ในปี 1844, ผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ในระยะสุดท้ายของการเป็นวัณโรค,เธออยู่ที่โรงพยาบาลเซนต์จอห์นในเมืองตูริน เธอใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟือยและปราศจากความเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์ และเกรงว่าเธอจะตายด้วยความสิ้นหวัง เธอมีส่วนร่วมในเรื่องนับไม่ถ้วนซึ่งมีความผิดในบาปร้ายแรง, และต้องรับผิดชอบต่อความเสียหายทางการเงินแก่คนจำนวนมาก เธอไม่ได้สารภาพบาปมาหลายปีแล้ว เธอต่อต้านคำวิงวอนอย่างฉุนเฉียวของอธิการบดีโรงพยาบาล,พระสงฆ์,และแม่ชีที่พยายามเกลี้ยกล่อมให้เธอสารภาพบาป
เธอปฏิเสธความพยายามของคุณพ่อ Cafasso และขว้างแจกันใส่เขา แพทย์ประเมินว่าเธออยู่ที่ประตูแห่งความตายและเสียใจกับความคิดที่ว่าหญิงผู้น่าสงสารคนนี้อาจตายโดยไม่กลับใจ คุณพ่อCafasso กลับไปที่ Convitto และขอให้คุณพ่อบอสโกไปพบเธอ คุณพ่อบอสโกยินดีที่จะไป
คุณพ่อบอสโกเดินช้าๆ ผ่านวอร์ด และหยุด,พูดกับคนไข้ที่อยู่ข้างๆหญิงน่าสงสารคนนั้น จากนั้น, โดยไม่แม้แต่จะมองไปทางเธอหรือพูดอะไรกับเธอ คุณพ่อบอสโกก็เดินไปที่คนไข้ที่อยู่อีกด้านหนึ่งและเริ่มพูดคุยกับเขา หญิงที่กำลังจะตายมองตามคุณพ่อบอสโกตลอด และเมื่อเห็นว่าคุณพ่อบอสโกไม่มาแวะหรือพูดคุยสักสองสามคำกับเธอเลย แต่ยังเพิกเฉยต่อเธอโดยสิ้นเชิง เธอพูดว่า "คุณพ่อจะไม่คุยกับฉันบ้างหรือ?"
“แน่นอน” คุณพ่อบอสโกตอบ และยกเก้าอี้ขึ้นนั่งข้างเตียงเธอแล้วถามว่า “เอาล่ะ?”
“พูดดีๆกับฉันหน่อยสิ”เธอพูด
"ใช่, พ่ออยากทำเช่นนั้น"
“คุณพ่อจะคุยกับฉันเรื่องอะไร”
“สารภาพบาป!”
“การสารภาพบาป! ครั้งสุดท้ายของฉันมันผ่านมานานแล้ว”
“เอาล่ะ จงทำใหม่เดี๋ยวนี้!”
“มันไม่ง่ายขนาดนั้น เมื่อเช้านี้มีคุณพ่อท่านอื่นต้องการฟังคำสารภาพบาปของฉัน แต่ฉันไม่ทำและขับไล่เขาออกไป”
“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลย สิ่งที่คุณควรทำตอนนี้คือจัดมโนธรรมของคุณให้เป็นระเบียบ แล้วพระเจ้าจะทรงเริ่ม, พระองค์ทรงอยู่ในใจของคุณ...
“แต่ฉันไม่พร้อมจะสารภาพบาป”
“เพราะฉะนั้นพ่อจึงอวยพรแก่คุณ, เพื่อที่คุณจะได้เตรียมตัว”
“ตอนนี้ฉันไม่รู้สึกแบบนั้น ต่อเมื่อฉันหายดีแล้ว ฉันจะไปสารภาพบาปที่โบสถ์แห่งหนึ่งในเมือง หรือแม้แต่ที่นี่ในโบสถ์ของโรงพยาบาลโดยเร็วที่สุด”
“คุณเชื่อจริงๆหรือว่าจะหายดี”
"ตอนนี้ฉันรู้สึกดีขึ้นแล้ว"
“บางที,แต่ก็ไม่เป็นเช่นนั้น”
"ทำไมจะไม่ล่ะ?"
“คุณอยากให้พ่อบอกอะไรบางอย่างจากคำพูดของหมอหรือในนามของพระเจ้าไหม?”
“ไม่ใช่ ไม่ใช่จากหมอ ฉันอยากได้ยินอะไรบางอย่างในนามของพระเจ้ามากกว่า”
“ในพระนามของพระเจ้า พ่อขอบอกคุณว่าด้วยพระเมตตาของพระองค์ พระองค์ประทานเวลาให้คุณเพิ่มอีกสองสามชั่วโมงเพื่อให้คุณคิดถึงจิตวิญญาณของคุณ ขณะนี้เป็นเวลาบ่ายสี่โมงแล้ว และคุณยังมีเวลาสารภาพบาป, รับศีลมหาสนิทศักดิ์สิทธิ์, รับศีลเจิมคนป่วย และการอวยพรของพระสันตะปาปา อย่าหลอกตัวเองอีกต่อไป พรุ่งนี้คุณจะไปอยู่ในนิรันดรภาพ"
“คุณพ่อหมายความอย่างนั้นจริงๆหรือ? มันเป็นไปไม่ได้!”
"พ่อบอกคุณแล้วว่าพ่อไม่ได้พูดในนามของหมอ แต่ในนามของพระเจ้า"
"ชั่วนิรันดร์ ชั่วนิรันดร์! ความคิดอะไรเช่นนี้... มันทำให้ฉันกลัว"
“มาเริ่มกันเลย พ่อจะช่วยคุณ”
หญิงผู้น่าสงสารสารภาพบาป และในคืนนั้นเองเธอก็เสียชีวิต
Source: Don Bosco the Apostle of Confession
************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น