คือเด็กที่ไปรับศีลมหาสนิท” มันตอบ
“อะไรที่ทำให้เจ้าเจ็บปวดมากที่สุด” พ่อถาม
“คือความศรัทธาต่อพระนางมารีย์....และ” มันหยุดพูดอย่างไม่ค่อยเต็มใจ
“อย่างที่สองคืออะไร” พ่อถาม
มันระเบิดอารมณ์ฉุนเฉียวออกมาและกลายร่างเป็นสุนัข,แมว,หมี,และหมาป่าตามลำดับ ตอนนี้มันมีสามเขา,แล้วก็ห้า,แล้วก็สิบเขา โดยมีหัวสามหัว,ห้าหัว,หรือเจ็ดหัว
พ่อตัวสั่นด้วยความกลัวขณะที่เจ้าปีศาจพยายามที่จะหนีไปยังขุมนรกที่ต่ำที่สุด
พ่อสั่งมันว่า “ข้าขอสั่งเจ้า ให้เจ้าบอกว่าอะไรที่เจ้ากลัวมากที่สุดที่นี่ ข้าสั่งเจ้าในพระนามของพระเจ้า,พระผู้สร้างของเรา,และเจ้านาย,พระผู้ซึ่งเราทั้งสองต้องเชื่อฟัง
ขณะที่พ่อพูด,ปีศาจทั้งหมดลุกขึ้นและกลายร่างเป็นรูปร่างที่น่ากลัว ซึ่งพ่อหวังว่าจะไม่ได้เห็นอีกเลย
ด้วยความกลัวอย่างที่สุด,พวกมันร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดที่สุดว่า “สิ่งที่ทำให้พวกเรากลัวมากที่สุด คือการโปรดศีลอภัยบาปที่พระสงฆ์โปรดให้ในการสารภาพบาป”
และด้วยความกลัวอย่างที่สุด,ปีศาจทั้งหมดก็หายไปเหมือนสายฟ้าฟาด และพ่อก็พบว่าตัวเองนั่งอยู่ที่โต๊ะของพ่อ ในสุดท้ายนี้,พ่อจะพูดกับลูกเป็นการส่วนตัวและจะอธิบายทุกอย่างให้กับลูกเมื่อเราได้พบกัน
ขอพระเจ้าทรงอวยพระพรแก่พวกเราในความรักของพวกลูกต่อพระเยซูคริสตเจ้า
- คุณพ่อยอห์น บอสโก
************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น